Nawiasem Pisząc
Dalej brniemy w kłamstwo, czyli taktyka mediów
Wydawałoby się, że po tym, jak ostatnie kłamstwo TVN-u zostało zdemaskowane, lewicowe środowisko schowa się na jakiś czas w kąt, liżąc rany. Że po tym nokaucie będą w stanie jedynie powiedzieć: „Nie wszyscy, którym z dobrego serduszka pomagamy, mają dobre zamiary, ale nasze intencje są krystalicznie czyste”, ewentualnie wymyślą jakąś inną bzdurę, ale że będą dalej brnąć w to kłamstwo i wymyślać kolejne pozbawione logiki argumenty, żeby tylko podtrzymać swoje racje, tego się chyba… No dobra, wszyscy się tego spodziewaliśmy, znamy lewicę i media im sprzyjające nie od dzisiaj i doskonale zdajemy sobie sprawę, że nie ma takiego idiotyzmu, którego by nie wymyślili, żeby jakoś uzasadnić swoje manipulacje. A że przy okazji robią z siebie durniów, to przecież dla nich nie pierwszyzna, w tym są akurat doświadczeni. Kiedy zbudowana przez TVN fałszywa narracja zaczęła się sypać, wszystkie inne antypisowskie media, które bezmyślnie ją podchwyciły, starały się udowodnić, że – mimo iż policja opublikowała nagrania – prawda leży tylko i wyłącznie po ich stronie.
Etyka Hartmana
Na pierwszy plan wysunął się wybitny znawca etyki i moralności, Jan Hartman. Ten sam, który przekonywał, że w sumie to kazirodztwo to nic złego. Ten sam, który apelował do ludzi, aby nie piętnować pedofilów, bo to narusza ich prawa. I dokładnie ten, który o tragedii, jaka przydarzyła się pielgrzymom, podróżującym do Chorwacji pisał, że sami sobie winni, bo na cholerę pielgrzymek im się zachciało. Taki to wybitny autorytet moralny. I teraz też postanowił wystosować apel, bo oczywiście ma najwięcej do powiedzenia w tej sprawie, jak i w każdej innej.
Uwierzcie mi, nigdy w życiu nie pomyślałabym, że na takie bzdury może wpaść facet, który posiada tytuł profesora. Chociaż ogólnie, patrząc na poziom naszych „uczonych” zaczynam się poważnie zastanawiać, czy oni te tytuły w chipsach poznajdowali? W tym jednak przypadku bardziej skłaniam się ku myśli, że tacy jak Hartman, doskonale wiedzą, że wypisują skończone debilizmy, ale że są skierowane wobec ludzi, którzy swoją wiedzę o świecie opierają na TVN-ach, Wybiórczych i innych Onetach, doskonale wiedzą, że ci nie będą się nad niczym zastanawiać, tylko łykną wszystko. Na uwagę zasługuję tak naprawdę sam wstęp, bo cały artykuł, który zaserwował nam pan Hartman (o wielkiej odwadze i nieustępliwości nie do końca stabilnej emocjonalnie dziewczyny) może spowodować albo nudności, albo migrenę. Moją uwagę zwrócił opis „lekarka, która zdradziła panią Joannę”. Ja nie wiem, z kim szanowny filozof się na łby pozamieniał, ale jestem przekonana, że Sokrates, Platon czy Arystoteles zapłakaliby się, gdyby zobaczyli jakich przedstawicieli ma teraz reprezentowana niegdyś przez nich nauka. Pani psychiatra, która zadzwoniła na numer alarmowy miała obowiązek to zrobić, jeżeli jej pacjentka zgłosiła się do niej i zapowiedziała, że zamierza odebrać sobie życie. Nie mogła tych słów ani zlekceważyć, ani stwierdzić: „OK, pogadamy sobie jutro”. Zrobiła to, co tak naprawdę każdy człowiek – nie tylko psycholog czy psychiatra – powinien zrobić, kiedy wie, że inna osoba zamierza targnąć na swoje życie. Gdzie tu mowa o zdradzie? Raczej powiedziałabym, że nastąpiła ona z drugiej strony, bo to pani Joanna próbuje robić teraz ze swojej lekarki panikarę i oszołomkę i otwarcie twierdzi, że ta zwyczajnie kłamała, ponieważ ona jej wyraźnie podkreślała, że nic nie zamierza sobie zrobić. To teraz możemy się zastanawiać, komu bardziej opłaca się, żeby w tym przypadku mówić nieprawdę – pani psychiatrze, która nagle uznała, że jej się nudzi, więc narobi trochę problemów pacjentce i narazi swoją karierę, czy niestabilnej emocjonalnie i psychicznie dziewczynie, której mottem życiowym jest „Uj z wami, aborcja z nami”. Pomyślmy przez chwilę… Czy tylko mi się wydaje, że raczej pani Joannie, która być może miała nadzieję nakręcić kolejną proaborcyjną aferę?
Na ratunek – Maja Staśko!
Na pomoc uciśnionej Aśce ruszyła – a jakże! – Maja Staśko, która znana jest z tego, że lubi zabierać głos we wszystkich sprawach i że za każdym razem będzie to głos głupi. I o ile w przypadku Jana Hartmana jestem pewna, że on pisze te wszystkie swoje bzdury cynicznie, żeby nakręcać aferę zgodnie ze swoimi przekonaniami, o tyle w przypadku naszej „Pszczółki” mam poważne wątpliwości, bo ona akurat wydaje mi się szczerze głupiutka. Coś jak Klaudia Jachira – plecie kompletne idiotyzmy, ale naprawdę w nie wierzy. Ale też pojawiają się wątpliwości, bo za każdym razem, kiedy czytam jakiś jej tekst, nie jestem w stanie uwierzyć, że osoba, która wpada na takie pomysły jest w stanie chodzić i oddychać jednocześnie. Że nie zakrztusiła się podczas jedzenia. Albo że nie wypadła z okna, twierdząc, że identyfikuje się jako ptaszek. Ta dziewczyna za każdym razem mnie zadziwia, bo udowadnia mi, że jest jeszcze głupsza od siebie samej. Ona postanowiła ugryźć temat od innej strony. Dała spokój pani psychiatrze, która zdecydowała się spełnić swój obowiązek i wezwać służby do grożącej samobójstwem dziewczyny; ofiarę upatrzyła sobie w policji. I zrobiła to w sposób typowy dla siebie – czyli lekkomyślny. Skrytykowała bowiem policję, ponieważ jak twierdzi: Udostępnienie nagrania ze 112 przez policję i TVP to odarcie z godności, przekroczenie prywatności i zaufania. Od teraz każda osoba zwracająca się o pomoc będzie podejrzewać, że jej rozmowa zostanie publicznie puszczona. To jest śmiertelnie niebezpieczne. Pani Maja zapomniała jednak o dwóch bardzo ważnych kwestiach. Po pierwsze policja nie udostępniła tych nagrań ot tak, bo taki miała kaprys. Zrobiła to, bo niekompetentna i nierzetelna dziennikarka TVN-u zebrała informacje tylko od „poszkodowanej”, nie zaprzątając sobie głowy, aby zapoznać się z wersją funkcjonariuszy, a później na tej podstawie zrobiła materiał, który – jak się szybko okazało – z prawdą ma niewiele wspólnego. Głównie właśnie dzięki nagraniu, które udostępniono. Nie wiem, czy Maja zdaje sobie sprawę, że taka „obrona” jest zwyczajnie bezczelna, kiedy ma się świadomość, że to właśnie środowiska poglądowo bliskie Majce, rozkręcają kłamliwe gównoburze, żeby tylko dalej grzać temat aborcji, a policja jedyne, co mogła zrobić, to tylko się bronić – praktycznie była do tego zmuszona. Majeczka widocznie nie potrafi zrozumieć, że gdyby to biedne, zagubione dziewczę nie pobiegło z płaczem do mediów i gdyby te media bezmyślnie nie zmontowały materiału opartego tylko na jej zwierzeniach, to nagranie w ogóle nie wyszłoby na światło dzienne. To ich kłamstwa – które teraz dalej powiela Staśko – wpłynęły na taką decyzję. I sama aktywistka wielokrotnie w podobnych akcjach brała udział, rozkręcając sztuczne afery, bo prawo do aborcji, bo tolerancja wobec LGBT, bo klimat, bo reklama alkoholu. I wielokrotnie po takich jej akcjach okazywało się, że wcale nie ma racji, ale ona się nie zraża i broni ludzkość przed wszystkim, co jej tylko przyjdzie do głowy. Inną kwestią, na którą nasza wyzwolicielka nie zwróciła uwagi jest fakt, że policja wycięła wszystkie informacje zawierające dane wrażliwe czy stan zdrowia kobiety, która podobno chciała odebrać sobie życie. Tak naprawdę otrzymaliśmy tylko informację o tym, dlaczego policja przyjechała na miejsce i odwiozła dziewczynę do szpitala. Nie wiemy tak naprawdę, czy rzeczywiście była w ciąży.
Prawdziwy dramat czy głupi teatrzyk?
No właśnie, bo tak naprawdę ta historia od samego początku „rozjeżdżała się” w paru kwestiach. Są choćby wątpliwości, czy kobieta wzięła już tabletki, za pomocą których chciała odebrać sobie życie, czy dopiero zamierzała. Nie ma też pewności, czy faktycznie była w ciąży. Nie chcę być niesprawiedliwa, bo być może to naprawdę zagubiona psychicznie dziewczyna, która zaszła w niechcianą ciążę, pozbyła się jej w sposób, który środowisko, w którym się obracała, znało najlepiej, a po wszystkim dopadły ją wyrzuty sumienia, jakie okazały się dla niej nie do udźwignięcia. Być może. Swoją drogą trochę kłóci się to z przekonaniem pro-aborcjonistek, że syndrom poaborcyjny nie istnieje i są to kłamstwa wymyślone przez tych wrednych obrońców życia. Zastanawiam się, czy nie widzą w tym pewnej niekonsekwencji – pani Joanna mówiła prawdę, ale jednocześnie taki syndrom nie istnieje? Wracając jednak do samej dziewczyny – niestety, patrząc na jej dotychczasową działalność, bardziej prawdopodobne jest to, że po prostu zrobiła sobie swego rodzaju „performance”, bo temat ostatnio zmarłej kobiety już trochę ucichł, media przerzuciły się na pewnego wariata drogowego z Krakowa (o tej sprawie napiszę krótko: nigdy nie cieszę się ze śmierci innych ludzi, ale w takich wypadkach wolę, żeby kończyło się to w taki sposób, niż gdyby miał on zabić jakąś postronną osobę), więc trzeba było podgrzać temat, żeby znów wszyscy trąbili tylko o biednych kobietach, których prawa są notorycznie łamane. Smutne jest to, że „dziennikarze” bezrefleksyjnie łykają takie bzdury i nawet nie chce im się ich zweryfikować.
M.
Wesprzeć nas można poprzez Patronite
Oj, dużo się wydarzyło od kiedy Donald Trump wygrał wybory. Najpierw drugi Donald, nasz niemiecki, zaczął wycofywać się ze wszystkich bzdur, które wystosował wobec kandydata republikanów i to nie tylko podczas tej kampanii. Chociaż ta ostatnia była najbardziej kontrowersyjna, ponieważ Tusk przekonywał, że nowy wybrany prezydent Stanów Zjednoczonych jest w rzeczywistości powiązany z Kremlem, który miał znacząco wpływać na wybory. Potem się jednak ze swoich słów „zręcznie” wycofał, mówiąc, że wcale nie powiedział tego, co powiedział. A później mieliśmy gorzki zawód szeroko uśmiechniętych, którzy niedawno obwiniali PiS za aferę w Collegium Humanum, dopóki nie okazało się, że spora część ich absolwentów to osoby blisko związane z Koalicją Obywatelską. Na pierwszy ogień poszedł Jacek Sutryk, co do którego cała Platforma zarzeka się, że w sumie gościa nie znała.
Niebagatelny pomysł na rozwiązanie kryzysu migracyjnego
Nie o tym jednak chciałam pisać, bo umówmy się – to że Tusk wygaduje co kilka dni coś innego, już się wszyscy zdążyliśmy przyzwyczaić. A Sutryk? Jestem jakoś dziwnie spokojna, że facet za kratki nie trafi. Wybronią go jakoś, mimo że teraz nikt się do niego nie przyznaje. Chyba że postanowili kogoś spuścić dla przykładu, bo oni są przecież praworządną partią. Bardziej chciałabym się skupić na kolejnym genialnym pomyśle naszego rządu. Bo widzicie – nie chcemy migrantów, tak? Uważamy, że ważniejszy jest spokój i bezpieczeństwo na ulicach, dlatego serduszko nam nie kruszeje na widok zamaskowanych mężczyzn na granicy z Białorusią? Jesteśmy mało empatyczni i bezwzględni, nie wykazujemy choćby minimum wrażliwości, a nasi rządzący i tak, wbrew temu wszystkiemu, postanowili nam dać, co chcemy! Nie wierzycie? I słusznie, bo sam projekt nie jest taki super, jakby się mogło początkowo wydawać. Rozwiązać problem z migrantami rząd planuje mianowicie wydając na prawo i lewo nasze pieniądze, bo tak jest najłatwiej. I najgłupiej. Zaproponowali oni bowiem, że będą dopłacać nielegalnym migrantom za to, że łaskawie się wyniosą – około trzy tysiące złotych według plotek. Po raz pierwszy miał ogłosić to Maciej Duszczyk, podsekretarz stanu w MSWiA, ale potem potwierdził to Tomasz Siemoniak. Co prawda, wił się jak piskorz, żeby nie powiedzieć tego wprost, ale z drugiej strony argumentował też, że wiele krajów już to wprowadziło i że to rozwiązanie jest bardziej opłacalne, bo inaczej musielibyśmy ich przecież utrzymywać. Jak to, inżynierów i chirurgów? Ale do brzegu, faktycznie na podobne rozwiązanie wpadła już Litwa i Wielka Brytania. Nie wiem, jak ta pierwsza, ale Wielkiej Brytanii to super rozwiązanie chyba za wiele problemów nie rozwiązało.
Konsekwencje tak oczywiste, że aż niewidoczne?
Ten pomysł jest tak odklejony, że musiałam sobie trzy razy obejrzeć tę wypowiedź ministra MSWiA, żeby być na sto procent pewną, że ten człowiek opowiadał te bzdury całkiem na serio. Przecież nie trzeba być geniuszem, żeby dostrzec absurd tego pomysłu – taki imigrant weźmie sobie chętnie naszą jałmużnę i wyjedzie „na zawsze”. Przeczeka chwilę aż sprawy ucichną i żeby na pewno nikt go nie poznał na granicy i za jakiś czas wróci. Znowu prawdopodobnie nielegalnie, bo po co się męczyć z jakimiś wizami i paszportami, prawda? Potem znowu chętnie zgłosi się po wyprawkę na wyprowadzkę i tak sobie będzie podróżował. No, może jeszcze w międzyczasie zahaczyć o Litwę czy Wielką Brytanię. Jak minister Siemoniak wyobraża to sobie w praktyce? Jakim cudem sprawdzi, czy dany cudzoziemiec na pewno pierwszy raz jest w Polsce i na pewno pierwszy raz chce z niej wyjechać? Jaką będzie miał pewność, czy gościu na pewno podaje prawdziwe dane albo czy wcześniej nie zamówił sobie nowej tożsamości? W większości wystarczy zmienić tylko imię i nazwisko, bo i tak nikt już dawno nie ma nad tym kontroli. Ja nie widzę możliwości, żeby to się miało udać i nie rozpieprzyć po drodze. Przyznajcie sami, że pomysł najbardziej naiwny z możliwych. Bardziej naiwny słyszałam tylko za „wcześniejszego Tuska”, kiedy to jego koledzy partyjni przekonywali, że najlepiej jest ich wszystkich wpuścić, a kim są, ustali się później. Konkretnie to pani Hartwich jest autorką tych słów, ale spokojnie, wtedy jeszcze nie miała matury. Teraz zresztą też nie. Cóż, ustalenie tożsamości kilkudziesięciu tysięcy chłopa po wpuszczeniu ich na terytorium Polski jest absolutnie niewykonalne, ale czy – na zdrowy, chłopski rozum – nasze służby potrafiłyby zapanować nad bałaganem, który rozpocząłby się, gdybyśmy zaczęli próbować ogarnąć, który człowiek faktycznie przybył do nas pierwszy raz, a który robi sobie tournee po Europie, bo okazuje się, że ci wspaniali Europejczycy z własnych pieniędzy płacą mu za to zwiedzanie?
Jasne zdanie Polaków
Ciekawostką jest, że Radio Zet, na którego kanale YT można obejrzeć tę rozmowę z Siemoniakiem, zrobiło ankietę z pytaniem: „Czy Polacy powinni dopłacać imigrantom, żeby opuścili terytorium Polski”. Cóż, wyniki pewnie nie są zaskakujące. Ponad 90% naszych rodaków stwierdziło wprost, że szef MSWiA może się schować z takim pomysłem i już nie wychylać. Ciekawa teraz jestem, kiedy pan premier przeanalizuje sobie tę ankietę? Podejrzewam, że kiedy to zrobi, możemy spodziewać się artykułów, że „Tusk jest wściekły”, a niedługo później jakiś przypadkowy człowiek będzie musiał ponieść karę, bo przecież Siemoniaka nie ruszą. Pożar byłby za trudny do wygaszenia, bo myślę, że Maria Stepan niewiele przesadza, kiedy mówi wprost, że jest to propozycja łapówki od naszego rządu w stronę nielegalnych imigrantów. Zamiast wyrzucić ich na zbity pysk za nielegalne przekroczenie granic, my im jeszcze zapłacimy, żeby sobie sami poszli.
Niebywałe.
M.
Załączam dla Was filmik z ostatniego Marszu Niepodległości. 
W linku dorzucę Wam bezpośredni link do naszego kanału YouTube, na którym na razie niewiele się dzieje (wrzucamy tam tylko relacje z różnego rodzaju marszów i protestów), ale będę wdzięczna, jeśli obejrzycie naszą pracę właśnie na YouTube. Teraz załączam film bezpośrednio, bo FB nie bardzo lubi linki i tnie zasięgi, a chcielibyśmy, żeby obejrzało to jak najwięcej ludzi. Będziemy wdzięczni za opinie oraz udostępnianie dalej, jeśli Wam się spodobało.
Musimy się pochwalić – tym razem jako podkład wybraliśmy muzykę mojego Grzesia. Myślę, że pasuje, sama wpadłam na ten pomysł.
Aha, i oglądajcie do końca! Zamieściliśmy pod koniec parę fragmentów, dla których nie znaleźliśmy miejsca w samym klipie, bo jak tu do takiej podniosłej muzyki Braun z gaśnicą? 
A na sam koniec pozdrowienia od Hektik Hektor, obcokrajowca, który zakochał się w Polsce. „Piękna Polska”.
Miłego oglądania, mamy nadzieję, że choć w minimalnym stopniu udało nam się uchwycić niesamowitą atmosferę tego wydarzenia!
M.
P.S.: W nagraniu pojawiły się momenty, w których ludzie strzelali fajerwerkami w stronę mieszkania z wywieszoną tęczową flagą w oknie. Chcemy jasno podkreślić, że nie popieramy tego rodzaju zachowania, zwłaszcza że mieliśmy przykład w 2020 roku, że może to się skończyć różnie. Nie dajmy się prowokować!
Wybory, wybory i po wyborach. Zdecydowanie wygrał Donald Trump, chociaż jeszcze parę dni temu TVN przekonywał, że w sondażach między kandydatką demokratów, a reprezentantem republikanów nie ma żadnej różnicy. I pokazywał wykres, na którym ta różnica była widoczna (choć nie tak duża, jak ostatecznie), kłamiąc ludziom niemalże prosto w oczy. Jeśli chodzi o głosy elektorskie, to jego przewaga jest niższa, niż ta, którą wypracował sobie w roku 2016 nad Hillary Clinton, ale też tym razem zdecydowana większość obywateli USA, bo przypominam, że po przegranych przez Clinton wyborach, jej zwolennicy utrzymywali, że przecież więcej Amerykanów głosowali jednak na kandydatkę demokratów (miała bodaj dwa miliony przewagi nad Trumpem, ale wybory w USA rządzą się jednak swoimi prawami). Bukmacherowie mieli jednak lepsze typy, bo za wytypowanie zwycięstwa Kamali Harris można było wygrać dużo więcej pieniędzy, co z reguły oznacza, że oceniono szansę Trumpa jako zdecydowanie większe. Ciekawa to była kampania – mieliśmy jeden zamach i jedną próbę, mieliśmy Taylor Swift, a potem jeszcze McDonald, śmieciarkę i… wiewiórkę, której smutny los pokazał, że poziom biurokracji jest tam na wybitnie wysokim poziomie, skoro można się komuś wbić na chatę, tylko dlatego, że ma wiewiórkę, którą trzyma w domu. Trzeba było koniecznie sprawdzić, czy zwierzę nie ma wścieklizny, ale żeby to zrobić, najpierw trzeba było tego sympatycznego gryzonia uśpić. Z tego co wiem, okazało się, że nie miała. Przy okazji odstrzelono też szopa pracza. Przyjaciele zwierząt, psia ich mać. Nie wiem, czy nowo wybrany prezydent na pewno jest dobrą opcją dla Polski, bo mam cały czas pełno wątpliwości, ale wiem, że Harris by nią nie była. Pomijając jej poglądy w sprawie aborcji czy imigracji, miałabym duże obawy w przypadku jej zwycięstwa, zwłaszcza, że jest ona też wielką fanką europejskiego zielonego ładu i mogłaby mocno na Unię naciskać, żeby tę katastrofę przyspieszyć. A w końcu skoro „prezydentka świata” każe, to jak możemy się jej sprzeciwiać?
Niepokojące doniesienia nowego wiceprezydenta USA
Myślę jednak, że o kampanii i samych wyborach już wszystko wiadomo, teraz pozostaje nam czekać na konsekwencje wyboru Amerykanów. Jedyne, o czym można wspomnieć, to fikołek Romana Giertycha, który zachwalał Sikorskiego, że kontaktował się z kandydatami obu partii (bo jest taki obiektywny i zaakceptuje każdy wybór, rzecz jasna!), tylko jakoś zapomniał, że żona naszego ministra całkiem niedawno wspominała, że Trump „mówi językiem Hitlera, Stalina i Mussoliniego”. Nasz premier z kolei bardzo długo wzbraniał się przed pogratulowaniem Trumpowi – być może dlatego, że jeszcze parę lat temu twierdził, że jeden Donald w polityce wystarczy. Zgadzam się – pan Tusk najwięcej dobrego by zrobił, gdyby się wycofał. W każdym razie w końcu łaskawie pogratulował, licząc na owocną współpracę… A z kolei Michał Szczerba będzie przedstawicielem komisji spraw zagranicznych i będzie nas reprezentował w delegacji PE. Ten facet wprost pisał na swoim TT, że „miejsce Trumpa jest w śmietniku”, tak więc dyplomacja pełną gębą.
Chciałam Wam jednak opowiedzieć o czym innym. James David Vance, który będzie nowym wiceprezydentem (w chwili, kiedy to pisał posiadał już prawdopodobnie wiedzę, że zostanie kandydatem na wiceprezydenta albo przynajmniej miał już na to olbrzymie szanse), umieścił na swoim Twixie w styczniu tego roku następujący wpis:
Oto dlaczego Polska jest tego rodzaju kwestią międzynarodową, na której mi zależy jako waszemu senatorowi.
Do niedawna Polska miała rząd konserwatywny. Używając dużej presji dyplomatycznej i ekonomicznej, administracja Bidena (i wiele narodów europejskich) zaatakowała ten rząd jako antydemokratyczny. Rząd ten został niedawno zastąpiony przez globalistyczny rząd liberalny, który obecnie aresztuje swoich przeciwników politycznych i zamyka debatę publiczną (brzmi znajomo?). W imię ochrony demokracji wykorzystują pieniądze z podatków, aby zaatakować rząd, który był naszym wielkim sojusznikiem.
Wykorzystywanie przez Stany Zjednoczone nacisku dyplomatycznego do atakowania konserwatywnych wartości i rządów jest haniebne. Ponownie wykorzystują do tego *twoje* pieniądze z podatków. Stworzono też rządy globalistyczne, które będą bardziej skłonne do współpracy w przypadku niektórych najgorszych zachowań administracji Bidena.
Uważam, że ważne jest, abyśmy nie wykorzystywali wpływów Stanów Zjednoczonych do niszczenia rządów wyznających wartości większości mieszkańców Ohio (ten tekst był odpowiedzią w stronę jakiegoś mieszkańca tego stanu).
Miedzynarodowy spisek?
Oczywiście nie mamy takiej wiedzy, żeby kategorycznie zgodzić się albo zanegować stanowisko Vance’a, ale wydaje się ono dość prawdopodobne, patrząc na to, jakich nacisków używała Unia, żeby wygrał rząd Donalda Tuska. A to KPO, a to jakieś debaty na temat praworządności w Polsce, a to wreszcie wielki, szturmowy atak na poprzednią władzę i to dosłownie na chwilę przed wyborami. Z tym KPO też było zabawnie, bo okazuje się, że największym (i w sumie jedynym) kamieniem milowym okazała się wygrana Tuska, wbrew temu co Unia wmawiała nam na początku. Nagle wszystko inne przestało być istotne, chociaż niedawno wyczytałam, że może być problem z kolejnymi wpłatami w ramach KPO. Pamiętamy też chyba to, co się działo podczas ostatniej kampanii parlamentarnych w naszym kraju, a nawet długo, długo wcześniej i jakie było stanowisko mediów sympatyzujących z partią Tuska i fajnopolaków. PiS nas skłóca z całą Europą! A przecież Niemcy to nasi najlepsiejsi na świecie sojusznicy! Musimy ich słuchać, bo wszystko robią tylko i wyłącznie dla naszego dobra! No i Niemcy mają, o co walczyli, mianowicie służalczego pieska na stanowisku premiera Polski. A jak ta służalczość się objawia, wszyscy widzimy. Z reparacjami musieliśmy się pożegnać (chociaż wcześniej KO zapewniało, że jeśli ktokolwiek ma wywalczyć te reparacje, to tylko oni), CPK trzeba urżnąć, bo „to byłaby tragedia dla Niemców”, podobnie inne wielkie inwestycje, a jeśli chodzi o uchodźców, których niemieckie służby szmuglują przez naszą granicę, premier nie pofatygował się nawet do Scholza, żeby to wyjaśnić, mimo że zapewniał, że tak właśnie zrobił. Zygfryd Czaban, użykownik Twixa, pisze wprost o międzynarodowym spisku, który miał obalić rząd Morawieckiego:
Temat udziału administracji Bidena w owym spisku może mieć dalszy ciąg. W USA nowa ekipa lubi czasem „rozliczyć” poprzedników, zupełnie jak u nas. Nie wykluczam, że pojawi się pomysł powołania komisji śledczej w Kongresie (zależy to oczywiście od wyniku wyborów do Kongresu przeprowadzanych równocześnie z prezydenckimi). Zamilknięcie Brzezińskiego (domniemanego głównego wykonawcy w owym spisku) po nominacji Vance’a jest dość znamienne.
Dalej wskazuje, że łącznikiem między premierem Polski, a zamieszaną w to ekipą Bidena miało być pewne amerykańsko-polskie małżeństwo. I jeśli ten fakt się potwierdzi, nie będę specjalnie zdziwiona. Nie pierwszy to raz, kiedy to nasz minister spraw zagranicznych bruździ, ile może, na linii Polska: USA. Ciekawa jestem, czy będą podejmowane kolejne kroki w sprawie zbyt dużego zaangażowania administracji Bidena w „niezależne” wybory w Polsce, ale patrząc na to, że Unia Europejska robiła to całkiem jawnie, a my zgadzamy się na kolejne umizgi wobec Niemiec, bo przecież trzeba żyć w przyjaźni, więc taki przyjaciel może nam narzucić cokolwiek, byleby pozostać przyjacielem, to mam spore wątpliwości, czy w ogóle dowiemy się czegokolwiek więcej w tej sprawie. O jakichkolwiek konsekwencjach tym bardziej możemy chyba zapomnieć. Zwłaszcza, że mogła to być po prostu próba zdobycia głosów w amerykańskiej Polonii, bo nie jest tajemnicą, że jeden i drugi kandydat bardzo mocno zabiegał o głosy naszych rodaków mieszkających w USA.
M.