Kiedy pisałam krótkie info o śmierci Urbana, użyłam zwrotu, że o zmarłych albo dobrze, albo wcale, więc zakończę post. Parę osób napisało, że prawdę należy pisać, i jak najbardziej się zgadzam. Post miał być bardziej ironiczny, ukazujący, że był po prostu złym człowiekiem, a jak złym pewnie wszyscy wiedzą. Tylko i wyłącznie to miałam na myśli. Dzisiaj jednak widzę, że niekoniecznie miałam rację.

Te nekrologi umieściła, a jakże, Gazeta Wyborcza, a udostępnił na swoim profilu Sławomir Cenckiewicz. I o ile po szczujni Michnika nie spodziewałam się niczego innego, bo doskonale pamiętam, jak pan redaktor pożegnał braciszka, ubolewając, że wiele on się wycierpiał ze strony Polaków, bo ośmielali się pamiętać, że był stalinowskim kacykiem. Ale że aż taka ignorancja panuje w naszym społeczeństwie – teģo się nie spodziewałam. Po śmierci starszego Michnika ludzie nie dali się nabrać na łzawe historyjki mainstreamowych mediów i ostro pisali, kim ten człowiek naprawdę był. Przy Urbanie to jakaś katastrofa.

Kontrowersje?

Wydaje mi się, że rozumiem skąd się to bierze. O Stefanie Michniku mało kto po prostu wiedział, więc nikt nie pisał żałobnych komentarzy, bo z niczym konkretnym go nie kojarzył. Urbana natomiast kojarzyli, bo on tak śmiesznie i celnie uderzał w PiS, bo nie lubił księży i w ogóle to taki śmieszny dziadzio od memów. I część ludzi pozapominała, kim on naprawdę był, a część już się z jego „zasługami” z czasów komuny nie zdążyła zapoznać na lekcji historii. A jest jeszcze grupa osób, które uznały, że jego późniejsza działalność całkowicie rekompensuje wcześniejsze… kontrowersje. Tak, kontrowersje. Dla wielu jego matactwa w sprawie zabójstwa księdza Jerzego Popiełuszki i Grzegorza Przemyka można nazwać kontrowersjami. Nie, kontrowersje są wtedy, kiedy na przykład James Frey naściemniał w swojej biograficznej książce o uzależnieniu. Kiedy Edyta Górniak i Justyna Steczkowska kłócą się, która więcej dostała za charytatywny koncert na rzecz Ukrainy. Albo kiedy Krzysztof Stanowski drze na wizji „książkę” Mai Staśko, więc ona znowu ma powód, żeby wylewać łzy i robić z siebie ofiarę. To, co robił Urban w sprawie ohydnych zbrodni, pokazuje, jak obrzydliwym, podłym i pozbawionym jakiejkolwiek moralności był człowiekiem.

Usprawiedliwianie zła

A tymczasem, co czytam w komentarzach pod informacjami o tym, że zmarł? Przytoczę Wam kilka z nich.

Urban robił dobrą robotę, krytykując pisowską zarazę. Tym postępowaniem naprawił swoje błędy z PRL. Spoczywaj w pokoju.

Sami widzicie. Ten komentarz napisał ktoś w grupie „Tygodnik NIE jak zawsze z RiGCZ-em”, więc powinnam była się tego spodziewać. Jeżeli ktoś odpowiednio wali w PiS, to można mu wszystko wybaczyć, nawet najohydniejsze zachowania. Może trzeba sprawdzić, jaki stosunek do obecnej władzy ma Trynkiewicz, bo kto wie… Jeśli wystarczająco obelżywie potraktowałby Kaczyńskiego, to odpukutuje swoje morderstwa i gwałty na małych chłopcach?

Był, jaki był, nie ma ludzi idealnych, każdy z nas ma jakieś wady. Tylko widzimy cudze, a nie swoje.

Ten komentarz ze strony Fakty24 jest chyba najgłupszym, jaki czytałam. Tak, ja mam swoje wady. Jestem spóźnialska. Czasem naiwna. Często mi się nic nie chce. Bałaganiara (ale też bez przesady, da się ze mną mieszkać, tylko pranie nie zawsze układam na czas). Ale, jak kiedyś w naszym balkonie obsunęła się szyba, to całymi dniami wydzwaniałam do dewelopera, żeby przysłał kogoś i naprawił, bo pode mną mieszkają ludzie, w tym małe dzieci, a ja nigdy nikogo nie zabiłam i wolałabym, żeby tak zostało. Moim największym przestępstwem jest jazda bez biletu. To trochę tak jakby porównać drobnego złodziejaszka, który kiedyś wyniósł wódkę ze sklepu do seryjnego mordercy, bo jeden i drugi źle robi. Jakaś gradacja powinna być jednak zachowana. I jestem głęboko przekonana, że większość z żyjących obecnie ludzi ma moralne prawo krytykować działania PRL-u. Bo nie przychodzi mi w tej chwili postać bardziej odrażająca i jednocześnie żyjąca na wolności niż Jerzy Urban.

Jest bardzo ważna mądrość w tym, żeby o zmarłych mówić dobrze albo wcale. Jak był dobry to mówimy dobrze i wspominamy. Jak nie ma nic dobrego do powiedzenia to milczymy, żeby pamięć o tej osobie zniknęła.

To wpis pod postem o Urbanie na profilu recenzenta książkowego i filmowego PigOuta, który również na Urbanie suchej nitki nie zostawił. Na pewno jest to komentarz najmniej głupi ze wszystkich, które czytałam, bo niejako sugeruje, że Urban powinien trafić na śmietnik historii. Wdałam się jednak z autorką w dyskusję, argumentując, że o historii uczyć się powinniśmy i wiedzieć, kto i dlaczego robił źle też powinniśmy, żeby tych błędów nie powtarzać. Jej odpowiedź odebrała mi chęć do dalszej dyskusji. Dokładnie Wam nie przytoczę, bo dziewczyna usunęła już te wpisy (pewnie dlatego, że została zasypana również innymi komentarzami), ale sens był taki, że właśnie uczenie historii powoduje, że spotykamy się z naśladowcami. We Włoszech wygrała fanka Mussoliniego, zresztą w całej Europie popularność zyskują… partie faszystowskie. Odpisałam jej już tylko, że być może, gdyby chętniej uczyła się historii, wiedziałaby, kto kogo kazał nazywać faszystami, nazistami czy antysemitami i być może nie rzucałaby wtedy tymi hasłami w sposób tak bezrefleksyjny.

Podobnych przykładów jest pełno, wybrałam te, które najbardziej mnie uderzyły. W pozostałych jak mantra powtarzane jest, że były „pewne kontrowersje”, ale za to fajnie pisał – do tego się już odnosiłam. Bardzo dobry post na temat postawy niektórych ludzi wobec Urbana napisała Żelazna logika. Na koniec wspomnę jeszcze o Rafale Ziemkiewiczu, który informacje o śmierci Urbana skomentował słowami piosenki Jana Pietrzaka:

Wystarczy rano

otworzyć oczy

Świat jest wspaniały

Świat jest uroczy

Każdy dzień budzi mnie do czynu

Pobudką ulicznego gwaru

Muszę przeżyć jeszcze paru skurwysynów

Muszę przeżyć skurwysynów jeszcze paru.

M.

FB: https://www.facebook.com/nawiasempiszacoswiecie

Twitter: NawiasemPiszac

Bardzo fajny wywiad z Jackiem Braciakiem ostatnio przeczytałam. Aż dziwne, że ukazał się na Onecie i to bez żadnego zgryźliwego komentarza. Co prawda dziennikarka próbowała naciągnąć go na pytania o polską transfobię, bo aktor wyjawił jakiś czas temu, że ma transpłciowe dziecko, ale pan Jacek nie dał się wkręcić w dywagacje o złych Polakach i biednych gejach. Ja pozostaję sceptyczna, jeśli chodzi o takie deklaracje, zwłaszcza jeśli dotyczy osoby, która dopiero wchodzi w dorosłość, bo za dużo się naczytałam o operacjach zmiany płci. Opis nad artykułem należy jednak docenić – zwłaszcza że aktorów, piosenkarzy czy prezenterów, którzy nagle są tak bardzo przeciw propagandzie, więc nie pójdą do TVP, ale do TVN jak najbardziej, jak najchętniej, jak najprędzej, jest teraz zatrzęsienie.

Nieskalana Małgorzata Ostrowska

Pamiętam, kiedy Raz prozą, raz rymem – walczymy z propagandowym reżimem pisał o Małgorzacie Ostrowskiej, która zarzeka się, że do TVP ona nie pójdzie, bo to jest taka propaganda, że ona się brzydzi. Ale już dawanie koncertów dla tej stacji za czasów komuny jej nie wprawiała w takie oburzenie, o nie. Wtedy widocznie nie było propagandy. Nie jestem pewna, ale wydaje mi się, że występowała dla TVP również w czasie stanu wojennego. I, żeby nie było, ja nie mam o to żadnych pretensji. Polacy w tych szarych, smutnych i często niebezpiecznych czasach zasługiwali na to, żeby chociaż na chwilę odpocząć przy muzyce. Bo ona od tego tam była. Od muzyki, nie od robienia propagandy. Ale skoro TVP nie przeszkadzała jej w czasach komuny, to naprawdę nie wypada, żeby teraz moralizowała kolegów czy koleżanki, że jak to mogą dla tego wstrętnego PiS-u pracować. Sieją kłamstwa i nienawiść, wstydu nie mają i ona, Ostrowska, by tak nie mogła, w życiu! I bardzo ostro się temu sprzeciwia.

Serdeczni przyjaciele

Jeszcze ostrzej sprzeciwili się „serdeczni przyjaciele” Agustina Egurroli, kiedy ten przyjął pracę w TVP. W programie tanecznym, czysto rozrywkowym, który ludzie włączają sobie, żeby już nie myśleć o polityce. Michał Piróg i Kinga Rusin przejechali się po swoim byłym koledze jak po szmacie. Dosłownie. Michał Piróg w sposób mało zawoalowany nazwał go… żeby nie używać brzydkich słów napiszę „panią, która uprawia miłość z panami za pieniądze” i kpił sobie z argumentu, że to tylko rozrywka. Na balach u wielu skur***li grała jakaś orkiestra, tańczył jakiś balet, grali jacyś aktorzy i to jest w tym najgorsze. Oczywiście, to moje subiektywne odczucia. Każdy robi co chce i podejmuje dobre dla siebie decyzje. Jedni uprawiają seks, bo kochają partnera/partnerkę, inni, bo kochają seks, a inni, bo kochają pieniądze. W podobne tony uderzała Kinga Rusin. Nie będę przytaczała może całej wypowiedzi, która też odnosiła się do tego, że argument Egurroli nie jest dla niej wiarygodny, wstawię tylko zakończenie: Gratuluję laudacji we wczorajszych Wiadomościach. Żeby tylko prezes nie był zazdrosny. Takie słowa usłyszał instruktor tańca od wieloletnich kolegów, z którymi prowadził „You Can Dance”, kiedy ośmielił się zmienić pracę. Ale ostatecznie to jest tylko rozrywka. I Ostrowska w TVP też śpiewała dla rozrywki.

Stuhr uczy Stinga polskiej demokracji

Siebie samego przechodzi Maciej Stuhr za każdym razem, kiedy przypomni mu się, że Telewizja Polska jeszcze istnieje, nie zdelegalizowali. Najbardziej ubawiła mnie jego deklaracja, że nie pójdzie na galę wręczania Wiktorów, bo stacja „sieje nienawiść” i on nie mógłby z czystym sumieniem tam wystąpić. Szkopuł w tym, że nie był nawet zaproszony. Oczywiście, jako że był nominowany, to takie zaproszenie dostać powinien, tak nakazuje zwykła przyzwoitość, ale nie zmienia to faktu, że takie wyznania brzmią w tym momencie trochę groteskowo. Ja oświadczam, że nie będzie mnie na kolejnej gali rozdania Oscarów, nie mogłabym z czystym sumieniem, bo promowane są filmy poprawne politycznie lub pokazujące historyczne przekłamania. Mniej więcej w tym czasie Stuhr jeszcze nakręcił aferę w wyniku której Sting nie wystąpił w TVP, właśnie na owej gali. Skoro on, Maciej Stuhr, nie może wystąpić, to Sting tym bardziej! Trochę to wstrętne próbować popsuć innym zabawę i uniemożliwić obejrzenie koncertu, bo nie dostało się zaproszenia, ale i tak by się nie poszło. Jeszcze wstrętniejsze jest wciąganie gwiazdy zza granicy w nasze polskie, wymyślone wojenki. Bo TVPiS sieje propagandę. Chyba pan Maciej jest kolejną osobą, która nie potrafi odróżnić programu rozrywkowego od Wiadomości w TVP (chociaż trzeba napisać, że widocznie organizatorzy Wiktorów też mają z tym problem). Ale już artykuły z NaTemat o tym, jakim to pan aktor jest bohaterem, bo usiadł tyłkiem na podłodze w pociągu to już nie jest manipulacja i wykrzywianie rzeczywistości. Wtedy są odpowiednie proporcje zachowane, Maćka po prostu nie da się nie kochać.

W pogoni za poklaskiem

Wracając jednak do samego wywiadu, to Jacek Braciak słusznie zauważył, że TVN też ma swoją linię narracyjną, a co za tym idzie, niekoniecznie jest stacją kryształowo obiektywną. Gorzko zauważył, że są w środowisku artystycznym ludzie, którzy na polityce zrobią każdy interes. Że w większości te słowa pełne oburzenia na to, co się dzieje w tej Polsce robią dla poklasku, bo wiadomo w show-biznesie trzeba dbać o to, żeby było głośno. Dlatego Stuhr, Szyc, Ostaszewska, a swego czasu także Żak i Barciś (nad czym ubolewam, bo mam sentyment do tych aktorów) wypowiadają te piękne hasełka o wolności i tolerancji. Wiedzą doskonale, że podchwyci to Wyborcza, Onet czy TVN i będą się zachwycać, jak to znany i lubiany dogadał złemu i nielubianemu PiS-owi. I faktycznie, te media, które mają nam głosić najważniejsze fakty i całą prawdę całą dobę rzucają się jak hieny na kloaczny dowcip Borysa Szyca zatytułowany, według Radia Zet bardzo dowcipnie i błyskotliwie: „O, kupa”. I dlatego Kurdej-Szatan poleciała na ten festyn Trzaskowskiego, żeby opowiadać, jaka to krzywda jej się stała i hejt wylał najokrutniejszy. Być może nie narzeka teraz na nadmiar popularności, bo aktorką akurat jest mierną, więc liczy na karierę poselską? Po Klaudii Jachirze, która zasłynęła idiotycznymi filmami na YT, a teraz robi za wielką posłankę, nic mnie już nie zdziwi. Platforma zresztą lubi brać w swoje szeregi ludzi popularnych i z reguły lubianych, jak na przykład byłych sportowców. A jaką sportowcy mają wiedzę o polityce? Z reguły taką sobie, bo zajmowali się czymś zupełnie innym, ale ludzie ich lubią, więc głosy będą.

Gorzka prawda

Braciak w wywiadzie krytykuje swoich kolegów, którzy zbyt ostro atakują innych za występ w TVN – czyli tak jak Piróg i Rusin Agurrelę. Zauważa, że w TVP przynajmniej nie uprawia propagandy w serialach, sugerując że w TVN sprawa wygląda inaczej. Rzadko oglądam polskie seriale, ostatnio chyba „Ranczo” i „Watahę”, więc ciężko mi powiedzieć, jak wyglądają obecnie seriale w TVP, ale mignęła mi parę razy ekranizacja serii o Chyłce na podstawie książek Mroza i mogę potwierdzić, że manipulacja tam jest. Często odbiegająca od samego tekstu, bo specjalnie sprawdzałam, choć Mróz do moich ulubionych pisarzy zdecydowanie nie należy. Większość rozmowy dotyczyła jego najnowszej sztuki teatralnej, ale wspomniał w niej również, że „nie czuje się upoważniony, aby być trybunem społeczeństwa w jakiejś sprawie”. Czyli zupełnie inaczej niż zdecydowana większość polskich celebrytów, którzy czują się specjalistami od wszystkiego. Kiedyś skrytykowałam na tym fp Jacka Braciaka, bo jednak udzielił całego wywiadu o transseksualizmie swojej córki, teraz jestem zmuszona to odszczekać, bo tak odważną deklarację, patrząc na to jak zachowują się jego koledzy po fachu, trzeba docenić. I już na samo zakończenie – nie chciałam tutaj bronić TVP, bo doskonale zdaje sobie sprawę z tego, co się tam dzieje. Szkopuł w tym, że w TVN robią to samo, tylko podają to w lepszym sosie, a wszelkiej maści aktorzy, piosenkarze czy tancerze nie są od politykowania i umoralniania, ale przede wszystkim od dostarczania ludziom rozrywki.

 

M.

źródło: https://www.onet.pl/kultura/onetkultura/jacek-braciak-o-hipokryzji-srodowiska-artystycznego-jestem-pelen-oburzenia/qf5v8qn,681c1dfa?utm_source=fb_perfo&utm_medium=social&tpcc=social-paid-braciak-onet-kultura-angaz&utm_campaign=social-paid-braciak-onet-kultura-angaz&fbclid=IwAR2wL3tnCiWGpoKHa-9aJvo0p_6nDa0n_sV8lu_gwQLJTIslWx2-7BwSCwU

Dorzucę jeszcze swoje parę groszy odnośnie do reparacji, bo pojawiły się głosy, że domagać się, owszem, powinniśmy, ale nie teraz. Ja uważam, że teraz jest akurat najlepszy moment, mimo że – tak jak pisałam w poprzednim poście na ten temat – jestem przekonana, że ich nie wywalczymy. Przede wszystkim jednak chcę napisać, że doskonale zdaję sobie sprawę, po co PiS wyciągnął ten temat akurat teraz. Nie wiem, czy był to jedyny powód, ale podejrzewam, że w dużej części chodziło o przykrycie inflacji. Dwucyfrowy wynik, a PiS zdaje się nie do końca wiedzieć, jak sobie z nią radzić. W dodatku wyborcy nie są tak naiwni i niekoniecznie uwierzyli, że jedynym winnym inflacji jest ten zły Putin, a nie pińcet plusy, czternaste emerytury czy lock downy i zamrażanie gospodarki. Tak jak niezadowolenie wynikające z działań rządu w ramach „walki z pandemią” trzeba było przykryć aborcją, tak rosnącą inflację, wzrost cen i zbliżający się kryzys – reparacją. Nie oznacza to jednak, że ani o aborcji, ani o reparacji nie powinniśmy rozmawiać, ale też nie chcę tutaj udawać, że tego nie widzę, dlatego pro forma podkreśliłam swoje zdanie a propos naszej sytuacji.

Co na to Niemcy?

Wracając do reparacji – po rozpoczęciu wojny opadły maski, zwłaszcza Niemcom i Francuzom. Europa zwróciła uwagę, że dwa kraje trzęsące całą Unią, wymagające od innych państw, żeby tańczyły, jak one im zagrają, są rządzone przez ludzi obłudnych, cynicznych, niemoralnych i kłamliwych. Ludzi uderzyło wręcz, że skoro oni grają w ten sposób wobec Ukrainy, na której terenie toczy się wojna, to tym bardziej bez skrupułów będą postępować z innymi mniejszymi krajami. Wyszły na jaw wszystkie interesy z Rosją, wyszło na jaw, że Niemcy próbowali uzależnić nie tylko siebie, ale niemal całą Unię od rosyjskich dostaw pod pozorem troski o klimat. Widać, jak na tragedię Ukraińców zareagowała Polska, a jak Niemcy i Francja, które po całej serii kłamstw i kompromitacji znajdują się w poważnym kryzysie wizerunkowym. Zdaniem np. Jacka Bartosiaka nawet Stany Zjednoczone doskonale widzą, co się dzieje i zachowanie Niemców działa im na nerwy. Nie sądzę, żeby to odwróciło w jakikolwiek sposób siły w Europie, ale czemu nie mamy próbować? Zwłaszcza że domyślam się, jaka byłaby odpowiedź Niemców, gdybyśmy takie żądania wysnuli, kiedy ci byli na szczycie. Rozgnietliby nas butem. Dzisiaj jednak sytuacja na Ukrainie przypomniała niektórym ludziom, jak wygląda wojna. Że to niekoniecznie są jakieś stare, nieważne wydarzenia sprzed lat, ale realny dramat tysięcy, ba, milionów ludzi. To zadośćuczynienie zwyczajnie nam się należy, a jeśli nie teraz, to kiedy? Tym bardziej, że to, jakie państwo zmusiło nas do zrzeczenia się roszczeń, też nie jest bez znaczenia, bo Rosjanie dobitnie udowodnili, że „dziedzictwo ZSRR” jest im ciągle bliskie.

Rafał Ziemkiewicz zauważył, że ten, komu grunt usuwa się spod nóg, próbuje głośniej krzyczeć i to było widać w niedawnym wystąpieniu Olafa Scholza, który stwierdził, że Ukraina zrealizowała udaną ofensywną akcję na Rosjan jest efektem olbrzymiej pomocy Niemców, największą ze wszystkich. Kłamał w żywe oczy, jeszcze bardziej skompromitował swój kraj i ludzie to widzą. A jego mniej lub bardziej ukryta groźba, że nie chciałby, żeby ktoś zaczął sprawdzać na mapie granice przed wojną i się o nie upominać, jest zwykłą bezczelnością, która też została zauważona, chociaż oczekiwałabym ostrzejszej reakcji ze strony naszych rządzących. Po raz kolejny powołam się na słowa Ziemkiewicza: wolę otwartego wroga niż fałszywego przyjaciela.

A co Polacy?

Jeśli chodzi o polskie realia, to miotanie się opozycji mówi samo za siebie. Tak jak w przypadku Niemiec i Francji, tak i u nas opadły niektóre maski i chyba tylko najbardziej zaślepiony wyborca KO nie widzi, że ta partia dosłownie chodzi we mgle. Bowiem tuż po ogłoszeniu tych roszczeń próbowała negować ten pomysł. Bo przecież to było dawno. Bo przecież Niemcy to teraz nasi przyjaciele. Bo przecież nie możemy się z nimi kłócić. Bo przecież to nasi sojusznicy i warto dbać o dobre relacje, a nie szukać waśni. Tłumaczenia, które można skrócić do „bo Niemiec nie pozwolił”. Nagle jednak zmienili front. Wyglądało na to, jakby ktoś przypomniał Tuskowi, że jest znowu w Polsce, a nie w Niemczech i musi trochę zmienić nastawienie, bo nie wypada ciągle przypominać ludziom, komu służy. I po krytykowaniu tego pomysłu z dnia na dzień Borys Budka stwierdził, że reparacje, owszem, należą się, ale tylko oni, Platforma, mogą je faktycznie wywalczyć. Przecież to jest jakaś komedia. Zwłaszcza, że KO ma argumenty do uderzania w PiS, ale zamiast tego, robi dokładnie to, czego chce polityczny konkurent i ładuje się w szambo. A szczytem obłudy były nawoływania Tuska w stronę Niemców, że powinni dać JESZCZE więcej broni, czyli bawi się w Morawieckiego z początku konfliktu na Ukrainie. Jeszcze niedawno biadolił, jak PiS próbuje nas skłócić z resztą Europy, a teraz usiłuje z siebie zrobić antyrosyjskiego i antyniemieckiego. I to na przestrzeni pół roku, może trochę więcej, jeśli chodzi o rzekomą antyrosyjskość, a kilku dni w przypadku antyniemieckości. Albo jest człowiekiem-kameleonem, albo uważa swoich wyborców za idiotów. Za rok przekonamy się, czy słusznie. Nie ma co jednak ukrywać, że to o te wybory toczy się gra, a PiS na ostatnie okrążenie przed metą zyskał, w mojej opinii, sporą przewagę.

 

M.