Co widzi polska nauka na chwilę przed „śmiercią”? Dwóch jegomościów, którzy przyczynili się do tej tragicznej sytuacji. Oto obraz smutnej rzeczywistości, w której uśmiech na twarzach polskich naukowców zniknął.

Prof. Sankowski odwołany: Decyzja, która wstrząsnęła środowiskiem

Wychodzi na to, że polscy naukowcy już się nie uśmiechają. Z funkcji IDEAS NCBR, najlepszego państwowego ośrodka badań nad AI, odwołano wybitnego specjalistę prof. Sankowskiego.

W odpowiedzi na tę decyzję z instytutu odeszło już 6 naukowców – prof. Marta Kwiatkowska z Uniwersytetu w Oxfordzie, prof. Aleksander Mądry z MIT, prof. Wojciech Samek zatrudniony w Fraunhofer Heinrich Hertz Institute, Zofia Dzik z Instytutu Humanites.

Odeszli również Marcin Żukowski, który współtworzył takie spółki jak Vectorwise i Snowflake oraz Marek Barwiński.

Finansowanie Narodowego Centrum Nauki: Obiecanki bez pokrycia

A takiemu Narodowemu Centrum Nauki obiecano większe finansowanie, bo przecież pisiory wiadomo – ciemnogród. Nie dają na naukę, bo to katolskie zabobońce. O! Jak tak, to profesory poprawiły okulary i mówią „Donald Tusk jest debeściak. I jego mafia też jest debeściak”.

Koalicja wygrała wybory. I wiecie co ze zdumieniem odkryły profesory kilka miesięcy później? Że… uwaga, cytuję: „Projekt budżetu stoi zatem w jawnej sprzeczności z publicznymi zapewnieniami o konieczności zwiększenia finansowania NCN”.

Obecnie NCN jest zmuszone do zamknięcia lub ograniczenia części organizowanych konkursów i programów grantowych.

Sieć Badawcza Łukasiewicz: Kolejne kontrowersje

A Sieć Badawcza Łukasiewicz? Pani dr hab. inż. Alicja Bachmatiuk, była dyrektora Łukasiewicz – PORT. Pani dr Alicja, jak sama mówi, powróciła z Korei Południowej, celem budowania polskiej nauki.

Niedługo po tym, gdy odmówiła powołania poza konkursem Bartłomieja Ciążyńskiego (były już wiceminister sprawiedliwości, były wiceprezydent Wrocławia, szef klubu radnych Lewicy) na swojego zastępcę we wrocławskim PORT, sama została usunięta z funkcji dyrektora, pomimo swojego 5-letniego kontraktu.

Kto jest frajerem?

To prowadzi nas do dwóch logicznych wniosków. Pierwszego, że „kłamca zawsze pozostanie kłamcą”. I drugiego, że skoro te nasze profesory – habilitowane i rehabilitowane – dają się nabrać po raz trzeci na tego samego, rudego jegomościa, co w życiu słowa prawdy nie powiedział, to może wcale nie są tacy bystrzy, za jakich się podają. Tak czy nie?”

W dobie współczesnych wyzwań humanitarnych, działania fundacji oraz organizacji charytatywnych stanowią kluczowy element wsparcia społecznego. Jednak nie zawsze to, co widzimy na pierwszy rzut oka, jest wolne od kontrowersji. Wiele osób zaczyna zadawać pytania, które dotyczą zarówno roli organizacji, jak i mechanizmów ich działania. Czy istnieje granica, za którą szczytne cele mogą zostać zdominowane przez politykę? Kto potrafi odpowiedzieć na kilka pytań?

40 milionów na koncie

PCK, Caritas nie czekały na konferencję z premierem Tuskiem. Pomagają od pierwszych chwil, podobnie jak tysiące kierowanych sercem ludzi. Dlaczego w przypadku Jurka Owsiaka jest inaczej? Czy potrzebował specjalnego zaproszenia?

Z komunikatu WOŚP wynika, że fundacja uruchamia w tym momencie środki w wysokości 40 milionów złotych na zakup środków pierwszej potrzeby. To bardzo ciekawa informacja. Czy wszystkie polskie szpitale uginają się od nowoczesnego sprzętu i nigdzie nie da się już upchnąć nic więcej, skoro 40 mln złotych leży na koncie fundacji o charakterze humanitarnym? Leży i zarabia. Niezwykle ciekawa informacja.

Fundusz celowy Tuska i Owsiaka?

Dlaczego Donald Tusk razem z ministrem finansów nie podejmą normalnych działań kryzysowych w obliczu klęski żywiołowej? Dlaczego przekierowują nawet oficjalne komunikaty na zbiórkę – bądź co bądź – prywatnej fundacji? Dlaczego nie posłużą się funduszem celowym? Dlaczego nie zarządza nim Ministerstwo Zdrowia? Czy chodzi o ponowne zastosowanie mechanizmu bilbordów „na walkę z sepsą” przed wyborami prezydenckimi?

To są pytania od człowieka, który przez wiele lat wspierał WOŚP, aż do momentu wejścia Jurka Owsiaka w zaangażowaną politykę i wyśmiewania „sepsy” na politycznych wiecach. Po prostu dostrzegam rzeczy, które w normalnym, demokratycznym kraju byłyby uznane za niemoralne.

_________________________

Obserwuj moje treści na:

YouTube: https://www.youtube.com/@lemingopedia

Instagram: https://www.instagram.com/lemingopedia/

Twitter/X: https://x.com/Lemingopedia

Facebook: https://www.facebook.com/lemingopedia3.0 (żegnamy stary profil…)

Polska przez wieki doświadczyła niezliczonych trudności i tragedii. Jednak okres II wojny światowej wyróżnia się jako czas niespotykanych cierpień i strat, które do dziś kładą się cieniem na naszej historii i tożsamości narodowej.

Warto przypomnieć, że mamy w Polsce grupę osób, na czele z rządem, która nie chce żadnych odszkodowań, reparacji za te dramatyczne wydarzenia. To budzi nasz gniew i wstyd. Jak możemy pozostać obojętni wobec tak ogromnych krzywd?

Niezapomniane ofiary i straty

W latach 1939–1945, na skutek działań wojennych i okupacji, Polska straciła 220 osób na każdy tysiąc przedwojennych obywateli II Rzeczypospolitej. Dla porównania: USA – 2,9, Belgia – 7, Wielka Brytania – 8, Francja – 15, Holandia – 22, ZSRR – 116. Te liczby pokazują, jak wielka była skala naszej tragedii.

Nasze społeczeństwo zostało pozbawione 39% wszystkich lekarzy, 33% nauczycieli szkół niższych szczebli, 30% naukowców i wykładowców wyższych uczelni (700 profesorów), 28% księży i 26% prawników. To ludzie, którzy mogli budować przyszłość naszego kraju, ale zostali bezlitośnie wyeliminowani.

Ogromne straty materialne

Nasze straty materialne wyniosły około 6220 miliardów złotych. Utraciliśmy 48% majątku narodowego. Dla porównania: Francja straciła 1,5%, a Wielka Brytania zaledwie 0,8%. Te liczby nie oddają jednak w pełni skali naszej tragedii. Po wojnie pozostawiono nam 600 tysięcy inwalidów, 1,2 miliona chorych na gruźlicę i ponad 3,5 miliona wdów i sierot.

Rabunek kultury i dziedzictwa narodowego

Podczas wojny skradziono 2,8 tysiąca obrazów znanych europejskich szkół malarskich, 11 tysięcy obrazów autorstwa polskich malarzy, 1,4 tysiąca wartościowych rzeźb, 15 milionów książek z różnych okresów, 75 tysięcy rękopisów, 22 tysiące starodruków, 25 tysięcy map zabytkowych, 300 tysięcy grafik, 50 tysięcy rękopisów muzealnych. Utraciliśmy 26 tysięcy bibliotek szkolnych, 45 tysięcy bibliotek oświatowych oraz tysiąc bibliotek naukowych. Łączne straty bibliotek wyniosły około 22 milionów woluminów. Do tego dochodzi utrata 5 tysięcy dzwonów kościelnych.

Niesprawiedliwość i wstyd

Wobec takich strat, jak możemy pozostać milczącymi świadkami niesprawiedliwości? Jak możemy zgadzać się na brak reparacji, które są nam należne za te niewyobrażalne krzywdy? Wstydzę się oddychać tym samym powietrzem, co ci, którzy odmawiają uznania naszych praw do odszkodowań. Wstydzę się, że nie zdołaliśmy przez te 35 lat wolności zbudować jednolitej tkanki narodowej, zdolnej do pojmowania interesu Ojczyzny w należny sposób.

Nie możemy pozwolić, aby te krzywdy zostały zapomniane. Musimy domagać się sprawiedliwości dla naszych przodków i dla nas samych. Pamięć o tych wydarzeniach i o ludziach, którzy ucierpieli, jest naszym obowiązkiem i moralnym zobowiązaniem. Walka o reparacje to walka o naszą godność i przyszłość.

_________________________

Obserwuj moje treści na:

YouTube: https://www.youtube.com/@lemingopedia

Instagram: https://www.instagram.com/lemingopedia/

Twitter/X: https://x.com/Lemingopedia

Facebook: https://www.facebook.com/lemingopedia3.0 (żegnamy stary profil…)