Nawiasem Pisząc
Wszędzie ten antysemityzm
Ja się zbierałam, żeby opisać aferę wiatrakową, a tu nagle Grzegorz Braun zrzucił taką bombę na Sejm, że tę całą aferę mocno przykurzyło. W skrócie może tylko napiszę, że Donald Tusk poszedł na rekord, bo nie pamiętam, żeby którykolwiek rząd zaczynał afery jeszcze przed zaprzysiężeniem. Premier chyba nikogo nie zaskoczył tym, że znowu próbował zrobić dobrze Niemcom, ale Polakom już niekoniecznie. Niestety sprawa się rypła, bo ktoś zwrócił uwagę na pewne kontrowersje związane z tą ustawą (przede wszystkim te wywłaszczenia ludziom nie pasowały, ale wiatraki montowane niemal że pod oknami też nikogo nie wprawiły w zachwyt). Wszystko ładnie przykryte dbałością o pieniądze obywateli, bo przecież zamrażaliśmy ceny prądu, więc czego się czepiacie. Przy okazji spełniło się stare powiedzenie, że sukces ma wielu ojców, a porażka jest sierotą. Ustawa okazała się bublem, więc nikt się nie chce do niej przyznać. O jej napisanie podejrzewano Hennig-Kloskę i Budkę, ale potem mówiono już tylko o eksperckim kolektywie. W każdym razie ustawa będzie poprawiana i pewnie miłościwie nam panujący zrobią wszystko, żeby tym razem przykryć wszystko jak należy. I tak sobie żyliśmy tymi Sejmowymi doniesieniami i nikt raczej nie był zaskoczony takimi, a nie innymi pomysłami Platformy. Dużą uwagę poświęcano Szymonowi Hołowni, bo okazuje się, że media głównego ścieku oceniają go zupełnie inaczej, niż ja. Moje zdanie wciąż jest takie, że nowy marszałek Sejmu jest zwyczajnie pyszałkowaty, bezczelny i uprawia pyskówkę na poziomie piaskownicy, a nie politykę. Więcej miejsca mu poświęcę innym razem. Nowo utworzony rząd też zszedł trochę na dalszy plan, ale tu w sumie zaskoczeń też nie było – Hennig-Kloska i Budka zostali nagrodzeni za swoją patriotyczną próbę ratowania niemieckiej firmy naszym kosztem; pozostali ministrowie w większości zupełnie niekompetentni (na przykład magister szkoły humanistycznej został ministrem cyfryzacji), dodatkowo Tusk lekką ręką utworzył trzy nowe ministerstwa (głównie po to, żeby koalicjantów stołkami poratować), za które, drodzy Państwo, będziemy musieli płacić my. Tu naprawdę nie ma co komentować, bo pamiętamy chyba poprzednie rządy pana Donalda i wiemy, że kompetencji i doświadczenia u jego ministrów ciężko szukać. Joanna Mucha jest już swoistym memem.
Sejm MMA
Pamiętacie, że pisałam, iż ta kadencja to bardziej przypomina jakieś patostreamingi, niż posiedzenia Sejmu? Szymon Hołownia zrobił sobie z Sejmu swoiste pato-show, do tego otworzył sobie własny kanał, żeby zainteresować ludzi (he,he) polityką. I tak sobie zupełnie bez żenady poczynał od pewnego czasu, dopóki Grzegorz Braun mu nie pokazał, że on też tak umie. „Szymek, chciałeś widowisko, to pa tera!”. Pisałam wielokrotnie, że nie cenię sobie polityki, jaką uprawia m.in. Klaudia Jachira, więc tutaj muszę być konsekwentna – nie uważam, żeby w Sejmie należało „debatować” w ten sposób. Nie wiem też, czy takie działania cokolwiek zmienią w tej sprawie, bo mam olbrzymie wątpliwości co do tego, że w przyszłym roku już świec chanukowych w Sejmie nie uświadczymy. Pamiętacie może, kiedy opisywałam jedną z interwencji poselskich pana Brauna, podczas której wyniósł on choinkę z budynku sądu, ponieważ przyozdobiona była bardziej polityczną agitacją, niż ozdobami świątecznymi? I jak to można podsumować – pan Grzegorz istotnie zwrócił uwagę na ważny aspekt, mianowicie na fakt, że większość sędziów to tak naprawdę polityczna kasta ekipy z Platformy i nie ma mowy o sprawiedliwych wyrokach w sporach społeczno-politycznych, czego przykładów mieliśmy aż nadto. Tylko że jego czyn został oczywiście przez lewicowe media odpowiednio opisany, więc koniec końców Braun zwrócił uwagę na problem tylko tym ludziom, którzy już o nim słyszeli (chociaż może nie spodziewali się, że sędziowie aż tak jawnie mogą już manifestować swoje poglądy, mimo że teoretycznie nie wolno im tego robić),, reszta uznała go za buca i chama, bo im media kazały tak myśleć. I tutaj obawiam się, że będzie podobnie – a może wręcz osiągnie cel odwrotny od zamierzonego, bo naprawdę dawno tylu świec chanukowych na portalach społecznościowych nie widziałam. Każdy chce się nagle solidaryzować, bo wszyscy są oburzeni, zniesmaczeni i zbulwersowani. Ja nie jestem, ale też nie ukrywam, że uważam, że trochę mniej cyrku w Sejmie. Co prawda Hołownia proszący o „nie podważanie powagi Sejmu” brzmi jak nieśmieszny żart, bo to on te cyrki zaczął tam pierwszy uprawiać…
Lewica znów wypunktowana
Braun jednak po raz kolejny zwrócił uwagę na coś, o czym zdążyliśmy już przez te kilka lat zapomnieć, czy – co gorsza – przyzwyczaić się. Mianowicie na to, że w polskim Sejmie, nie wiadomo z jakiego powodu, świętuje się żydowską Chanukę. Przepraszam bardzo, ale czy w parlamencie izraelskim świętuje się Boże Narodzenie albo Wielkanoc? Nie? To może my też się nie wygłupiajmy, bo tak – świece Chanukowe w polskim parlamencie to zwykły cyrk. Po drugie – na jaw wyszła cała lewicowa obłuda i hipokryzja, bo najgłośniej pyski z oburzenia darli ci, którzy jeszcze niedawno domagali się rozdziału Kościoła od państwa i apelowali za świeckością we wszystkich urzędach. Teraz im się ta świeckość znudziła? Hołownia ze Śmiszkiem jeszcze parę lat temu przekrzykiwali się, który z nich jest BARDZIEJ za tą świeckością i apelowali, aby nie karać ludzi, którzy dewastują obrazy Matki Boskiej, uprawiają wandalizm na kościołach (bo to „słuszny gniew” był), ale jak ktoś ośmieli się zgasić świece Chanukowe, to oczywiście pojawiają się zewsząd hasła o antysemityzmie. I co najważniejsze – kiedy trzy lata temu pani Joanna Scheuring-Wielgus zakłócała msze świętą (przeprowadzaną w kościele, a nie w Sejmie, więc ten rozdział, o który tak się upominają, chyba został tu zachowany) to nie oburzył się nikt z tych, którzy dzisiaj chcieliby prawdopodobnie tego Brauna publicznie wychłostać. To są właśnie te podwójne standardy. Ten rażący brak logiki i konsekwencji. Ta obłuda i hipokryzja. Im ktoś głośniej się teraz bulwersuje, tym bardziej to po nim widać. A już lewica, która domaga się ukarania całej Konfederacji, w tym Krzysztofa Bosaka, jakby to on zrobił sobie rajd z gaśnicą po Sejmie, świadczy tylko o tym, jak bardzo nienawidzą ludzi o innych poglądach. Wykorzystają każdy pretekst, żeby w nich nawalać i nawet przez myśl im nie przejdzie, że to idiotyzm. Ale w tej kadencji mamy sporo idiotów, więc kto wie, może uda się go uwalić za samą przynależność partyjną? Mamy przecież małpkę z TV w roli marszałka, więc jestem pewna, że nie ma takich absurdów, których Hołownia by się nie dopuścił, byleby tylko była okazja znowu zademonstrować ten swój cyniczny, pyszałkowaty uśmieszek.
Intencje – tak; forma – mniej
Mam więc mieszane uczucia, co do niedawnego występu Brauna w Sejmie. Rozumiem i popieram intencję, samą formę już może trochę mniej. Bo nie zapowiada się na to, żeby wynikło z tego coś dobrego. Za granicą znowu krzyczą o polskim antysemityzmie, ale do tego jestem już przyzwyczajona. Oni nie potrzebują pretekstu, żeby o tym krzyczeć, więc nie jest to dla mnie zaskoczenie. Skończyło się to jednak wykluczeniem posła z dalszych obrad i zawieszeniem w Konfederacji (którą poseł Śmiszek skomentował na swoim TT/X: „Pffffffff” – przepraszam bardzo, ale jakie pan Krzysztof ma kompetencje, jeśli chodzi o karanie członków innej partii; pilnowałby raczej swojej, bo może nie widzi, ale sam się z kolegami w tej chwili wybitnie kompromituje), co do którego mam wątpliwości czy było słuszne i potrzebne. Głównie dlatego, że już ptaszki ćwierkają, że może to się skończyć kolejnym rozłamem, bo Braun być może połączy siły z Januszem Korwin-Mikkem. Nie wiem, czy kolejne rozłamy są potrzebne w tej partii, ale mam tu trochę wrażenie, że Konfederacja chciała się przypodobać oburzonym, że oni wcale aż tak bardzo do tych Żydów nic nie mają.
Oni może nie, ale Żydzi mają do nas. Ja jestem Polką. I, kiedy głosy z Izraela opluwają mój kraj, to nie zamierzam udawać, że to deszcz pada. Nie zamierzam godzić się na to, żeby zrobiono z nas winnych II wojny światowej i Holocaustu. Jeżeli ten mój sprzeciw, to moje punktowanie polskich zasług i żydowskich win w czasach, kiedy Niemcy panoszyli się na naszych polskich ziemiach, jest antysemityzmem, to w takim razie – trudno. Jestem antysemitką. Głównie dlatego, że ci, którzy walą w Polaków tym hasłem jak obuchem – sami są anty-Polakami.
M.
Wesprzeć nas można poprzez Patronite
Oj, dużo się wydarzyło od kiedy Donald Trump wygrał wybory. Najpierw drugi Donald, nasz niemiecki, zaczął wycofywać się ze wszystkich bzdur, które wystosował wobec kandydata republikanów i to nie tylko podczas tej kampanii. Chociaż ta ostatnia była najbardziej kontrowersyjna, ponieważ Tusk przekonywał, że nowy wybrany prezydent Stanów Zjednoczonych jest w rzeczywistości powiązany z Kremlem, który miał znacząco wpływać na wybory. Potem się jednak ze swoich słów „zręcznie” wycofał, mówiąc, że wcale nie powiedział tego, co powiedział. A później mieliśmy gorzki zawód szeroko uśmiechniętych, którzy niedawno obwiniali PiS za aferę w Collegium Humanum, dopóki nie okazało się, że spora część ich absolwentów to osoby blisko związane z Koalicją Obywatelską. Na pierwszy ogień poszedł Jacek Sutryk, co do którego cała Platforma zarzeka się, że w sumie gościa nie znała.
Niebagatelny pomysł na rozwiązanie kryzysu migracyjnego
Nie o tym jednak chciałam pisać, bo umówmy się – to że Tusk wygaduje co kilka dni coś innego, już się wszyscy zdążyliśmy przyzwyczaić. A Sutryk? Jestem jakoś dziwnie spokojna, że facet za kratki nie trafi. Wybronią go jakoś, mimo że teraz nikt się do niego nie przyznaje. Chyba że postanowili kogoś spuścić dla przykładu, bo oni są przecież praworządną partią. Bardziej chciałabym się skupić na kolejnym genialnym pomyśle naszego rządu. Bo widzicie – nie chcemy migrantów, tak? Uważamy, że ważniejszy jest spokój i bezpieczeństwo na ulicach, dlatego serduszko nam nie kruszeje na widok zamaskowanych mężczyzn na granicy z Białorusią? Jesteśmy mało empatyczni i bezwzględni, nie wykazujemy choćby minimum wrażliwości, a nasi rządzący i tak, wbrew temu wszystkiemu, postanowili nam dać, co chcemy! Nie wierzycie? I słusznie, bo sam projekt nie jest taki super, jakby się mogło początkowo wydawać. Rozwiązać problem z migrantami rząd planuje mianowicie wydając na prawo i lewo nasze pieniądze, bo tak jest najłatwiej. I najgłupiej. Zaproponowali oni bowiem, że będą dopłacać nielegalnym migrantom za to, że łaskawie się wyniosą – około trzy tysiące złotych według plotek. Po raz pierwszy miał ogłosić to Maciej Duszczyk, podsekretarz stanu w MSWiA, ale potem potwierdził to Tomasz Siemoniak. Co prawda, wił się jak piskorz, żeby nie powiedzieć tego wprost, ale z drugiej strony argumentował też, że wiele krajów już to wprowadziło i że to rozwiązanie jest bardziej opłacalne, bo inaczej musielibyśmy ich przecież utrzymywać. Jak to, inżynierów i chirurgów? Ale do brzegu, faktycznie na podobne rozwiązanie wpadła już Litwa i Wielka Brytania. Nie wiem, jak ta pierwsza, ale Wielkiej Brytanii to super rozwiązanie chyba za wiele problemów nie rozwiązało.
Konsekwencje tak oczywiste, że aż niewidoczne?
Ten pomysł jest tak odklejony, że musiałam sobie trzy razy obejrzeć tę wypowiedź ministra MSWiA, żeby być na sto procent pewną, że ten człowiek opowiadał te bzdury całkiem na serio. Przecież nie trzeba być geniuszem, żeby dostrzec absurd tego pomysłu – taki imigrant weźmie sobie chętnie naszą jałmużnę i wyjedzie „na zawsze”. Przeczeka chwilę aż sprawy ucichną i żeby na pewno nikt go nie poznał na granicy i za jakiś czas wróci. Znowu prawdopodobnie nielegalnie, bo po co się męczyć z jakimiś wizami i paszportami, prawda? Potem znowu chętnie zgłosi się po wyprawkę na wyprowadzkę i tak sobie będzie podróżował. No, może jeszcze w międzyczasie zahaczyć o Litwę czy Wielką Brytanię. Jak minister Siemoniak wyobraża to sobie w praktyce? Jakim cudem sprawdzi, czy dany cudzoziemiec na pewno pierwszy raz jest w Polsce i na pewno pierwszy raz chce z niej wyjechać? Jaką będzie miał pewność, czy gościu na pewno podaje prawdziwe dane albo czy wcześniej nie zamówił sobie nowej tożsamości? W większości wystarczy zmienić tylko imię i nazwisko, bo i tak nikt już dawno nie ma nad tym kontroli. Ja nie widzę możliwości, żeby to się miało udać i nie rozpieprzyć po drodze. Przyznajcie sami, że pomysł najbardziej naiwny z możliwych. Bardziej naiwny słyszałam tylko za „wcześniejszego Tuska”, kiedy to jego koledzy partyjni przekonywali, że najlepiej jest ich wszystkich wpuścić, a kim są, ustali się później. Konkretnie to pani Hartwich jest autorką tych słów, ale spokojnie, wtedy jeszcze nie miała matury. Teraz zresztą też nie. Cóż, ustalenie tożsamości kilkudziesięciu tysięcy chłopa po wpuszczeniu ich na terytorium Polski jest absolutnie niewykonalne, ale czy – na zdrowy, chłopski rozum – nasze służby potrafiłyby zapanować nad bałaganem, który rozpocząłby się, gdybyśmy zaczęli próbować ogarnąć, który człowiek faktycznie przybył do nas pierwszy raz, a który robi sobie tournee po Europie, bo okazuje się, że ci wspaniali Europejczycy z własnych pieniędzy płacą mu za to zwiedzanie?
Jasne zdanie Polaków
Ciekawostką jest, że Radio Zet, na którego kanale YT można obejrzeć tę rozmowę z Siemoniakiem, zrobiło ankietę z pytaniem: „Czy Polacy powinni dopłacać imigrantom, żeby opuścili terytorium Polski”. Cóż, wyniki pewnie nie są zaskakujące. Ponad 90% naszych rodaków stwierdziło wprost, że szef MSWiA może się schować z takim pomysłem i już nie wychylać. Ciekawa teraz jestem, kiedy pan premier przeanalizuje sobie tę ankietę? Podejrzewam, że kiedy to zrobi, możemy spodziewać się artykułów, że „Tusk jest wściekły”, a niedługo później jakiś przypadkowy człowiek będzie musiał ponieść karę, bo przecież Siemoniaka nie ruszą. Pożar byłby za trudny do wygaszenia, bo myślę, że Maria Stepan niewiele przesadza, kiedy mówi wprost, że jest to propozycja łapówki od naszego rządu w stronę nielegalnych imigrantów. Zamiast wyrzucić ich na zbity pysk za nielegalne przekroczenie granic, my im jeszcze zapłacimy, żeby sobie sami poszli.
Niebywałe.
M.
Załączam dla Was filmik z ostatniego Marszu Niepodległości. 
W linku dorzucę Wam bezpośredni link do naszego kanału YouTube, na którym na razie niewiele się dzieje (wrzucamy tam tylko relacje z różnego rodzaju marszów i protestów), ale będę wdzięczna, jeśli obejrzycie naszą pracę właśnie na YouTube. Teraz załączam film bezpośrednio, bo FB nie bardzo lubi linki i tnie zasięgi, a chcielibyśmy, żeby obejrzało to jak najwięcej ludzi. Będziemy wdzięczni za opinie oraz udostępnianie dalej, jeśli Wam się spodobało.
Musimy się pochwalić – tym razem jako podkład wybraliśmy muzykę mojego Grzesia. Myślę, że pasuje, sama wpadłam na ten pomysł.
Aha, i oglądajcie do końca! Zamieściliśmy pod koniec parę fragmentów, dla których nie znaleźliśmy miejsca w samym klipie, bo jak tu do takiej podniosłej muzyki Braun z gaśnicą? 
A na sam koniec pozdrowienia od Hektik Hektor, obcokrajowca, który zakochał się w Polsce. „Piękna Polska”.
Miłego oglądania, mamy nadzieję, że choć w minimalnym stopniu udało nam się uchwycić niesamowitą atmosferę tego wydarzenia!
M.
P.S.: W nagraniu pojawiły się momenty, w których ludzie strzelali fajerwerkami w stronę mieszkania z wywieszoną tęczową flagą w oknie. Chcemy jasno podkreślić, że nie popieramy tego rodzaju zachowania, zwłaszcza że mieliśmy przykład w 2020 roku, że może to się skończyć różnie. Nie dajmy się prowokować!
Wybory, wybory i po wyborach. Zdecydowanie wygrał Donald Trump, chociaż jeszcze parę dni temu TVN przekonywał, że w sondażach między kandydatką demokratów, a reprezentantem republikanów nie ma żadnej różnicy. I pokazywał wykres, na którym ta różnica była widoczna (choć nie tak duża, jak ostatecznie), kłamiąc ludziom niemalże prosto w oczy. Jeśli chodzi o głosy elektorskie, to jego przewaga jest niższa, niż ta, którą wypracował sobie w roku 2016 nad Hillary Clinton, ale też tym razem zdecydowana większość obywateli USA, bo przypominam, że po przegranych przez Clinton wyborach, jej zwolennicy utrzymywali, że przecież więcej Amerykanów głosowali jednak na kandydatkę demokratów (miała bodaj dwa miliony przewagi nad Trumpem, ale wybory w USA rządzą się jednak swoimi prawami). Bukmacherowie mieli jednak lepsze typy, bo za wytypowanie zwycięstwa Kamali Harris można było wygrać dużo więcej pieniędzy, co z reguły oznacza, że oceniono szansę Trumpa jako zdecydowanie większe. Ciekawa to była kampania – mieliśmy jeden zamach i jedną próbę, mieliśmy Taylor Swift, a potem jeszcze McDonald, śmieciarkę i… wiewiórkę, której smutny los pokazał, że poziom biurokracji jest tam na wybitnie wysokim poziomie, skoro można się komuś wbić na chatę, tylko dlatego, że ma wiewiórkę, którą trzyma w domu. Trzeba było koniecznie sprawdzić, czy zwierzę nie ma wścieklizny, ale żeby to zrobić, najpierw trzeba było tego sympatycznego gryzonia uśpić. Z tego co wiem, okazało się, że nie miała. Przy okazji odstrzelono też szopa pracza. Przyjaciele zwierząt, psia ich mać. Nie wiem, czy nowo wybrany prezydent na pewno jest dobrą opcją dla Polski, bo mam cały czas pełno wątpliwości, ale wiem, że Harris by nią nie była. Pomijając jej poglądy w sprawie aborcji czy imigracji, miałabym duże obawy w przypadku jej zwycięstwa, zwłaszcza, że jest ona też wielką fanką europejskiego zielonego ładu i mogłaby mocno na Unię naciskać, żeby tę katastrofę przyspieszyć. A w końcu skoro „prezydentka świata” każe, to jak możemy się jej sprzeciwiać?
Niepokojące doniesienia nowego wiceprezydenta USA
Myślę jednak, że o kampanii i samych wyborach już wszystko wiadomo, teraz pozostaje nam czekać na konsekwencje wyboru Amerykanów. Jedyne, o czym można wspomnieć, to fikołek Romana Giertycha, który zachwalał Sikorskiego, że kontaktował się z kandydatami obu partii (bo jest taki obiektywny i zaakceptuje każdy wybór, rzecz jasna!), tylko jakoś zapomniał, że żona naszego ministra całkiem niedawno wspominała, że Trump „mówi językiem Hitlera, Stalina i Mussoliniego”. Nasz premier z kolei bardzo długo wzbraniał się przed pogratulowaniem Trumpowi – być może dlatego, że jeszcze parę lat temu twierdził, że jeden Donald w polityce wystarczy. Zgadzam się – pan Tusk najwięcej dobrego by zrobił, gdyby się wycofał. W każdym razie w końcu łaskawie pogratulował, licząc na owocną współpracę… A z kolei Michał Szczerba będzie przedstawicielem komisji spraw zagranicznych i będzie nas reprezentował w delegacji PE. Ten facet wprost pisał na swoim TT, że „miejsce Trumpa jest w śmietniku”, tak więc dyplomacja pełną gębą.
Chciałam Wam jednak opowiedzieć o czym innym. James David Vance, który będzie nowym wiceprezydentem (w chwili, kiedy to pisał posiadał już prawdopodobnie wiedzę, że zostanie kandydatem na wiceprezydenta albo przynajmniej miał już na to olbrzymie szanse), umieścił na swoim Twixie w styczniu tego roku następujący wpis:
Oto dlaczego Polska jest tego rodzaju kwestią międzynarodową, na której mi zależy jako waszemu senatorowi.
Do niedawna Polska miała rząd konserwatywny. Używając dużej presji dyplomatycznej i ekonomicznej, administracja Bidena (i wiele narodów europejskich) zaatakowała ten rząd jako antydemokratyczny. Rząd ten został niedawno zastąpiony przez globalistyczny rząd liberalny, który obecnie aresztuje swoich przeciwników politycznych i zamyka debatę publiczną (brzmi znajomo?). W imię ochrony demokracji wykorzystują pieniądze z podatków, aby zaatakować rząd, który był naszym wielkim sojusznikiem.
Wykorzystywanie przez Stany Zjednoczone nacisku dyplomatycznego do atakowania konserwatywnych wartości i rządów jest haniebne. Ponownie wykorzystują do tego *twoje* pieniądze z podatków. Stworzono też rządy globalistyczne, które będą bardziej skłonne do współpracy w przypadku niektórych najgorszych zachowań administracji Bidena.
Uważam, że ważne jest, abyśmy nie wykorzystywali wpływów Stanów Zjednoczonych do niszczenia rządów wyznających wartości większości mieszkańców Ohio (ten tekst był odpowiedzią w stronę jakiegoś mieszkańca tego stanu).
Miedzynarodowy spisek?
Oczywiście nie mamy takiej wiedzy, żeby kategorycznie zgodzić się albo zanegować stanowisko Vance’a, ale wydaje się ono dość prawdopodobne, patrząc na to, jakich nacisków używała Unia, żeby wygrał rząd Donalda Tuska. A to KPO, a to jakieś debaty na temat praworządności w Polsce, a to wreszcie wielki, szturmowy atak na poprzednią władzę i to dosłownie na chwilę przed wyborami. Z tym KPO też było zabawnie, bo okazuje się, że największym (i w sumie jedynym) kamieniem milowym okazała się wygrana Tuska, wbrew temu co Unia wmawiała nam na początku. Nagle wszystko inne przestało być istotne, chociaż niedawno wyczytałam, że może być problem z kolejnymi wpłatami w ramach KPO. Pamiętamy też chyba to, co się działo podczas ostatniej kampanii parlamentarnych w naszym kraju, a nawet długo, długo wcześniej i jakie było stanowisko mediów sympatyzujących z partią Tuska i fajnopolaków. PiS nas skłóca z całą Europą! A przecież Niemcy to nasi najlepsiejsi na świecie sojusznicy! Musimy ich słuchać, bo wszystko robią tylko i wyłącznie dla naszego dobra! No i Niemcy mają, o co walczyli, mianowicie służalczego pieska na stanowisku premiera Polski. A jak ta służalczość się objawia, wszyscy widzimy. Z reparacjami musieliśmy się pożegnać (chociaż wcześniej KO zapewniało, że jeśli ktokolwiek ma wywalczyć te reparacje, to tylko oni), CPK trzeba urżnąć, bo „to byłaby tragedia dla Niemców”, podobnie inne wielkie inwestycje, a jeśli chodzi o uchodźców, których niemieckie służby szmuglują przez naszą granicę, premier nie pofatygował się nawet do Scholza, żeby to wyjaśnić, mimo że zapewniał, że tak właśnie zrobił. Zygfryd Czaban, użykownik Twixa, pisze wprost o międzynarodowym spisku, który miał obalić rząd Morawieckiego:
Temat udziału administracji Bidena w owym spisku może mieć dalszy ciąg. W USA nowa ekipa lubi czasem „rozliczyć” poprzedników, zupełnie jak u nas. Nie wykluczam, że pojawi się pomysł powołania komisji śledczej w Kongresie (zależy to oczywiście od wyniku wyborów do Kongresu przeprowadzanych równocześnie z prezydenckimi). Zamilknięcie Brzezińskiego (domniemanego głównego wykonawcy w owym spisku) po nominacji Vance’a jest dość znamienne.
Dalej wskazuje, że łącznikiem między premierem Polski, a zamieszaną w to ekipą Bidena miało być pewne amerykańsko-polskie małżeństwo. I jeśli ten fakt się potwierdzi, nie będę specjalnie zdziwiona. Nie pierwszy to raz, kiedy to nasz minister spraw zagranicznych bruździ, ile może, na linii Polska: USA. Ciekawa jestem, czy będą podejmowane kolejne kroki w sprawie zbyt dużego zaangażowania administracji Bidena w „niezależne” wybory w Polsce, ale patrząc na to, że Unia Europejska robiła to całkiem jawnie, a my zgadzamy się na kolejne umizgi wobec Niemiec, bo przecież trzeba żyć w przyjaźni, więc taki przyjaciel może nam narzucić cokolwiek, byleby pozostać przyjacielem, to mam spore wątpliwości, czy w ogóle dowiemy się czegokolwiek więcej w tej sprawie. O jakichkolwiek konsekwencjach tym bardziej możemy chyba zapomnieć. Zwłaszcza, że mogła to być po prostu próba zdobycia głosów w amerykańskiej Polonii, bo nie jest tajemnicą, że jeden i drugi kandydat bardzo mocno zabiegał o głosy naszych rodaków mieszkających w USA.
M.