Nawiasem Pisząc
Po co nam wartości?
Tydzień temu zapadł wyrok w sprawie pobicia kierowcy ciężarówki pro-life przez przez osobnika zwanego „Margot” oraz jego popleczników. Wyrok chyba sprawiedliwy, bo pan Michał będzie musiał odpracować społecznie jedenaście miesięcy. Co jest budujące, bo w końcu w ogóle spróbuje pracy. Nie chcę tutaj roztrząsać, czy powinien dostać więcej, czy mniej, ale cieszę się, że nie skończyło się, jak w przypadku Barbary Kurdej-Szatan. Zdaję sobie sprawę, że pojawiło się wiele głosów, że Margot powinien za swój czyn trafić do więzienia, ale tutaj pozostanę sceptyczna. Nie sądzę, żeby w więzeniu resocjalizacja działała, jak należy, czego mieliśmy aż nazbyt wiele dowodów. Ten człowiek, po choćby roku odsiadki, wyszedłby jeszcze bardziej spaczony, niż jest teraz. A, powiem szczerze, dość mocno mu się odkleiło w kopule, skoro swego czasu randkował z dwiema dziewczynami, z czego jedna uważała się za lesbijkę i widziała w nim kobietę, a druga za homoseksualnego mężczyznę, który widział w nim chłopa. Przyznacie chyba sami, że do końca normalne to nie jest. Niech się chłopak nauczy, czym jest praca, może w końcu zacznie ją szanować? Tak czy inaczej, cieszę się, że nie było uniewinnienia. Swoją drogą, jego drugiej dziewczynie, która twierdziła, że jest chłopem i która wymyśliła bardzo śliskie kłamstwo o wpychaniu jej pod pociąg, też bym jakąś karę wlepiła.
Ta dzisiejsza młodzież…
Nie piszę tego jednak po to, żeby rozwodzić się nad naszym systemem prawnym. Na szybko wspomnę, że nie jestem jego wielką fanką, bo po pierwsze jestem zwolenniczką kary śmierci za najbardziej brutalne morderstwa; po drugie wydaje mi się, że działa to bardziej tak, że zależy, jaki sędzia zajmuje się daną sprawą, a niekoniecznie w zgodzie z literą prawa. Zresztą o tej praworządności pisałam już kilkukrotnie. Tak, jak wspominałam – cieszę się, że w przypadku Margota (jak również Justyny W. z „Aborcyjnego Dream Teamu, która bez żadnej wiedzy medycznej czy farmakologicznej, wysyłała kobietom tabletki, które miały spowodować poronienie) wyrok padł skazujący. Bardziej chciałabym się pochylić nad ogólną kondycją młodych ludzi w Polsce. Bo zaczyna się robić naprawdę brzydko. Sama sprawa Michała Sz. jest chyba jasna i zrozumiała dla wszystkich naszych obserwujących. Ale pamiętamy, co się działo na ulicach Warszawy, kiedy go aresztowano. To była prawdziwa demolka, ze smutnym niestety epizodem naszych posłów. Na przykład pani Scheuring-Wielgus celowo utrudniała pracę policji, bo przecież ma immunitet i jej wolno. Pracę, polegającą na zaprowadzeniu porządku. Konkretnie nie pasowało jej zatrzymanie agresywnej Julii, która czuła się Julianem i która wyzywała funkcjonariuszy za pomocą takiego języka, że osiedlowa prostytutka mogłaby być zawstydzona. Oraz demolowała policyjny radiowóz. Kojarzycie to łyse, rozwrzeszczane stworzenie? Mniej więcej pół roku temu, w okolicy października, doszło w mojej rodzinnej miejscowości do brutalnego morderstwa na 13-letniej Nadii. Głośna sprawa. Sprawca zadał dziewczynie kilka albo kilkanaście ciosów nożem. Potem zostawił ją w jednym z inowrocławskich pustostanów. Nastolatka wykrwawiła się. Na szczęście szybko wykryto zabójcę, który przyznał się do winy. Był to osiemnastoletni chłopak, który wcześniej na FB prowadził stronę „Inowrocław Antifa” albo „Antyfaszystowski Inowrocław”. Nie będę tutaj usiłowała dociekać, jakie motywy kierowały zabójcą, bo to nie jest tak naprawdę istotne. Czegokolwiek by nie zrobiła trzynastolatka, nie zasługiwała na tak okrutną śmierć. Mieliśmy też warszawską dramę w tzw. squatach, czyli pustostanach nielegalnie zajmowanych przez „antyfaszystowską” młodzież. Pamiętamy chyba tę sprawę. Doszło wtedy do napaści na jeden lewicowy, antyfaszystowski kolektyw przez inny. Na jaw zaczęły wychodzić szczegóły – gwałty, molestowanie, wszechobecna przemoc. Ot, taka tolerancja. Na początku tego roku doszło do bardzo brutalnego pobicia nastolatka w Białej Podlaskiej. Czytaliśmy też o brutalnym zabojstwie 16-letniego Eryka w Zamościu, a w Pruszkowie zabito innego nastolatka. W tej ostatniej sprawie, poza bezpośrednimi sprawcami, postawiono również zarzuty młodej dziewczynie, która tłumaczyła się, że „przecież tylko nagrywała”. Z kolei w 2021 roku 15-latek zamordował swoją trzynastoletnią dziewczynę, bo… była w ciąży.
Parę słów o absurdzie Poppera…
Część z wydarzeń, o których pisałam, nie miała żadnego politycznego nacechowania. Chcę też wyraźnie podkreślić, że nie uważam, żeby przestępstwa w Polsce było tylko i wyłącznie winą „tego złego lewactwa”, bo tak nie jest. My też mamy swoje za uszami. Zwróciłam jednak uwagę na dwie kwestie i chce się z Wami nimi podzielić. Zajmijmy się najpierw przestępstwami, które miały wyraźnie wiele wspólnego z lewicowymi poglądami – dlatego wróćmy do Margota i jego zwolenników, którzy dokonali pobicia na kierowcy furgonetki pro-life (oraz innymi napaściami na te ciężarówki, bo przykładów tego było aż nadto). Wszyscy, którzy tego rodzaju aktywność uprawiali, tłumaczyli to jako „obywatelskie zatrzymanie”. W ten sposób można próbować tłumaczyć wszystko, ale zgodzicie się chyba, że gdybym napadła i pobiła kogoś, tylko dlatego, że miał tęczową torebkę, to mamy do czynienia ze zwykłym, perfidnym przestępstwem, a nie żadnym „obywatelskim zatrzymaniem”. Byłoby to złe, niepotrzebne i zwyczajnie głupie, bo argumentem pięści nie zmienimy czyichś poglądów. Przeciwnie – jeszcze bardziej utwierdzimy takiego człowieka w przekonaniu, że miał rację. To po pierwsze. Po drugie – gdybym faktycznie coś takiego zrobiła, nie spodziewałabym się raczej pospolitego ruszenia na ulicach w mojej obronie. Jednak pamiętacie chyba, jaka była odpowiedź na zatrzymanie Margota i jak teraz – już po wyroku – tłumaczą to niektóre środowiska lewicowe. „PiSowskie, zamordystyczne państwo!” – krzyczą. „Już nie można wyrażać swoich poglądów!” – dodawali oburzeni. Ależ proszę Was bardzo, wyrażajcie i nawet wykrzykujcie swoje poglądy, ale nie za pomocą fizycznej napaści na kogoś, kto ma te poglądy odmienne. Wydaje mi się, że takie podejście pewnych środowisk do tej sprawy wynika z absurdu Poppera: „Nie ma tolerancji dla nietolerancji”, dlatego wolno nam postępować brutalnie i niezgodnie z prawem wobec kogoś nietolerancyjnego. Mogłabym się nawet z tym zgodzić, gdyby nie to, że ich definicja „tolerancji” znacząco odbiega od mojej. Według mnie tolerancja nie oznacza automatycznej zgody na wszystko, co dana społeczność postuluje. Tolerancja, taka, jak ja ją pojmuję, oznacza przyzwolenie na istnienie danej społeczności, danych ludzi. Nie muszę się z Wami zgadzać. Ale nigdy nie zrobię Wam krzywdy za to, że jesteście tacy, a nie inni. Lewicowe postrzeganie „tolerancji” oznacza brak zgody na jakąkolwiek dyskusję. Uważam, że każdy ma prawo do wyrażania własnych poglądów, o ile nie nawołuje do przestępstwa i nie obraża, i nie powinien być z tego powodu nazywany homofobem czy rasistą. Dlaczego, jeśli ktoś zwróci uwagę, że w USA większość przestępstw popełniają ludzie czarnoskórzy, jest nazywany z automatu rasistą? Dlaczego, jeśli niekoniecznie zgadzamy się ze wszystkimi postulatami społeczności LGBT, jesteśmy homofobami? Dlaczego nie możemy powiedzieć „DOŚĆ!”, bez obaw o to, że ktoś nas z tego powodu wrzuci do jednej szufladki z nazistami? Dyskusja nie na tym polega. Irytuje mnie to, że lewica uzurpuje sobie prawo do definiowania, co jest dobre, a co złe. Irytuje mnie, że uważają się oni za wielkich moralizatorów, którzy będą innym wskazywać, czym tak naprawdę jest tolerancja.
… i zaniku pewnych wartości
Teraz chciałabym przejść do innego zagadnienia, odnoszącego się do pobić i zabójstw, które nie są ukierunkowane politycznie, czyli na przykład zabójstwo szesnastoletniego Eryka i nagrywania pobicia, bo „przecież tylko nagrywałam”. Chciałam w tym wątku ugryźć dwie sprawy, dlatego proszę, żeby to odróżniać, bo nie wiemy, jakie motywy przyświecały sprawcom niektórych przestępstw, które wcześniej wymieniłam. W tej drugiej sytuacji zwróciłabym uwagę na brak jakichkolwiek wartości. Żyjemy w czasach, w których nachalnie promuję się pornografię, zdradę czy prostytucję. Żyjemy w czasach, w których gnoi się autorytety, które mówiły o wartościach, takich jak praca, rodzina, patriotyzm, szacunek. Żyjemy w czasach, w których najważniejszy jest czubek naszego nosa, bo przecież po co przejmować się drugim człowiekiem. Żyjemy w czasach, w których wychowujemy dzieci i młodzież na egoistów. Żyjemy w czasach, w których największe okrucieństwo można usprawiedliwić, bo ktoś wcześniej powiedział coś przykrego na mój temat, albo zrzucił mi telefon ze stołu. Żyjemy w czasach, w których nic nie wymagamy od siebie, tylko od innych. Żyjemy w czasach, w których – chorze, według mnie, rozumiana tolerancja jest najważniejsza, ale zapominamy o honorze, patriotyzmie czy własnej godności. Zapomnieliśmy o takich wartościach i teraz jesteśmy zdziwieni, że najmłodsi ludzie ich nie wyznają.
M.
Wesprzeć nas można poprzez Patronite
Nawiasem Pisząc
Minister edukacji uczy historii
Drodzy, postaram się nie przeklinać w tym wpisie, chociaż muszę zaznaczyć, że nikt mnie dawno nie wyprowadził z równowagi, tak jak Barbara Nowacka. Myślę, że po jej ostatnim wystąpieniu każdy kto miał jeszcze jakiekolwiek złudzenia co do naszej władzy, powinien już przejrzeć na oczy. Bo nagle okazuje się, że żyjemy w kraju, którego reprezentantka w Sejmie, wybrana tam głosami Polaków, może napluć na wszystkich swoich rodaków. Może napluć na polskich bohaterów i na polską historię. Może zupełnie jawnie wybielać zbrodnie Niemców podczas II wojny światowej i obarczać nimi naród polski. Zdecydowana większość ludzi zdaje sobie sprawę, że polityka Donalda Tuska jest wybitnie proniemiecka, nikt się z tym zresztą nie próbuje nawet kryć, bo nowa władza doskonale zdaje sobie sprawę, że ich najzacieklejsi zwolennicy uwierzą w każde jego słowo, nawet jeśli Tusk oficjalnie dołączy Polskę do terytorium niemieckiego. Ale chyba wypadałoby zachować odrobinę pozorów, bo teraz okazuje się, że naziści wcale nie pochodzili z jakiejś nieznanej planety. Pochodzili z Polski.
Czy pani minister nadaje się na ministra?
Tak, dobrze czytacie. Pani minister edukacji podczas obchodów uczczenia pamięci ofiar Holocaustu była łaskawa powiedzieć, że na terenach okupowanych przez Niemcy polscy naziści zbudowali obozy koncentracyjne, które były obozami pracy, a potem stały się obozami zagłady. Tak, dokładnie takie haniebne i skandaliczne słowa wypowiedziała kobieta, która jest odpowiedzialna za edukację dzieci i młodzieży. Ktoś może stwierdzić, że i tak dobrze, że przyznała, że to Niemcy byli okupantem, bo posłowie KO mieli do tej pory z tym olbrzymi problem, ale jednak sens jest taki, że Niemcy tylko okupowali, natomiast prawdziwymi zbrodniarzami byli polscy naziści. Tak jakby w Polsce kiedykolwiek był nazizm, ale rozumiem, że w tym przypadku pani Barbara jest wierna naukom wujka Stalina. Niedługo faktycznie ktoś z tej ekipy stwierdzi, że Niemcy, owszem, okupowali Polskę, ale tylko po to, żeby bronić Żydów przed tymi antysemickimi i oszalałymi z nienawiści Polakami. Do tej pory tylko i wyłącznie ironizowałam sobie w ten sposób, ale pani Nowacka bardzo niebezpiecznie zbliżyła się do takiego stwierdzenia. Oczywiście, MEN miało na to fantastyczne wytłumaczenie. Szefowa tego resortu najzwyczajniej w świecie się przejęzyczyła. Podczas czytania. Z całym brakiem szacunku, ale to bardzo kiepsko świadczy o kondycji intelektualnej minister edukacji, skoro przeczytanie parę słów z kartki przerasta jej możliwości. Może wypadałoby oddać to stanowisko komuś z większymi kompetencjami. Jestem pewna, że znajdzie się w Platformie ktoś, kto potrafi czytać. Wystarczy tylko dobrze poszukać. Prawie wszyscy członkowie tego rządu wypisują koszmarne ilości, co prawda, z reguły bzdur, ale jednak jakoś łączą literki w wyrazy, a wyrazy w zdania. Z reguły kompletnie bez sensu, ale powiedzmy, że jakiś potencjał jest. Po prostu zamiast pisania, niech poćwiczą czytanie, a teksty najlepiej niech im układa ktoś inny. Najlepiej spoza rządu.
Spodziewajmy się konsekwencji
Osobiście w zapewnienia Nowackiej nie wierzę. Nie wierzę, że to było przypadkowe, bo aż za dobrze wpisuje się w retorykę Donalda Tuska, którą w skrócie można podsumować jako „für Deutschland”. Może gdyby szef rządu nie płaszczył się przed Niemcami na każdym kroku byłabym w stanie w to uwierzyć, bo pani Barbara faktycznie wygląda mi na osobę, która może mieć problemy z czytaniem, ale nie w takiej sytuacji. Nie w sytuacji, kiedy nasz nie-rząd blokuje wszystkie inwestycje, które byłyby bardzo korzystne dla Polski, tylko dlatego, że nie podoba się to Niemcom. Nie w sytuacji, kiedy Niemcy za pomocą UE usiłują nam wcisnąć wszystkie szkodliwe projekty, a my się na to radośnie zgadzamy. Nie w sytuacji, kiedy Niemcy urządzają sobie w Polsce rynek zbytu dla używanych niemieckich samochodów, bo u nich nikt nie chce nimi jeździć, usiłują zalać nas wiatrakami Siemensa oraz przywożą nam swoich uchodźców przez granicę, a w Polsce nikt z tym nic nie robi. I nie w sytuacji, kiedy w Niemczech w dalszym ciągu stosuje się zwrot „polskie obozy koncentracyjne”, a nasze władze nie uważają, żeby było w tym coś niestosownego. A skoro były polskie obozy śmierci, to oczywistym jest, że byli polscy naziści. Za takie słowa Nowacka powinna natychmiast podać się do dymisji i gdyby miała odrobinę honoru, poczucia wstydu, rozumu i godności człowieka dawno by to zrobiła. Ale nie, pani Barbara uznała, że wystarczy nam jakaś kompletnie niewiarygodna ściema. I rzucone na Twixie: Za oczywiste przejęzyczenie przepraszam. W poważaniu mam takie przeprosiny. Ta pani powinna być całkowicie spalona w rodzimej polityce i nigdy więcej nie zostać dopuszczona do żadnego wysokiego stanowiska, ale widocznie premierowi Tuskowi nie przeszkadza, że jego minister tak obchodzi się z polską historią. Zdaje się być bardziej zainteresowany apartamentem, w którym kiedyś miał mieszkać Nawrocki, co jest dosyć zabawne, bo nie przypominam sobie, żeby ukarał pana Myrchę i panią Gajewską za ich mieszkaniową kombinatorykę. Cóż, mam nadzieję, że szefowa MEN będzie wiedziała, jak zareagować, kiedy jej słowa zaczną wypominać nieprzychylne nam państwa, w tym chociażby Niemcy, którzy od dawna próbują wybielić swoją historię i wrzucać kamyczki do naszego ogródka. Nowacka właśnie dała im amunicję do ręki. Gratuluję.
Umiarkowana lojalność w Platformie
Oczywiście nikt w Platformie nie ma do Baśki absolutnie żadnych pretensji. Na najgłupszy komentarz zdobył się chyba Krzysztof Brejza: Partia, której prezes całował przez przypadek mężczyzn po rękach wzywa do dymisji B. Nowacką za przejęzyczenie. To w takim razie J. Kaczyński powinien wycofać się z życia publicznego za „molestowanie” całowanych po dłoniach ministrów. Minister jego rządu pluje w twarz milionów Polaków i obarcza nas winą za niemieckie zbrodnie, a ten facet wylatuje z całowanymi dłońmi? Ja nie wiem, czy pan Brejza w dzieciństwie za często rodzicom z rąk wypadał, ale gdyby miał odrobinę rozumu, którego mu zabrakło zupełnie jak pani Nowackiej, powstrzymałby się od tak idiotycznego komentarza, bo naprawdę… głupiej się nie dało. Ja nie wiem, czy oni w Platformie mają konkurs na najgłupszy wpis i do tej pory nie wyłonili zwycięzcy? Jeżeli tak, myślę, że pan Krzysztof właśnie spokojnie wskoczył przynajmniej do pierwszej piątki. Zrównanie zabawnej wpadki Kaczyńskiego z jawnie antypolskim i zdradzieckim wystąpieniem polskiej minister to rzeczywiście wyższy poziom absurdu. Bronić pani Nowackiej usiłował też Roman Giertych (wiedziałam, że na nim się nie zawiodę), chociaż jego komentarz nie był aż tak żenujący jak posła Brejzy: Poddani gościa, który Hymn Polski śpiewał “z ziemi Wolskiej do Polski” powinni unikać atakowania ludzi za przejęzyczenia. Z tego co pamiętam, Kaczyński zaśpiewał raczej „z ziemi polskiej do Wolski”, ale w dalszym ciągu to mniejsza wtopa, niż wywiad z posłem Szczerbą, w którym okazało się, że koleś nie zna nawet słów polskiego hymnu. Reszta posłów obecnego rządu wykazała jednak minimum instynktu samozachowawczego, chociaż objawia się on w ten sposób, że po prostu schowali głowy w piasek i udawali, że pani Nowacka wcale nie powiedziała tego, co powiedziała. Być może zdarzyły się jeszcze jakieś wybitne jednostki w tym rządzie, które próbowały bronić pani Nowackiej – przeglądałam sobie tablice najważniejszych ich polityków, ale szczerze pisząc, na każdej jest taki stos bzdur i bezczelności, że nie mam ochoty już dłużej się w tym babrać. Nie bez konsultacji z moim lekarzem i farmaceutą.
M.
Nawiasem Pisząc
Donald Tusk znowu zmienia zdanie
Jakiś czas temu pisałam, że Trzaskowski prowadzi taką kampanię, żeby wyglądało, że jest bardziej pisowski od PiSu, a teraz Donald Tusk, który jakiś czas temu zapewniał, że w światowej polityce jest miejsce tylko dla jednego Donalda w końcu się przyznał, o którego Donalda mu tak naprawdę chodzi, bo w Parlamencie Europejskim brzmiał jak prawdziwy Trump! Wychodzi więc na to, że faktycznie będziemy mieli jednego Donalda, ale w dwóch osobach. Przynajmniej dopóki premier nie zdecyduje, że w sumie już wystarczy i znowu może mówić coś zupełnie odwrotnego. I tak w końcu skończyło się na tym, że ludzie się już pogubili i za cholerę nie mają pojęcia, jakie poglądy ma szef naszego rządu.
Dawno, dawno temu, właśnie w tym Europarlamencie…
Rozsiądźcie się zatem wygodnie, zaparzcie sobie herbatki, a ja Wam przytoczę całe wystąpienie pana Tru… Tuska. Dopiszę tylko na początku, że wyglądało na to, że sam premier przestał się już orientować w tych swoich kłamstwach i zmianach poglądów, bo wyraźnie gubił się w tej swojej wypowiedzi i nie za bardzo był chyba przekonany, czy ktoś mu zaraz nie przeszkodzi i nie sprostuje, że podobne zdanie być może wygłaszał, ale w domu przed lustrem, a nie w Parlamencie Europejskim, na konferencji prasowej, czy gdziekolwiek indziej.
Pamiętam jak tutaj, z tej mównicy, wiele lat temu jako szef Rady Europejskiej, przestrzegałem przed naiwnym podejściem do zagrożenia nielegalną imigracją.
Wiele lat temu, czyli Bóg wie kiedy, więc nie interesujcie się, tak? Mówił, to mówił. Chyba wie, co mówił?
I właśnie między innymi część sali w tym parlamencie reagowała czasami złością, czasami śmiechem, kiedy – wbrew temu, co niektórzy głosili, że Europa powinna być kontynentem bez granic, otwarta dla wszystkich nielegalnych i legalnych przybyszy – to wtedy mówiłem, że to jest kategoria odpowiedzialności, takiej najważniejszej odpowiedzialności, jaką ma każda władza. Za bezpieczną granicę i bezpieczne terytorium.
Najgłośniej śmiała się Angela Merkel, która wcześniej bez konsultacji z innymi państwami zaprosiła ich wszystkich tutaj. Mniej więcej od tamtego czasu zaczął się powolny upadek Europy Zachodniej. Podejrzewam więc, że najpierw zareagowała śmiechem, a potem właśnie złością, kiedy zaprosiła Donalda na dywanik i łagodnie poinformowała go, że jak jeszcze raz zaszczeka inaczej, niż ona, to poczęstuje go wypowiedzeniem i skończy się rumakowanie. Potem musiała jeszcze zadbać o tym, żeby wszyscy, absolutnie wszyscy zapomnieli o tym wystąpieniu.
A jak było naprawdę?
Ja może przypomnę w takim razie panu premierowi, dlaczego Platforma przerżnęła wybory w 2015 roku. Nie, wcale nie dlatego, że PiS omamił wyborców pięćset plusami czy innym rozdawnictwem. A przynajmniej nie tylko dlatego. Pomijając oczywiście fakt, że tamtejszy rząd nie bardzo przykładał się do realizacji obietnic (to mu zresztą zostało do dziś), a zamiast tego zajął się podnoszeniem wieku emerytalnego (o czym Tusk twardo zapewniał, że nigdy się na to nie zgodzi), więc ludzie mieli prawo być zmęczeni jego kłamkoleniem. Tamten rząd przerżnął wybory również ze względu na tych nielegalnych migrantów, bo był bardzo entuzjastyczny wobec pomysłu Angeli Merkel. Pamiętam, jak zostały zorganizowane dwie manifestacje – jedna przeciwko niekontrolowanej migracji, druga za. Na pierwszej było kilkadziesiąt tysięcy, jeśli nie 100 tysięcy osób; na drugiej może setka ludzi tańczących wokół człowieka wesoło grającego na bębenku, bo oni są uśmiechnięci i tolerancyjni. Polacy wiedzą, co się dzieje w krajach arabskich, wiedzą, że jest to kultura, która nie do końca się asymiluje, a jednocześnie potrafi twardo bronić swoich poglądów. Wysadzając się w powietrze, rozjeżdżając ludzi samochodami czy atakując nożem. I pomyśleli sobie, że jednak nie, podziękują. I właśnie dlatego pan Donald teraz głosi tezę zupełnie odwrotną od poprzedniej, bo przecież ze dwa lata temu, kiedy zaostrzyła się granica na polsko-białoruskiej granicy atakował PiS za nich bezduszność i brak serduszka. Wtedy jednak chodziło mu o to, żeby nawalać w PiS z każdej strony, bo zawsze znajdzie się ktoś, kto mu znowu uwierzy; dzisiaj ma ochotę utrzymać się przy władzy, a jakby jeszcze Rafik wygrał wybory prezydenckie i lojalnie podpisywał mu wszystkie ustawy, to by było super. Dlatego może napiszę również, co mówił wówczas pan premier: „Wypowiadanie znowu tych słów, które są kompromitujące, że Polska obroni się, tak jakby ci ludzie nam wojnę wypowiedzieli. To są biedni ludzie, którzy szukają swojego miejsca ziemi”. A później uroczyście unieważnił referendum, w którym wyborcy mogli wypowiedzieć się na temat przyjmowania tych biednych ludzi.
Nie wiem, jak Wy, ale mam wrażenie, że Tusk pada trochę ofiarą faktu, że wcześniej wszystkie najważniejsze media w Polsce trzymał w kieszeni. Zapomniał widocznie, że w Internecie nic nie ginie, a że pojawiło się trochę tych mniej uśmiechniętych czasopism czy stacji, które aż przebierają nóżkami, żeby wypomnieć premierowi jego kolejne kłamstwo czy zmianę zdania. Dlatego z pełną premedytacją wygłasza kolejne przemówienia, z czego niemal każda jest kompletnym zaprzeczeniem tego, co mówił wcześniej. I podejrzewam, że za każdym razem jest wściekły, że jakiś wredny dziennikarz albo internauta mu to wypomni. Nie może się jednak powstrzymać, żeby tego błędu nie powtarzać. Raz, drugi, trzeci, nie wiem, przestałam liczyć. Przyzwyczajenie to jednak zdradziecka rzecz.
M.
Nawiasem Pisząc
Akrobatyczne piruety Rafała Trzaskowskiego
Odnoszę nieodparte wrażenie, że sztab Rafała Trzaskowskiego robi wszystko, żeby mu zaszkodzić, a że on sam nie jest zbyt lotny, to nawet nie zdaje sobie z tego sprawy. Ogólnie wszystkie jego kampanie były pokazem żenady i błazenady, ale ten człowiek teraz przechodzi sam siebie. Co jeden jego numer to głupszy i naprawdę nie chce mi się wierzyć, że oni w KO nie mają tam kogoś mądrzejszego, który może nie dałby rady zrobić genialnej kampanii, ale przynajmniej nie wpychałby go na minę na każdym kroku. Ten człowiek już od dawna jest chodzącą kompromitacją, a jego sztabowcy zdają się robić wszystko, żeby utwierdzać ludzi w tym przekonaniu. Na każdym kroku. Mam poważne wątpliwości, czy ci ludzie naprawdę są tak głupi czy może ktoś celowo pod Rafałkiem dołki kopie, w które ten oczywiście za każdym razem wpada.
Swój człowiek Trzaskowski
Umówmy się, że Trzaskowski nigdy nie był geniuszem, jeśli chodzi o prowadzenie kampanii. Za dużo do powiedzenia to on nie ma, więc skupia się na jakichś chorych akcjach i liczy na to, że ludzie to kupią. Dlatego jeździ tą komunikacją miejską z książką i ma słodką nadzieję, że ludzie uwierzą, że on tak codziennie do pracy. Jak zwykły obywatel. Bo jest takim samym człowiekiem jak my wszyscy. A poza tym planeta płonie, więc autami nie wolno. Oczywiście wszyscy wiedzą, że to pic na wodę, fotomontaż, tylko Rafałkowi się wydaje, że jest taki cwany i sprytny. Opowiada coś o codziennych zakupach w Hali Mirowskiej, a potem się okazuje, że nikt go nigdy tam nie widział, a poza tym wystarczy rzut oka na mapę Warszawy, żeby zauważyć, że jemu jest tam wybitnie nie po drodze. Musiałby godzinę tracić w jedną stronę. Udałoby mu się wtedy może w końcu skończyć tę książkę. Tak więc mamy jeszcze łatwo wykrywalne i zupełnie niepotrzebne kłamstwo, nawet nie wiem po cholerę wymyślił sobie tę halę. Klejenie szyby od drzwi taśmą klejącą w domu ludzi, którzy absolutnie się tego nie spodziewali, bo akcja była spontaniczna (i znów nie pomyślał, że gdyby ludzie w to uwierzyli, to wyszliby z założenia, że on wbija się na chatę obcym ludziom bez zapowiedzi – średni pomysł chyba) pomińmy już, bo ileż się można znęcać za jedno i to samo. Spot z żoną również nieprzemyślany, bo przecież prezydent Warszawy kreował się wtedy na wielkiego feministę, więc wiadomo było, że ta żona przy zlewie wróci do niego jak bumerang. Niczego się nie nauczył po „dupiarzu”? Próba odkręcenia tego, że teraz dla odmiany on dla żony trochę pogotuje była sztuczna, przekombinowana i zwyczajnie żenująca. Ale na Warszawę to wystarczyło, głównie dlatego że do stolicy spłynęło wielu młodych, wykształconych, z wielkich ośrodków (a tak naprawdę z małych, ale na torturach się do tego nie przyznają), bo w TVN-ie im wmówiono, że na Trzaskowskiego głosuje tylko elita, a oni bardzo chcą należeć do elity.
Bardziej pisowski niż PiS
Żeby zrobić skuteczną kampanię na całą Polskę trzeba jednak trochę bardziej się nagimnastykować, dlatego sztab pięknego Rafała wymyślił dla niego kolejne żenujące akcje. O bezmyślnym wpatrywaniu się w słupek z nazwą ulicy już pisałam. W tym przypadku też nikt nie wpadł na to, że ludzie od razu wyciągną mu zdejmowanie krzyży. Inna sprawa, że prezydent stolicy udaje teraz, że wcale tych krzyży nie kazał zdejmować, bo mu ktoś odrobinę mądrzejszy (więc pewnie nie z jego sztabu) podpowiedział, że to może działać na postępową „warszawkę”, ale w Polsce poza dużymi i średnimi ośrodkami są jeszcze mniejsze miasteczka i wsie, gdzie ta wiara jednak wciąż jest obecna. Warto chyba też wspomnieć, że Paweł Adamowicz zginął sześć lat temu, a nasz przystojniacha pierwszy raz odstawił tę szopkę, co dużo mówi o jego szczerości. Kłamkolić to on lubi prawie jak Donald. W każdym razie sztab Trzaskowskiego uznał, że Rafał ma być teraz bardziej pisowski niż PiS i bardziej nawrocki niż Nawrocki. Dlatego wylecieli nagle z pompkami (bo wiadomo jaką kampanię prowadzi kandydat popierany przez PiS) i patriotyzmem gospodarczym, mimo że wszystkie inwestycje w Warszawie zlecił zagranicznym firmom; ba – on nawet drzewa kazał przywieźć z Niemiec, bo przecież w Polsce żadne nie rosną. To jest akurat małe piwo, jego wyborcy są nim tak zachwyceni, że nic im tu prawdopodobnie nie zazgrzytało. Ale z czego najbardziej lubią się śmiać j***ćpisy? Są takie dwie rzeczy, które bawią ich nieustannie i wyciągają je za każdym razem, kiedy tylko trzeba usadzić „merytoryczną argumentacją” jakiegoś wrednego pisiora. Po pierwsze nieudolność Kaczyńskiego, który przecież sam nic nie potrafi zrobić, nawet zakupów, a po drugie oczywiście Zenka Martyniuka. I co postanowił zrobić sztab kandydata KO na prezydenta? Właśnie coś takiego, co tak bardzo śmieszyło jego wyborców. Najpierw posłali go do sklepu, gdzie Rafał wyszedł na kompletnego niemotę, bo pani ekspedientka musiała go oprowadzić po sklepie i podawać do ręki wybrane przez niego produkty. Wiadomo, obcy sklep, weź tu traf najpierw do działu z pieczywem, a potem z warzywami w małym, osiedlowym sklepiku. Chyba że ta kobieta po prostu bała się, że nakradnie.
Fikołek z telemarkiem
Ale najlepsze zostawili sobie na koniec, bo Rafał Trzaskowski nagral krótki, acz żenujący filmik z… Zenkiem Martyniukiem! <3 Tym Zenkiem Martyniukiem, który śpiewa wsiową muzykę w sam raz na poziom PiS-owców. Zwykły plebs, nie to co oni, elita intelektualna słuchająca tylko i wyłącznie PRAWDZIWEJ SZTUKI. Tym Zenkiem Martyniukiem, który występował wspólnie z Jackiem Kurskim, chyba trzecim najbardziej znienawidzonym człowiekiem w Polsce (bo o Macierewiczu ostatnio coś ciszej). Tym Zenkiem Martyniukiem, który jest synonimem kiczu, wiochy i tandety, czyli wszystkich tych cech, po których można podobno poznać przeciętnego wyborcę PiS-u. Tym samym. Panowie śmiali się serdecznie i zasugerowali, że to nie jest ich ostatnie wspólne nagranie, co może sugerować, że pan Martyniuk będzie wspierał teraz kampanię prezydenta Warszawy. A przecież Zenek Martyniuk był bronią ostateczną na zwolenników PiS-u – a przynajmniej tak się chyba fanom partii Donalda Tuska wydawało, bo siekli nim pisowców po głowie jak obuchem. Wyciągali go przy każdej okazji, żeby udowadniać tym głupkom od Kaczyńskiego, jakim są niewykształconym i prostackim plebsem i hołotą. Jacy to są prymitywni, że takich głupawych piosenek słuchają. Wszyscy albo prawie wszyscy moi znajomi na FB nienawidzący PiS przynajmniej raz go wyciągnęli, żeby udowodnić swoją wyższość intelektualną nad tą ciemnotą od disco-polo. I teraz to oni, jako ta wykształcona elita, będą musieli się bujać z Zenkiem. Ciekawa jestem, czy znowu dostaną kompletnej amnezji i uznają, że w sumie wszystkie Zenki to fajne chłopaki, a Martyniuk jest najfajniejszy czy jednak podrygiwanie w rytm twych oczy zielonych, zielonych jest poniżej ich godności? Bo wiecie, wszystko można jakoś wytłumaczyć. Oni są gotowi uwierzyć, że Trzaskowski zawsze był zwolennikiem gospodarczego patriotyzmu; zawsze bardzo ciężko trenował i biegał dalej, niż Tusk, Lis i Nawrocki razem wzięci, więc takie pompki to dla niego małe piwo, co było widać po tym, jak, biedaczek, usiłował się uśmiechnąć; tak naprawdę to dziennikarze z kamerami nie odstępują go na krok, kiedy chce sobie w spokoju przejechać metrem i poczytać książkę albo zrobić zakupy w zaprzyjaźnionym sklepie, o który zahaczył, kiedy wracał z Hali Mirowskiej, bo mu się przypomniało, że cebuli zapomniał kupić. Ale jak oni przełkną tego Zenona, to ja naprawdę nie wiem. Kością im w gardle stanie.
Chciałabym zobaczyć teraz miny wszystkich tych, którzy wyciągali tego nieszczęsnego Martyniuka na każdym kroku. <3 Chociaż wcale się nie zdziwię, jeśli szybko się otrząsną i zaczną pisać: „Wspaniały pomysł. Trzeba łączyć różne gatunki, a Zenek z Jamiroquai się będą na pewno wspaniale uzupełniali”.
M.