Connect with us

Nawiasem Pisząc

Niebinarne kłamstwo

logo nawiasem pisząc

Opublikowano

on

Mężczyzna, o którym chcę Wam dzisiaj opowiedzieć, nazywa się James Shupe. Parę lat temu został uznany za pierwszą niebinarną osobę w USA. Dzisiaj przyznaje, że to wszystko było oszustwem.

Jamie Shupe, 52, was born male, married a woman and had a child. But Shupe felt neither male nor fully female. Now, an Oregon judge has allowed Shupe to identify as non-binary, believed to be a first in the United States.

Identyfikuję się jako… jako kto tak naprawdę?

Wszystko zaczęło się w 2015 roku, kiedy Shupe napisał dla New York Times o swojej decyzji, żeby żyć jako kobieta. Opowiadał wówczas, że autentycznie czuł się kobietą oraz że „skutecznie przehandlował swój biały, męski przywilej, aby stać się jedną z najbardziej znienawidzonych mniejszości w Ameryce”. Rok później Shupe zmienił zdanie i stwierdził, że jednak nie identyfikuje się ani jako kobieta, ani jako mężczyzna i chce żyć jako osoba niebinarna. Trafił wówczas na pierwsze strony gazet, ponieważ sąd w Oregonie zgodził się, aby mógł wpisać w dokumentach tzw. „trzecią płeć”.

Zastraszanie w imię ideologii

A jak się ta cała metamorfoza zaczęła? Shupe nie ukrywa dzisiaj, że wielokrotnie, wspierany przez mainstreamowe media, uciekał się do szantażów i gróźb. W 2013 roku, w czasie poważnego kryzysu psychicznego, Shupe przekonał sam siebie, że jest kobietą i udał się do pielęgniarki, domagając się przepisania hormonów. Zagroził, że jeśli nie wyda mu odpowiedniej recepty, to sam sobie odpowiednie leki kupi przez Internet. Kobieta zgodziła się i przepisała mu hormony (2 mg doustnego estrogenu i 200 mg spironolaktonu), mimo że nigdy wcześniej Jamesa nie widziała. Całkowicie zignorowała fakt, że Shupe cierpiał na zespół stresu pourazowego (wcześniej przez około osiemnaście lat służył w wojsku), niektórzy psychiatrzy podejrzewają też u niego chorobę afektywną dwubiegunową oraz zaburzenie osobowości z pogranicza (czyli inaczej borderline). Jak dzisiaj przekonuje Shupe już wtedy ktoś powinien go powstrzymać, ale jak sam określa „niekontrolowany aktywizm transpłciowy sprawił, że pielęgniarka za bardzo się bała, aby mu odmówić”. Tylko jedna terapeutka próbowała mu się przeciwstawić – skończyło się tak, że Shupe złożył przeciwko niej formalną skargę i doprowadził do jej zwolnienia. Nie minęły dwa tygodnie, kiedy Shupe znalazł nowego terapeutę, który już bez żadnej dyskusji potwierdził jego tożsamość jako kobiecą.

Zrobię sobie krzywdę i nikt mnie nie powstrzyma

Zaraz po tym, jak zaczął przyjmować hormony, zapisał się również na terapię do kliniki płciowej w Pittsburghu, gdzie przymierzał się do operacji zmiany płci, która – jak go przekonywali transpłciowi aktywiści – rozwiąże wszystkie jego problemy i sprawi, że będzie szczęśliwym człowiekiem. Zmiana płci była ich zdaniem lekiem na całe zło i Shupe uwierzył w ich zapewnienia. W tamtej chwili nikt nie mógł już stanąć Amerykaninowi na jego drodze do poddania się operacji waginoplastyki. Istnieje obfita literatura internetowa informująca osoby transpłciowe, że ich zmiana płci nie jest prawdziwa. Ale kiedy licencjonowany lekarz pisze do ciebie list, w którym stwierdza, że ​​urodziłeś się w niewłaściwym ciele, a agencja rządowa lub sąd potwierdza to złudzenie, stajesz się uszkodzony i zdezorientowany. Z całą pewnością tak właśnie było ze mną – opowiada dzisiaj Shupe.

Bolesna przeszłość

Zwierza się on również, że jako dziecko był wykorzystywany seksualnie przez krewnego oraz bity przez rodziców. Jak sam opisuje, był narażony na tak wiele przemocy i seksualnych cielesnych kontaktów, że do tej pory nie wie, jak przetworzyć mentalnie niektóre rzeczy, które widział i których doświadczał. Dzisiaj Shupe zgadza się z bardzo niepopularną w niektórych kręgach teorią Raya Blancharda, że istnieje grupa mężczyzn, u których podniecenie seksualne wywołuje myśl, że sami są kobietami. Zdaniem weterana amerykańskiej armii przyczyniły się do tego traumatyczne wspomnienia z dzieciństwa, lata oglądania pornografii, kiedy służył w wojsku oraz małżeństwo z kobietą, która opierała się jego żądaniom, aby stała się idealna. W tamtym momencie faktycznie we własnej głowie stał się tą kobietą, a noszenie peruki, sukienek, szpilek i malowanie się podtrzymywało tę iluzję.

Shupe mówi dziś wprost, że najlepszą dla niego rzeczą byłaby intensywna terapia, która uchroniłaby go przed jego niezdrowymi – jak sam obecnie przyznaje – skłonnościami:

Społeczność medyczna tak bardzo boją się społeczności trans, że teraz nie chcą już stawiać nikomu diagnozy Blancharda. Transpłciowi mężczyźni wygrywają w medycynie i wygrywają walkę o język- wspomina – Udało im się uczynić określenie transwestyty wulgarnym, a przecież oznacza on po prostu mężczyznę ubierającą się w kobiece ubrania. Podkreśla on, że teraz koniecznie trzeba nazywać ich transseksualistami (a przecież jeszcze do niedawna znaczenie tego słowa było zupełnie inne – transseksualista był osobą, która przeszła już jakąś formę medycznej lub chirurgicznej terapii korekty płci – przyp. M.) Zauważa on również pewne zjawisko – twierdzi mianowicie, że kobiety, które stają się mężczyznami nie walczą w sposób równie zaciekły w wojnach społeczności transpłciowych; robią to teraz prawie wyłącznie „mężczyźni w sukienkach”. Trauma, hiperseksualność spowodowana wykorzystywaniem seksualnym w dzieciństwie i autogynefilia powinny być sygnałami ostrzegawczymi dla osób zajmujących się sztuką medyczną, psychologią, psychiatrią i medycyną fizykalną – ale nikt oprócz jedynego terapeuty w Pittsburghu nigdy nie próbował mnie powstrzymać przed zmianą mojej płci. Po prostu pomagali mi się krzywdzić – podkreśla mężczyzna. Trudno im się jednak dziwić, skoro Shupe osobiście przyczynił się do zwolnienia wspomnianego terapeuty.

Trudna sława

Trzy lata po określeniu się jako kobieta, Shupe zwrócił uwagę, że mimo zażywania wszystkich hormonów, w dalszym ciągu nie przypomina on kobiety. Wtedy zaczął chronić się za określeniem „niebinarny”. Zwrócił się więc do swoich lekarzy z prośbą, aby zrobili z niego osobę niebinarną, a nie dalej walczyli z jego organizmem, żeby coraz bardziej przypominał kobietę. Lekarze zgodzili się, ale terapia wyglądała podobnie – Shupe znowu musiał faszerować się hormonami. Aby uciec od złudzenia, że stał się kobietą, Shupe właśnie wtedy zwrócił się do sędziego z Oregonu, aby prawnie uznał jego płeć jako niebinarną. Miało to miejsce w 2016 roku – Shupe stał się wówczas pierwszą prawnie uznaną osobą niebinarną w Stanach Zjednoczonych. Wtedy to właśnie został on gwiazdą wśród społeczności LGBT – jego historia i zdjęcia trafiły do publikacji na całym świecie. W tym czasie skontaktowała się z nim organizacja pomocy prawnej dla osób LGBT z siedzibą w Waszyngtonie z propozycją pomocy zmiany w metryce urodzenia. To było kolejne „historyczne zwycięstwo” Amerykanina – wystawiono mu zupełnie nową metrykę urodzenia w Waszyngtonie – po raz pierwszy w historii stolicy Ameryki Północnej wydrukowano akt urodzenia ze znacznikiem płci innym niż mężczyzna czy kobieta. Jego płeć określono jako nieznaną.

Od bohatera do wroga

W 2017 roku Shupe otwarcie wystąpił przeciwko sterylizacji i okaleczaniu dzieci zdezorientowanych płciowo i transpłciowych członków służby wojskowej. Wtedy też organizacje LGBT odwróciły się od niego – z dnia na dzień z pupila liberalnych mediów stał się konserwatywnym pariasem. Z kolei w 2019 roku James wyjawił prawdę na temat swoich doświadczeń. Stwierdził, że i tak miał szczęście, bo jego ciało, pomimo poddawaniu go procesowi hormonalnej zmiany płci przez sześć lat, jest praktycznie nienaruszone. Nie znaczy to jednak, że mężczyzna wyszedł z tego eksperymentu bez szwanku – jak sam opisuje na jego psychice pozostanie niezagojona blizna, a kilka lat przyjmowania hormonów przyczyniło się do różnego rodzaju problemów zdrowotnych. Twierdzi również, że ma olbrzymie wyrzuty sumienia z powodu „oszustwa”, w którym brał udział. Pod wpływem jego działań wydano miliony dolarów z pieniędzy podatników na korektę dokumentów prawa jazdy w jedenastu stanach i mocno popchnięto do przodu transseksualne szaleństwo.

Gorzka prawda

Dzisiaj Shupe otwarcie mówi, że nie ma trzeciej płci. Że osoby interpłciowe są albo kobietami, albo mężczyznami, a ich stan jest wynikiem zaburzenia rozwoju seksualnego. Potrzebują one terapii psychologicznej, a nie faszerowania hormonami. „Odegrałem swoją rolę w rozwijaniu tej wielkiej iluzji. Nie jestem tutaj ofiarą. Moja żona, córka i amerykańscy podatnicy są prawdziwymi ofiarami” – wyznaje po latach. Oczywiście o jego historii nie przeczytamy w żadnym medium głównego nurtu – media zaczęły go po prostu ignorować, mimo że wcześniej praktycznie nie schodził z pierwszych stron gazet. Z jednego powodu – wyznanie Jamesa jest bardzo niewygodne dla lewicowych aktywistów. Nie pierwszy raz prawda jest dla nich tak bolesna, że za wszelką cenę starają się ją uciszyć. Warto jednak to doświadczenie Amerykanina nagłaśniać – być może przekona kogoś do zmiany zdania, zanim wyrządzi sobie nieodwracalną krzywdę.

M.

źródło: https://www.intellectualtakeout.org/article/i-was-americas-first-nonbinary-person-it-was-all-sham/

FB: https://www.facebook.com/nawiasempiszacoswiecie

TT: https://twitter.com/NawiasemPiszac

Wesprzeć nas można poprzez Patronite

Nawiasem Pisząc

Amerykański sen

logo nawiasem pisząc

Opublikowano

on

Zanim przejdę do podzielenia się wnioskami z amerykańskiego cudu, który polegał na tym, że Andrzej Duda i Donald Tusk wyruszyli razem na spotkanie z prezydentem Bidenem i się nie pozabijali (czego chyba wielu obserwatorów naszej sceny politycznej się obawiało), wspomnę jeszcze o tym, o czym pewnie też już słyszeliście, ale warto przypomnieć. Od kwietnia wzrosną rachunki za żywność, wraca 5% VAT. Cieszycie się? Oczywiście, wszystkie media zapewniają, że to bardzo dobra decyzja naszego nie-rządu, albo że musieli to zrobić, nie mieli wyjścia. Jednak dosyć wiarygodne ptaszki na TT/X ćwierkają, że na polską żywność będzie nałożony ten VAT, ale na zagraniczne produkty już nie. Jeżeli to prawda, to mam wrażenie, że premier chce wykończyć polskie rolnictwo, zanim na dobre wjedzie do nas unijny Zielony Ład. Tak, żeby się nikt w Unii nie musiał przemęczać.

Duda poleciał, bo tak wypadało

A teraz przechodzimy do głównego tematu, czyli wizyty naszego prezydenta i premiera w USA. Najpierw wypadałoby się zastanowić, co tam robił premier, bo dyplomacja nakazuje, aby prezydent spotykał się z prezydentem jednak. Oczywiście, zwolennicy Donalda już sobie wszystko wyjaśnili, prawdopodobnie za pomocą TVN-u, ale podobne zdanie wyrażał na przykład Włodzimierz Cimoszewicz. Biden chciał się spotkać tylko z Tuskiem, a prezydenta Dudę zaprosił, bo tak wypada. A po co chciał się spotkać z przywódcą KO? Nie wiadomo, tak naprawdę. Starsi ludzie często mają jakieś swoje zachcianki, ale jeśli mam być szczera to… Nie znam się, co prawda na mowie ciała, ale na zdjęciach z tej wizyty Biden wygląda, jakby fajniej mu się gadało z Dudą. Aha, oczywiście pojawiło się dużo złośliwych głosów, że Tusk musiał pojechać w roli tłumacza. W takim wypadku to zadanie też zawalił, bo ze Stanów Zjednoczonych wyleciał wcześniej. Ale oczywiście, wcale nie dlatego, że po prostu nie był już tam potrzebny.

Kto załatwił Donaldowi wizytę?

No właśnie, bo pojawiła się druga opinia, tym razem tych wstrętnych prawaków, że to Dońka miało w USA nie być. Że dyplomacja jest dyplomacją, więc powinny się po prostu spotkać głowy obu państw i niepotrzebny im tam jakiś lokaj, kręcący się pod nogami. I prawdopodobnie ktoś naszemu premierowi tę wizytę zwyczajnie załatwił. Kto – nie mam pojęcia, nie chcę nawet snuć domysłów, ale wydaje mi się, że ta wersja jest bliższa prawdy. Nie tylko dlatego, że niespecjalnie pałam szacunkiem do Donalda Tuska, bardziej przekonuje mnie plan dnia, jaki miał jeden i drugi. PAD tego dnia, poza rozmową z prezydentem USA, miał również w planach spotkanie z kongresmenami i senatorami, spotkanie ze spikerem Izby Reprezentantów, wizytę w elektrowni atomowej i firmach produkujących uzbrojenie m.in. dla polskiej armii oraz wywiad dla TV Bloomberg. Tusk, poza herbatką z Joe’em, miał jeszcze tylko na głowie… wywiad dla TVN. Nie trzeba chyba być ekspertem, żeby widzieć, która z tych dwóch wizyt miała większe znaczenie i była dokładniej zaplanowana. Naprawdę to wygląda, jakby Tusk poleciał tam w ostatniej chwili tylko na doczepkę, żeby polskie media mogły pisać o olbrzymim zaszczycie, bo nawet mu nie zdążyli zadań wymyślić. Zwłaszcza że pamiętamy chyba jak się zachowywał, kiedy Biden przyleciał do Polski? Z Trzaskowskim rywalizował, który dłużej porozmawia z amerykańskim gościem i zdjęcia sobie robili. W rzeczywistości ta rozmowa jednego i drugiego ograniczyła się do kurtuazyjnego powitania gdzieś w przejściu. Pewnie Biden myślał, że autografy chcą.

Potężne zakupy

Ale skoro już opisaliśmy sobie, kto, to teraz zastanówmy się: po co. Oficjalnie wszystko jest jasne: rozmowa miała dotyczyć współpracy Polski i USA w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego. Owocem tego spotkania ma być kredyt dla Polski, który – rzecz jasna – mamy wydać na zbrojenia. Jak podano w komunikatach ogłoszonych równocześnie z wizytą polskich przywódców w Białym Domu, Departament Stanu zatwierdził potencjalną sprzedaż 821 rakiet AGM-158B JASSM o zasięgu niemal 1000 km za cenę maksymalną 1,77 mld dolarów, 745 pocisków powietrze-powietrze AIM-120C-8 średniego zasięgu za cenę do 1,7 mld oraz 232 pocisków taktycznych krótkiego zasięgu AIM-9X Sidewinder Block II za cenę do 219 mln. W ramach pakietów wejdzie również dodatkowy, powiązany z rakietami sprzęt i wsparcie logistyczne – podaje Polska Agencja Prasowa. Pozwólcie, że nie będę oceniała słuszności tych zakupów, bo zwyczajnie się na tym nie znam. Cieszę się jednak, że coś się w tym naszym wojsku ruszyło. Trochę wstyd, że zapalnikiem do tej decyzji była wojna przy naszych granicach, a wcześniej ta nasza armia i uzbrojenie leżały odłogiem, bo już historia nam pokazywała, że nie możemy liczyć tylko i wyłącznie na pomoc sojuszników. I cieszę się, że co do tego jednego premier i prezydent są zgodni, bo martwiłam się, że Tusk po dojściu do władzy uwali dalsze nasze zakupy, tak jak CKM i Turów, który do dwóch lat ma zostać zamknięty, przez co utracimy 8% energii elektrycznej, a 5000 osób zostanie bez pracy. Ale za to klimat lubi to. Jest jeszcze jedna opcja, której się dość mocno obawiam – że dyskutowano tam nad obecnością żołnierzy NATO (w tym polskich) na Ukrainie. Zwłaszcza że Radosław Sikorski bardzo lekkomyślnie, ale to u niego akurat nic nowego, zakomunikował, że oni już tam są. Szef dyplomacji, psia mać. Mam jednak nadzieję, że takich rozmów nie było, a nawet jeśli to prezydent USA o nich szybko zapomni. Przepraszam bardzo, nie powinnam się śmiać ze starszych, schorowanych ludzi, a Biden niestety zachowuje się czasem, jakby miał demencję, więc tym bardziej to mało grzeczne z mojej strony. Zastanawiam się tylko, czy on naprawdę jest w stanie piastować to stanowisko do końca kadencji.

U prezydenta na dywaniku

Ale znowu pojawia się tutaj pytanie: po co było ich tam aż dwóch? Poza zakupowymi uzgodnieniami otrzymaliśmy tylko zapewnienia, że USA i całe NATO dają Polsce żelazną gwarancję, że w razie „W” możemy na nich liczyć i że artykuł 5 Traktatu cały czas pozostaje w mocy. Nasi politycy z kolei zapewniali, że – co prawda różnią się w wielu kwestiach – to jednak sprawa bezpieczeństwa Polski ma dla nich charakter priorytetowy. Zwykła kurtuazja, którą naprawdę mógł spokojnie odbębnić jeden z nich, dlatego pojawiła się też opinia, że cała ta rozmowa miała jeszcze jeden ukryty cel – mianowicie Biden rzekomo chciał się upewnić, że nasze wewnętrzne spory nie zagrożą Sojuszowi. I wezwał po prostu dwóch niesfornych chłopców do siebie, żeby przestali się kłócić i rzucać w siebie piaskiem w piaskownicy i niszczyć swoje babki. Prawdopodobnie też oznajmił, że ma nasze wewnętrzne spory w poważaniu, dopóki będziemy załatwiać je po cichu, a nie że robimy awanturę na pół Sojuszu. Jeżeli tak faktycznie było, to naszych panów nie spotkał żaden zaszczyt, a co najwyżej najedli się wstydu. Ale to chyba tylko Polacy tak potrafią, że będą się kłócić o wszystko, nawet kiedy mają wojnę pod nosem i dosyć realną groźbę przeniesienia jej również na nasze terytorium. To tam pikuś, Wujek Nato i Matka Unia pomogą, nie musimy się martwić, za to my teraz będziemy tu uskuteczniać jeden z większych politycznych sporów, jaki pamiętam – spór o wszystko. Bo oni dosłownie kłócą się już O WSZYSTKO. Być może Biden chciał się upewnić, że może przynajmniej jeśli chodzi o te zbrojenia są zgodni. Albo chociaż, że mają to w poważaniu, więc nie będą przeszkadzać.

Skoro już podzieliłam się z Wami opiniami krążącymi po Internecie, to czas na taką, z którą się najbardziej zgadzam – pół żartem, pół serio. Wszyscy wiemy, że Joe Biden jest starym, schorowanym człowiekiem, o czym zresztą w tym poście wspominałam. Spotkanie z przywódcą każdego państwa mogłoby być dla niego męczące, a każde z nich stwarza okazję, że znowu mógłby chlapnąć coś, z czego potem środowisko demokratów musiałoby się tłumaczyć. Dlatego postanowił, że za jednym zamachem odbębni i Polskę, i Niemcy. Przecież nie ma żadnego problemu, żeby Donald Tusk powtórzył potem wszystko Olafowi Scholzowi. Ba, spróbowałby nie! Jak już akurat obaj byli pod ręką, to Biden zdecydował się zaprosić też niemieckiego reprezentanta. Logistycznie pomyślane bardzo dobrze – oszczędność czasu i pieniędzy. 

M.

https://www.facebook.com/nawiasempiszacoswiecie

Czytaj dalej

Nawiasem Pisząc

Koniec z kurtuazją

logo nawiasem pisząc

Opublikowano

on

Kiedy formował się nowy rząd, byłam pewna, że kwestia aborcji będzie tą najbardziej różniącą Lewicę – zwłaszcza z PSL-em. I faktycznie, spór trwa niemal od początku, a ostatnio przyjął zdecydowanie bardziej dosadny charakter, że pozwolę sobie na eufemizm. Wprost można powiedzieć, że Lewica po raz kolejny udowadnia, że potrafią o języku miłości i tolerancji tylko pięknie opowiadać, jeśli chodzi o jego zastosowanie to już jest ciężko. Mamy tu raczej do czynienia z politycznym rynsztokiem.

Polityczna pogawędka

Szymon Hołownia apelował o zachowanie spokoju, ponieważ nie wszyscy są zgodni w tej sprawie, dlatego potrzeba jest czasu i rozmów. W odpowiedzi Anna Maria Żukowska napisała mu na TT/X, że ma wypier***ć z tym swoim spokojem. Oczywiście, wylała się na nią fala krytyki, ale poślica zapewnia, że jest to oficjalne stanowisko Lewicy wobec marszałka Sejmu. Czyli tak – jeden koalicjant mówi do lidera drugiego koalicjanta, że oficjalnie ma wypier***ć. Niewiele to się różni od ośmiu gwiazdek, które stosowali dla odmiany wobec swojego politycznego oponenta. Jak widać po lewej stronie potrafią rozmawiać na tym jednym, konkretnym poziomie i nie ma szans, żeby wspięli się wyżej. Nawet wobec ludzi, których teoretycznie mają po swojej stronie.

Najważniejszy cel lewicy

Nie jest dla mnie zaskoczeniem, że akurat ta kwestia okaże się zgrzytem dla Koalicji 13 Grudnia, chociaż nie spodziewałam się, że lwice Lewicy aż tak będą się o to awanturować. Na dodatek koniecznie chciały to wymusić tego samego dnia, w którym rolnicy protestowali pod Sejmem, pokazując jednoznacznie, że ich problem mają w poważaniu. Lewica jak na razie jednak niczym pozytywnym nie zaskoczyła, więc swojej pozycji nie odbudowują. Jak kania dżdżu potrzebują jakiegoś swojego przegłosowanego projektu, a jaki byłby lepszy niż ich flagowy? Oni nawet niespecjalnie byli znani z jakichś innych pomysłów, więc doskonale zdają sobie sprawę, że ich wyborcy oczekiwali od nich właśnie tego. Ewentualnie związków partnerskich, ale umówmy się – najwięcej się wydzierali o aborcję. A z tymi związkami to też nie wiadomo, czy coś się uda.

Hołownia w rozkroku

Po drugiej stronie mają bowiem Trzecią Drogę, której wielu posłów (zwłaszcza PSL-u) jest przeciwko aborcji. Sam Hołownia wolałby pewnie temat przeczekać, bo doskonale zdaje sobie sprawę, że wyborców też mają pod tym względem niezgodnych – jakkolwiek by zagłosowali, prawdopodobnie stracą część poparcia. Zwłaszcza że domyśla się chyba, że zdążyli już wkurzyć przedsiębiorców, dla których obietnic nawet nie starali się spełnić. Dobrowolny ZUS? Tutaj to już łgali w żywe oczy. Dlatego bardzo dojrzale woli udawać, że problemu nie ma. Nie wiem, czy on poważnie liczył, że Lewica odpuści tę aborcję, jeśli dostaną in vitro i pigułki dzień po? W każdym razie były prowadzący głupiutkich show usiłuje teraz stać w rozkroku tak jak Michał Kołodziejczak w kwestii rolników. Grunt usuwa mu się spod nóg jednak jeszcze szybciej niż liderowi AgroUnii i musi już przeczuwać, że długo w tej pozycji nie wytrzyma.

Utylitaryzm według Tuska

A został ze swoim kłopotem sam, bo Tusk zdaje się nie być zainteresowany tarciami między swoimi koalicjantami. Podejrzewam, że premier jest w sprawie aborcji kompletnie neutralny. To jest cynik bez żadnych idei, zagłosuje tak jak mu pasuje. Kiedy zakładał swoją partią nastroje były inne, więc twardo obstawał przy obronie życia. Niedawno zarzekał się, że wyrzuci wszystkich, którzy nie zgodzą się na aborcję do 12. tygodnia, bo chciał przypodobać się rozwrzeszczanym macicom. Najwygodniej mu więc teraz udawać, że problemu nie ma, licząc na to, że sztuczny twór, który utworzył wytrzyma jeszcze na tyle długo, żeby zdążył zwiać do Brukseli. Tak sądzę, bo pojawiają się też głosy, że planuje zostać w końcu tym prezydentem. Wtedy jednak potrzebowałby twardej, skutecznej partii, będącej w stanie spełniać obietnice, a nie targaną wewnętrznymi konfliktami, niespójną grupę obcych ideowo ludzi. Powinno mu też zależeć na spełnieniu więcej niż te kilka mało konkretnych konkretów, które udało mu się przepchnąć.

A to przecież nie wszystko

Nie wiem, czy to kwestia aborcji ostatecznie rozwali ten nie-rząd. Podejrzewam, że może być jedną z wielu kłótni, chociaż liczyłam na to, że PSL bardziej przejmie się losem rolników, ale oni zdają się mieć w poważaniu zarówno Zielony Ład, jak i ukraińskie zboże. Z drugiej strony nic dziwnego, bo oni akurat znani są z tego, że lubią się przyklejać tam, gdzie im najkorzystniej. Zastanawia, dlaczego w kwestii aborcji wydają się nieustępliwi, zamiast po prostu zagłosować dla dobra koalicji. Oby konsekwencji im wystarczyło. Poza kłótniami o aborcję mamy jeszcze protest rolników, a od jakiegoś czasu przewiduje się wzrosty cen żywności i prądu. Oby tak dalej, Koalicjo.

M.

https://www.facebook.com/nawiasempiszacoswiecie

Czytaj dalej

Nawiasem Pisząc

Niefajni rolnicy w fajnej Polsce

logo nawiasem pisząc

Opublikowano

on

Protesty rolników wyglądały dokładnie tak, jak wszystkie za czasów Tuska. Dwa tygodnie mielenia, że rolnicy to największy wróg i szkodnik w Polsce, że Unia chce dla nich jak najlepiej, ale są za głupi, żeby to zrozumieć, a jak nie da się po dobroci, to będzie po złości. Nowy premier wiele nie potrzebował, żeby znaleźć pretekst do użycia siły. I obawiam się, że teraz już będą tak wyglądały wszystkie marsze i protesty, które nie będą po myśli najjaśniej nam panującego.

Rozkrok pana Michała

Nawet Michał Kołodziejczak uświadomił sobie, że przy takim obrocie zdarzeń naprawdę nie wypada stać dłużej „w rozkroku”, jak zapewniał, że stał do tej pory, usiłując pewnie grać „dobrego przedstawiciela rządu”. To chyba na debacie w Kanale Zero nowy poseł na Sejm określił siebie właśnie, że stoi w rozkroku. W tym samym też programie przedstawicielka protestu rolników zwróciła mu uwagę, że długo w tym rozkroku nie wytrzyma, w końcu nóżki zaczną mu się rozjeżdżać, a wtedy wyrżnie wiadomo czym o podłogę. Cóż, ona przynajmniej ostrzegała, Tusk natomiast bez mrugnięcia okiem zrobił to, co wszyscy mówili, że zrobi. Nasłał na protestujących policję. I to nie po to, żeby sobie pooglądała, ci panowie mieli tam bardzo ważne zadania do zrobienia.

W roli rzecznika rządu

W takiej sytuacji Michał faktycznie szybko zrezygnował z tego rozkroku i zajął jasne, niezostawiające wątpliwości oświadczenie, że on, jako lider AgroUnii i najważniejszy rolnik w Polsce, stoi tak blisko za Tuskiem, jak się tylko da. To, co dzieje się pod Sejmem to nie jest rolniczy protest, to jest prowokacja. Nie wierzę, że to prawdziwi, normalni rolnicy – poinformował Michał wszystkich, którzy chcieli go słuchać. Nie chcę go martwić, ale podejrzewam, że w tej grupie są też rolnicy. Ci nieprawdziwi i nienormalni. Dlatego od razu wyjaśnił, że on nie ma żadnych wątpliwości, że Donald Tusk wydał takie, a nie inne rozkazy z olbrzymim niesmakiem i bólem serca. Wysłał policję na protestujących, ale się nie zaciągał. Nawet Kołodziejczak musiał w tamtym momencie zdawać już sobie sprawę, że u rolników to się spalił wybornie, więc bezpieczniej jest nie wychylać się zza pleców Tuska za bardzo. Zwrócił też uwagę na to, jak protestujący powinni się zachowywać, żeby Sejm mógł dalej w spokoju udawać, że ich nie słychać: Prowokatorzy i zadymiarze powinni być jak najszybciej odizolowani od rolników, którzy przyjechali zamanifestować i pokazać skalę rolniczych problemów po 8 latach nieudolnych rządów PiS. szczególnie teraz powinni zwrócić uwagę by nikt nie powodował, że rolnicze protesty będą kojarzyć się z burdą. To nie służy sprawie.

Jak powinny wyglądać protesty w wolnej Polsce?

Trzeba powiedzieć, ze jak na pół roku pobytu w Platformie, Michał już doskonale zna sposoby swobodnego lania ludziom wody. Po pierwsze Tusk bardzo dobrze zrobił. Po drugie to wszystko wina PiS-u. Po trzecie, jak się dalej tak będziecie zachowywać, to wujek Doniek będzie bardzo, bardzo zły. A jak na razie jest pełen dobrej woli, żeby Wam załatwić wszystko, czego chcecie. A kiedy wróci i się okaże, że jakimś cudem nie załatwił, to macie wszyscy przyjąć do wiadomości, że to dla Waszego dobra i rozejść się do domu, bo tu poważni ludzie pracują. Jak widać teraz protestujący rolnicy nie są już Michałkowi do niczego potrzebni. On się dochrapał do stanowiska i zarabia pieniążki. Teraz ich protesty to burdy, a prowokatorów należy przecież jak najszybciej usunąć. Nie potrafią widocznie organizować pokojowych i uśmiechniętych protestów. Nie to, co on, kiedy mu się jeszcze ani Unia Europejska, ani Tusk nie podobali. Bo wtedy po prostu można było protestować, teraz nie można. Dlatego wtedy, jak Kłodziejczak dostał z gazu po oczach (umiejętności aktorskie to niemalże na poziomie Jachiry) to policjanci byli bandytami. Teraz, jak nie wolno, to policjanci pilnują porządku, a tych, którzy są przez nich gazowani i pałowani, można śmiało nazwać bandytami. Czego nie rozumiecie?

Dlatego proszę, odwrócić się grzecznie, wypiąć plecy, a potem uśmiechnąć się i wracać do domu. Ale po kolei i pilnować porządku w kolejce! Żeby nikt w wolnej i uśmiechniętej Polsce przypadkiem dwa razy wpierdolu nie dostał.

M.

Czytaj dalej