Nawiasem Pisząc
Przywracamy praworządność. Po naszemu!
Cóż mogę powiedzieć, dalej jest śmiesznie w związku z nielegalnym przejęciem TVP, bo przecież jak Kali łamać Konstytucja to dobrze (drugi raz posłużę się cytatem Cezarego Krysztopy, bo jest on aż nazbyt trafny). Teraz jesteśmy sterowani, że koniec szczujni TVPiS, teraz telewizja publiczna będzie nam przedstawiała obiektywne informacje, będzie w pełni niezależna, wszyscy będą uśmiechnięci, więc podeptana Konstytucja to chyba nie za bardzo wygórowana cena, jak na takie luksusy, prawda? To, że ktoś próbuje nam to wmówić nie jest dla mnie żadnym zaskoczeniem, ale że są ludzie, którzy autentycznie w to wierzą, jest już sporym zawodem. Nie dostrzegają, że sposób przejęcia tej telewizji został przypadkowo pominięty, dowiedzieliśmy się za to, że w końcu jest rzetelnie i obiektywnie, a pan prowadzący zapowiedział, że nie będzie robił zupy, za to będzie lał wodę. I jednym z pierwszych materiałów, jakie nam zaproponowano, był paździerz o wiatrakach. Zupełnym przypadkiem, niedługo po aferze wiatrakowej. W to jest w stanie uwierzyć tylko skończony idiota. Mogliśmy dowiedzieć się również, że nowy pomysł papieża Franciszka odnośnie związków homoseksualnych jest całkiem spoko i w ogóle nie staje naprzeciw wierze chrześcijańskiej, co tłumaczyła nam panienka z Transfuzji czy jakiejś innej organizacji LGBT. Ah, i bardzo szybko awansowała córka Marka Czyża – z regionalnej przeszła do ogólnokrajowej. Kiedy PiS robił to samo w niektórych państwowych spółkach, pyski darli przez następne kilka tygodni.
TVP z niemieckim przekazem
A ponieważ niezależnym się jest, a nie tylko bywa, to uzurpatorzy przyznali sobie prawo do wyrzucania dziennikarzy i zatrudniania innych, bardziej pasujących. Dlatego już korespondentem z Berlina nie jest już Cezary Gmyz, współpracujący z pismem „Do Rzeczy”, ale pani Magdalena Gwóźdź – Pallokat, która pracuje dla niemieckiego medium, Deutsche Walle. Które jest finansowane przez niemiecki rząd. A jaką linię narracyjną prowadzą? A to łatwo sprawdzić, możecie sobie wpisać w fejsbukową wyszukiwarkę hasło „DW Polska”. Z pamięci mogę Wam jednak przytoczyć dwie sytuacje. W pierwszej informowano nas, że Unia Europejska jest bardzo zaniepokojona skalą antysemityzmu w Polsce. Miało to miejsce po incydencie, którego głównym sprawcą był Grzegorz Braun. Dostrzegacie paradoks? Niemieckie media, finansowane przez ichniejszy rząd, wyraża niepokój, że w Polsce jest taki olbrzymi antysemityzm? I jeszcze, palcami jakichś polskojęzycznych gamoni, każe nam, Polakom, się wstydzić. Mamy się wstydzić, przepraszać i bić czołem o ziemię, bo NIEMCY są zmartwieni naszym antysemityzmem. A druga taka sytuacja? Ano, opisano, jakie to szczęście spotkało całą Europę, że Niemcy odbito z łap nazistów. To już jest taka typowa ich gadka. I możemy dyskutować, dlaczego akurat ci naziści (jak rozumiem przybysze z kosmosu) upatrzyli sobie Niemcy, jako kraj, w których ich chora ideologia najlepiej się rozwinie? Jakim cudem wszyscy ci naziści mówili po niemiecku? Czemu nosili niemieckie mundury? I czy to nie jest dziwne, że przejęli Niemcy tuż po demokratycznych wyborach, w których głosowali przecież niemieccy obywatele, a nie kosmici z planety Nazi? Możemy, ale szkoda czasu. Głową muru nie przebijesz. A to jest nie tyle mur, ile kompletna betonoza. Betonu też nie przebijesz. Zwłaszcza tego zaschniętego.
Na straży moralności znów stanie słynny Ośrodek…
Tutaj mamy pierwszy dowód na ich niezależność. A drugi? Do łask wrócił Ośrodek Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych. Zaproszono tam członkiszcze tego ośrodka i przy okazji eksperta. Nowe TVP gościło prezesa OMZRiK, Konrada Dulkowskiego. Pojawił się tam i wyjaśnił, dlaczego Jan Pietrzak i Marek Król (który też pozwolił sobie na niewybredny komentarz dotyczący uchodźców i też w stacji TV Republika) powinni się wstydzić, dlaczego pozwy poszły, albo pójdą, dlaczego to jest skandal i z jakiego powodu jego małe, lewicowe serduszko mu pęka. Pan Konrad, poza występami w TVP, chwali się również swoimi długimi rozmowami z Rafałem Gawłem, który osobiście pofatygować się do telewizji, żeby wyjaśnić, czemu Polacy są wredni, nie może, bo ciąży nad nim prawomocny wyrok. Dlatego swoje mądre wnioski przesyła nam z Norwegii. Co robił jego Ośrodek, kiedy Tomasz Lis pisał o komorze dla Dudy i Kaczyńskiego, albo kiedy Donald Tusk dedykował prezydentowi RP wiersz Czesława Miłosza: Lepszy dla ciebie byłby świt zimowy, i sznur, i gałąź pod ciężarem zgięta? Tak, dokładnie takie słowa skierował wtedy jeszcze kandydat na premiera w stronę głowy naszego państwa. Ale jak tu się zajmować takimi tekstami, wszak herr Tusk krzewi miłość do poezji w narodzie, a że przy okazji napomknął Andrzejowi Dudzie, że w sumie to fajnie by było, jakby go powiesili, to bez przesady, nie czepiajmy się szczegółów. A teraz przypomnijcie sobie, jaki wrzask podnosił się za każdym razem, kiedy na Marszu Niepodległości parę osób krzyknęło: A na drzewach zamiast liści będą wisieć komuniści. I jedno, i drugie można zinterpretować tylko w jeden sposób. No, ale wiadomo, Tusk to człowiek wybitny, więc posługuje się sztuką i poezją naszego noblisty, prawacy to zwykły plebs, więc krzyczą prostackie hasła. Konstytucja, co prawda, jeszcze nie zakazała być prostakiem, ale kto by się nią przejmował dzisiaj? Pewnie niewielu, ale do tego przejdziemy w dalszej części tekstu.
Ta nieznośna TV Republika…
Myślę, że warto dalej poruszyć temat TV Republiki oraz tego, jak bardzo ona naszej nowej władzy nie pasuje. Już sam fakt, że wobec całej telewizji toczy się postępowanie, bo ich gość palnął w programie na żywo jakąś gafę może o tym świadczyć. Jestem prawnym laikiem, więc nie wiem, ale wydaje mi się, że może być ciężko w ten sposób upierdzielić całą prywatną telewizję, ale jak się nie da w ten sposób, to trzeba próbować inaczej. Do skutku. I czego się ostatnio dowiadujemy? Że coraz więcej dużych firm, działających w Polsce, wypowiada współpracę reklamową z TV Republiką. A wiadomo, że telewizja, zwłaszcza prywatna, utrzymuje się głównie z reklam. Jakie to firmy? Między innymi Ikea, mBank, Media Expert. Ahamed Pharma, OtoDom, Pyszne.pl, Żabka, Provident, Tarczyński. Swoją listę opublikowała na swoim TT/X Klaudia Jachira – znalazły się na niej takie firmy jak Skoda, AliorBank czy Carrefour. Poślica dopisała tam hasło: „Warto być przyzwoitym”. I ja się zgadzam – warto. Dlatego będę omijać te firmy szerokim łukiem. Chciałam jednak podkreślić jedną rzecz. Republika miała od początku jasną linię narracyjną – była od zawsze telewizją prawicową, konserwatywną, krytyczną wobec PO i lewicy. I do tej pory to wymienionym firmom nie przeszkadzało. A teraz, nagle, wszyscy są święcie oburzeni. I teraz – może się mylę – ale pokażcie mi firmę, która byłaby niezadowolona, że medium, w którym się reklamuje, ma coraz więcej odbiorców? Przecież teoretycznie jest to dla nich nadzieja na zdobycie kolejnych klientów. I tak, lekką ręką, po prostu z tego zrezygnowali? I to z powodów MORALNYCH? Proszę mnie nie rozśmieszać. Wiadomo przecież, że politycy absolutnie nie mają żadnych kontaktów w największych światowych firmach (nigdy, przenigdy, w żadnym wypadku!), więc absolutnie żadne polecenie nie mogło tutaj paść, w życiu. Firmy wycofają reklamy, a zleceniodawcy już się postarają, żeby im te straty wynagrodzić. Nie uwierzę w przypadek. Tusk nie docenił małej, prywatnej telewizji (wystarczy porównać sobie, jak wygląda siedziba TVP czy TVN, a jak TV Republiki – różnica jest kolosalna), a teraz ta telewizja przejmuje wszystkich widzów TVP (którzy mieli za zadanie grzecznie przyjąć gwałtowną zmianę linii narracyjnej i oglądać dalej, mimo że media-workerzy serwują im ideologię kompletnie oddaloną od ich własnej), rośnie w sile i może się okazać, że ta druga, nietuskowa prawda będzie do ludzi docierała inną drogą. Trzeba coś z tym zrobić. I robią. Nie da rady prokuraturą, to postaramy się, żebyście zbankrutowali.
Praworządność po naszemu!
Swoją drogą naprawdę zastanawiam się nad sposobem myślenia j***ćpisów. Przecież muszą do nich dochodzić głosy, że ta ich upragniona władza Konstytucji potrzebuje co najwyżej do podcierania sobie tyłków. Szymuś już łez nie wylewa, koszulki można schować w szufladach albo sprzedać, ogólnie łamana jest bardziej jawnie, niż za rządów PiS, ale za to w słusznej mierze, więc nic nie szkodzi. Naprawdę nie wiem, jak oni są w stanie wyjaśnić słowa: Pachnie stanem wojennym, ale lepszy krzyk pięćdziesięciu osób, niż dowód na bezsilność władzy. To zdanie miało rzekomo paść w grupie utworzonej na jednym z komunikatorów o nazwie „Wejście”, gdzie członkowie mieli uzgadniać między sobą plany przejęcia mediów publicznych. Sprawę ujawnił Marcin Dobski. Wszystko spoko? To idźmy dalej. Adam Bodnar miał powiedzieć: Przywracamy konstytucyjność ( 
– przyp. M) i szukamy jakiejś podstawy prawnej, żeby to zrobić. Oni dopiero szukają. Bo nie mają pojęcia, czy i gdzie wcześniej zostało złamane prawo. Mnie się to kojarzy ze słynnym: Dajcie mi człowieka, a paragraf się znajdzie. Przykro, że takie praktyki zamierza stosować były rzecznik praw obywatelskich. Nikomu nie zapaliła się czerwona lampka, kiedy Donald Tusk wprost powiedział, że praworządne jest to, co my uważamy za praworządne. Nie Konstytucja, nie Kodeks Karny – oni. Koniec, kropka. W ogóle nie widać tutaj dyktatorskich zapędów, prawda? I już mamy podstawę do działania dla pani Katarzyny Kotuli, która ma nadzieję niedługo skazywać wszystkie osoby, które ośmielą się mieć jakiekolwiek zastrzeżenia do organizacji LGBT. Już rączki zaciera. Oni postanowili, że praworządnością jest to, co sami sobie wymyślili i nie zaczynaj nawet dyskusji, homofobie ty, jeden, wstrętny. A co z przekonaniem Wojciecha Sadurskiego, że Konstytucja jest pułapką, którą PiS zastawia na demokrację? Hmmm, ale czy tego samego nie robiła ówczesna opozycja przez ostatnie osiem lat? Konstytucja stała się dla nich hasłem – wytrychem. I nieważne, że bardzo często racji nie mieli – choćby w przypadku aborcji i wyroku Trybunału Konstytucyjnego – bo kto komu zabroni płakać i krzyczeć? Ale kiedy druga strona robi dokładnie to samo, bo okazuje się, że Tusk zamierza dopiero nauczyć „siusiumajtków” z PiSu, jak można skutecznie, szybko, łatwo i przyjemnie łamać prawo, to Konstytucja jest pułapką zastawioną na demokrację.
A demokrację to mamy jak w banku, od kiedy tylko Tusk dobrał się do władzy. Należy tylko ignorować wspomniane przeze mnie cytaty, zgadzać się ze wszystkim, co mówi i robi władza i nigdy nie dopuszczać do samodzielnego myślenia. Jeśli jakaś wątpliwość przejdzie tylko przez Wasze głowy – pozbądźcie się jej natychmiast! W wolnej Polsce myślenie jest zabronione!
M.
Wesprzeć nas można poprzez Patronite
Naprawdę bardzo mocno zastanawiam się nad fenomenem Taylor Swift, bo – nie ma co się łudzić – to jest fenomen, i to nawet na skalę światową, bo pamiętam, że w Warszawie były potężne korki i utrudnienia w ruchu ze względu na jej koncert. A przecież to zwykła pop-celebrytka, która śpiewa zwyczajne pop-piosenki. Pamiętamy chyba poprzednich wykonawców tego typu muzyki, bo mieliśmy przecież Britney Spears, Backstreet Boys, N’Sync, Christinę Auguilerę, ale mam wrażenie, że Taylor słucha nie tylko młodzież, ale też ludzie pełnoletni. Zanim zaczęłam pisać ten tekst, puściłam sobie kilka ich piosenek. Styl muzyczny jest dla mnie nie do zaakceptowania, ale postanowiłam zacisnąć zęby i wsłuchać w tekst. I dalej nie rozumiem. Według mnie to następna z typowych pop-arstystek. I spoko. Niech sobie będą. Nawet wolałabym, żeby nastolatkowie słuchali Taylor niż innych, dzisiejszych tekstów o r*chaniu, dawaniu d*py i pieniędzy wywalanych na ćpanie, bo ma się ich dużo, więc można.
Dziwne polityczne autorytety
W dalszym ciągu jednak nie rozumiem, w jaki sposób trafia ona do osób dorosłych. I to do tego stopnia, że kiedy ogłosiła ona, że popiera Kamalę nagle – według niektórych sondaży – aż 18% dorosłych Amerykanów zadeklarowało, że zagłosują na Harris. I to jest dla mnie niesamowite. Wydawało mi się, że świat skonstruowany jest tak, że piłkarz kopie piłkę, piosenkarz śpiewa, a aktor występuje na scenie, natomiast poglądy polityczne ludzie muszą wypracować sobie sami. Niby zdaję sobie sprawę, że to już od dawna tak nie jest, ale jakoś nie potrafię przyjąć tego do wiadomości. Ja na przykład lubię pod względem aktorstwa Cezarego Żaka czy Artuta Barcisia – wiem, że obaj pojawiali się na tych śmiesznych spędach Komitetu Obrony Demokracji, ale aktorskie rzemiosło mają, według mnie, opanowane do perfekcji. Lubię również wracać do „Seksmisji”, w której występował Jerzy Stuhr, o którym wielokrotnie tu pisałam i chyba wszyscy zauważyliście, że – delikatnie mówiąc – daaaaaaleeeeeeko mi było do jego poglądów. Z Krystyną Jandą już nie jest tak kolorowo, bo – pomijając fakt, że jest chyba najaktywniejszą artystką, z tych grzebiących się w politycznym szambie i propagującą ludzi do głosowania tak, jak ona chce (bo – w jej przekonaniu – jest wielką artystką. więc wie o wszystkim najlepiej), to mam wrażenie, że większość jej ról była pisana pod to samo dyktando – poza świetną rolą w „Przesłuchaniu” i „Tataraku”. Maja Ostaszewska w ogóle mnie aktorsko nie przekonuje.
Realny wpływ na wynik wyborów
Nie jestem fanką ani zwolenniczką Donalda Trumpa – uważam po prostu, że lepiej, żeby wygrał on, niż Kamala Harris. Jedna tylko rzecz mnie zastanawia… Wydawałoby się, że po tym nieudanym zamachu, po którym ochroniarze prowadzili już Trumpa, żeby przetransportować go do szpitala, a on wciąż krzyczał swoje wojownicze hasła, Donald ma wygraną w kieszeni. A tymczasem wychodzi sobie artystka, mówi, to co mówi (ponieważ – po raz kolejny – wydaje jej się, że ma odpowiednie kompetencje do przekonywania innych do takiego, a wyboru w kwestii politycznej, tylko dlatego, że jest znana) i nagle wszystko się obraca. W tej chwili Kamala Harris i Donald Trump idą łeb w łeb. I bardzo możliwe, że popularna piosenkareczka może wpłynąć na te wyniki.
M.
Nie za ciekawie dzieje się w naszej ukochanej Ojczyźnie. Nowy rząd jeszcze się nie rozpadł, chociaż kłócą się między sobą niesamowicie i tak naprawdę, gdyby partie będące w koalicji z Platformą miały odrobinę honoru już by tę koalicję zerwały. Wychodzą na wierzch różnice światopoglądowe (i muszę tutaj pochwalić PSL, chociaż rzadko to robię, że się nie ugiął i jednak stoi w obronie nienarodzonych), wszyscy posłowie koalicjanci mają już chyba świadomość, że tych najważniejszych dla siebie spraw nie przepchną, wiec ta koalicja z ich punktu widzenia nie powinna mieć większego sensu, ale jednak wysokie stołki skutecznie przyciągają. W tej chwili niezgadzający się w kwestiach światopoglądowych członkowie koalicji zwracają się do siebie w sposób wulgarny – ot, choćby Anna Żukowska do Hołowni, który na wieść o tym, że ma się szybko oddalić w niesprecyzowanym kierunku wzruszył tylko ramionami (a potem przyjął od AMŻ kwiaty, które miały być pewnie przeprosinami i zapozował pięknie do zdjęcia, żeby pokazać wyborcom, że wszystko jest w jak najlepszym porządku, a w koalicji jest miłość, zgoda i tolerancja). Ostatnio Marta Lempart wykrzykiwała podobne wulgaryzmy w stronę mężczyzny podobnego do Władysława Kosiniaka-Kamysza, a panie i panowie z KO i Lewicy jeszcze tego prostackiego zachowania bronili. A skoro stołki dla tych ludzi są najważniejsze, to wiadomo, że będą się ich kurczowo trzymać, choćby z ich postulatów nic nie przeszło, a Donald robił już z nimi kompletnie, co chce.
Niezrozumiały klosz ochronny
Dlatego warto wspomnieć o czymś pozytywnym. Najbardziej optymistyczną dla mnie informacją sprzed kilku dni była ta o zajęciu konta OMZRiK przez komornika. 
Coś pięknego, od dawna marzyłam, żeby ci kłamcy w końcu się doigrali. Przy okazji sprawdziłabym też, skąd ta organizacja ma finansowanie, poza tym, że od biednych frajerów, którzy im wpłacają datki. Bo, jak sami pewnie się domyślacie, za najbardziej agresywnymi poglądami idą określone korzyści. Warto zastanowić się nad tym, kto czerpie korzyści z tego, żeby przedstawiać Polskę w złym świetle, kto chciałby dążyć do utraty jednolitości w polskim społeczeństwie (tu już niestety dużą część swego planu zrealizował), kto chętnie wpuszczałby tutaj uchodźców z granicy polsko-białoruskiej, jak i tych, których proponuje nam Unia Europejska (a wiadomo, jaki to będzie rodzaj uchodźców), kto chciałby ostatecznie zdestabilizować Polskę. I komu zależy na pogłębianiu podziałów, co skutecznie robią nasi politycy już od ponad dwudziestu lat. Oj, bardzo bym chciała wiedzieć, bo mnie ten żałosny ośrodek śmierdzi od dawna i nadziwić się nie mogłam, że wszystkie ich kłamstwa i oszczerstwa uchodzą im płazem. Jakiś niesamowity klosz ochronny długo, długo mieli nad sobą i nawet, kiedy prawomocnie skazano Rafała Gawła na dwa lata pasiaka, temu udało się uciec i znaleźć azyl (tak – AZYL!) w Norwegii, bo rzekomo w Polsce był uciskanym gejem. Dlatego pojechał tam z żoną i dziećmi. Tutaj też warto się zastanowić, kto tam pociąga za sznurki, bo w głowie się nie mieści, żeby inne kraje udzielały azylu na takiej podstawie. Dlaczego sprawy nie zweryfikowano i przyjęto Gawła w ciemno, dlaczego poszczególne kraje tak bezgranicznie wierzą (albo udają, że wierzą) w te wszystkie kłamstwa, jakie na nasz temat wypuszczają lewicowi aktywiści? Bo naprawdę wątpię, żeby taki człowiek jak Gaweł, był dla nich szczególnie przydatny. Dlatego tak bardzo nurtuje mnie na czyje zlecenie ci ludzie pracują, bo nie chce mi się wierzyć, że z „dobrego serduszka” wyprawiają tę całą swoją błazenadę i zasypują prokuraturę wnioskami o pozew na przypadkowych ludzi, bo coś im się nie podobało.
Szarmancki pan doktor
Ale do brzegu – organizacja człowieka, pieszczotliwie nazywanego knurem, przegrała dwa procesy z powództwa cywilnego wystosowane przez dwie poszkodowane kobiety. Pierwszą z nich, jest pani Katarzyna Skrzypkowska. OMZRiK miał wpłacić na jej konto 10 000 złotych zadośćuczynienia oraz napisać oficjalne przeprosiny na swoich profilach w ciągu 30 dni od zakończenia rozprawy. A kim jest pani Katarzyna? Według ośrodka – oczywiście, że rasistką! Ponieważ kobieta postanowiła nie chylić głowy przed arabskim lekarzem, miała w poważaniu różnice kulturowe, które przecież należy szanować bezgraniczne i wyżej postawiła swoją godność, bezczelna. A ponieważ media mamy takie wiarygodne, jakie mamy, to zaczęły one udostępniać bez żadnej weryfikacji tekst OMZRiK – prym wiodły w tym, oczywiście, Gazeta Wyborcza i Radio Zet. Niestety, nieznane są granice bezczelności działaczki ONR-u i ta pozwała ośrodek, a w trakcie procesu, bardzo dokładnie wyjaśniła, o co tak naprawdę chodziło z arabskim lekarzem. Otóż pani Katarzyna napisała bardzo krzywdzący i rasistowski komentarz, sugerujący żeby wybitny lekarz wracał do siebie i tam robił to, co Arabowie podobno lubią robić z kozami. Co gorsza, kobieta postanowiła odpowiedzieć tak na próbę ubogacenia kulturowego, którego przecież tak potrzebujemy, bo wtedy nie dość, że lekarzy i inżynierów, to jeszcze sportowców będziemy mieli lepszych. Np. Ibrahima w triathlonie… chociaż nie wiem, bo w tym przypadku on może rywalizować w pierwszej części dystansu jeszcze kilka dni po tym, jak jego rywale zakończą wyścig. W każdym razie pan doktor niewinnie zagaił kobietę: Wyglądasz jak zwykła bladziura, która daje dupy, mi by było wstyd tak wyjść na ulice połykaczko spermy, dam ci pięć zeta to może mi obciągniesz (…) poparz sobie ryj kwasem. Nie wiem, mnie się wydaje, że pani Katarzyna po prostu zastosowała w praktyce arabską kulturę, ale ośrodek uznał inaczej, publikując jedynie odpowiedź Skrzypkowskiej. Żeby było jeszcze zabawniej, prawnik kobiety coś tam sobie poszukał, postukał i mu wyszło, że mężczyzna nie istnieje w centralnej ewidencji lekarzy w Polsce, a także Wielkiej Brytanii.
Ach, ten język miłości
Ten wyrok nie jest jeszcze prawomocny, chociaż mam nadzieję, że niedługo to nastąpi, ale uprawomocnił się za to inny, w sprawie z powództwa Agaty Schrötter, który zapadł 14 marca. I to już daje duże nadzieje, że jednak da się wygrać z OMZRiK, którego wnioski o pozwy są z reguły nieskutecznie, ale za to skuteczne, jak do niedawna, było unikanie przez nich jakiejkolwiek odpowiedzialności za swoje oszustwa. Tutaj ośrodek zastosował klasykę swojego działania, mianowicie umieścił jakieś przypadkowe zdjęcie pani Agaty (które nie wiadomo, skąd miał, bo nie było to zdjęcie profilowe albo zdjęcie w tle z jej portali społecznościowych) i stwierdził, że pani popełniła jakieś przestępstwo rasistowskie, homofobiczne, ksenofobiczne czy Bóg jeden wie jakie. Nie mogę znaleźć tej informacji, a nie ma chyba co trafić czasu, żeby powtarzać kłamstwo. Kobieta pewnie by o tym nawet nie wiedziała, gdyby nie to, że wylało się na nią morze miłości i tolerancji w formie komentarzy pod owym wpisem OMZiR, ale też w wiadomościach prywatnych, dzięki którym pani Agata dowiedziała się, że w ogóle popełniła jakieś przestępstwo. Sąd nakazał przeprosić powódkę, ale panowie monitorujący widocznie uznali, że pozywać to oni, ale nie ich i wyrok sądu olali. W związku z czym teraz ich konto będzie monitorowane przez komornika. Ogólnie ciekawe jest to, że te komentarze pisali przecież ludzie przepełnieni miłością i tolerancją. Taką wiecie, koalicyjną. Wszyscy znamy chyba Internet nie od dziś i wiemy, że wulgarne pyskówki, wyzwiska i hejt są tutaj powszechne. Wystarczy napisać jeden nieprzychylny, ale wyważony komentarz i można utopić się w bagnie łajna wylewanego przez ludzi, którzy się z naszą opinią nie zgadzają. Mimo wszystko, niecodziennie zdarza się, żeby ktoś z tego powodu kogoś pozywał, a jeszcze rzadziej, żeby sprawę wygrywał. Koledze kiedyś odmówili, bo stwierdzili, że szkoda zachodu. Mniemam zatem, że te komentarze musiały być aż tak tolerancyjne, że pani Agacie się pod tą tolerancją nogi ugięły. Organizm widocznie nieprzystosowany miała. Nie wiem, jakie konkretnie były to komentarze, ale strzelam, że były to zdania zawierające więcej przecinków, niż słów oraz takie bardzo dosadnie sugerujące kobiecie, że niedługo może jej się coś przykrego wydarzyć. Podejrzewam, że nawet konkretnie jej pisali, co jej się przydarzy, jasnowidze miłościwe.
Cóż, pozostaje mieć nadzieję, że w tym kraju człowiek zwieje przed prokuraturą i policją i nie pójdzie do więzienia na dwuletnie wakacje, ale przed komornikiem nie ma szans. Nie wiem, czy to początek końca OMZiR, nie podejmuję się wyrokowania, bo nie wiem, jaki jest ich majątek, ani ile ostatecznie komornik ma im ściągnąć. Pamiętajmy też, że wciąż są ludzie, którzy wpłacają im datki, bo przecież to taka słuszna inicjatywa. Ale, mimo wszystko, została przełamana pewna granica, kłamliwa szczujnia ukryta pod płaszczykiem fundacji będzie miała chwilowe problemy, a co najważniejsze nieprzyjemna prawda zacznie powoli docierać do ludzi. Co prawda, main-streamowe media jakoś niechętnie o tym piszą i tutaj warto chyba powrócić do postawionego wcześniej pytania: dlaczego?
M.
Ze zdjęcia uśmiecha się do nas Maciej Gdula. Na Twixie chwali się, że on codziennie do ministerstwa jeździ rowerem, bo dba o klimat. Wypadałoby mieć nadzieję, że nie w takim stanie, jak jego kolega z koalicji, Franek Sterczewski, ale zostawmy to. Pan Gdula bowiem zadał pytanie swoim obserwującym: Czy sadzicie, że cześć rządowych limuzyn powinna zostać zamieniona na rządowe rowery?. Czyli wydawałoby się, że szanuje głos swoich wyborców, skoro pyta ich o zdanie w tak ważnej kwestii, ale za chwilę się okaże, że niekoniecznie.
Parę słów o hipokryzji
Wróćmy jednak do pytania o limuzyny. Bo wydaje mi się, że nie jest do pytanie do nas, a powinna być sugestią do pana premiera, który załatwił swojemu rządowi 77 horrendalnie drogich limuzyn. Moc minimum 250 koni mechanicznych, napęd na cztery koła, co najmniej trzystrefowa klimatyzacja, podgrzewane fotele i reflektory LED – takie wymagania mają spełniać zamówione auta, bo przecież ministrowie nie będą jeździć byle czym, no gdzieżby. W końcu to słudzy narodu, więc prestiż i wygoda muszą być zachowane. Nie wiem też, czy to nie już jedną z tych limuzyn pojechał na wakacje wiceminister finansów, a za benzynę płacił służbową kartą. Tłumaczył się potem, że nie wiedział, że nie wolno, a jego koleżanka z partii zapewniała, że po prostu się pomylił. Dlatego nie wolno mieć do pana ministra wielkich pretensji, zwłaszcza że sam podał się do dymisji. Nie jestem do końca przekonana, czy zrobił to z własnej woli i poczucia wstydu i wyrzutów sumienia, czy raczej przekonał go wpis Donalda Tuska na Twixie, w którym sugestia, co powinien zrobić była aż nazbyt wyczuwalna. Zresztą to wcale nie było dużo pieniędzy, bo paliwo jest w końcu po 5,19 za litr… A nie, czekaj. W każdym razie po raz kolejny bawi mnie hipokryzja nowego rządu, bo wcześniej politycy KO krytykowali PiS za nadmierny rozmach w kupowaniu i najmie samochodów. Warto jednak pamiętać, że politycy KO krytykowali też poprzedni rząd, że zatrudnił zbyt wielu ministrów i wiceministrów do swojego rządu – wtedy była to – w szczytowym momencie – liczba 120 pracowników. Teraz rząd liczy sobie 134 osoby, a warto wspomnieć, że Tusk utworzył trzy nowe, nikomu niepotrzebne ministerstwa, żeby zadowolić koalicjantów, którzy zgodzili się połączyć z nim siły pod pewnymi warunkami. I tak oto mamy ministerstwo równości, ministerstwo ds. społeczeństwa obywatelskiego i ministerstwo polityki senioralnej. Czym zajmują się dwa ostatnie nie wie nikt, ale pani Kotula dba o to, żeby w szpitalach wykonywane były aborcje wbrew wyrokowi Trybunału Konstytucyjnego, który sami nie wiedzą jak ugryźć, a o dyskryminacji mężczyzn, jeśli chodzi o wiek emerytalny, że wcale nie jest taka zła, więc panowie, morda w kubeł. Aha, z tym TVP to też zdaje się mówili, że przecież na onkologię dziecięcą te pieniądze są potrzebne, ale to było wtedy, a teraz jest inaczej, więc też wszystko w jak najlepszym porządku.
Potrzebny kandydat w postępowym ministerstwie
A co do szanowania głosu wyborców, to wydaje mi się, że skoro ci pokazali panu Gduli czerwoną kartkę podczas ostatnich wyborów parlamentarnych, to chyba dlatego, że nie chcieli go widzieć na państwowym, wysokim stanowisku. Otrzymał on wtedy zaledwie 3954 głosy, zajął trzecie miejsce w okręgu, ale warto wspomnieć, że Małopolska ogólnie stanęła na wysokości zadania, bo cała lewica osiągnęła wynik poniżej progu (4,74 %), więc nie dostała się nawet pani Magdalena Dropek (ponad 9000 głosów), która z żalem skwitowała, że nie będzie tęczowego-lewicowego mandatu z tego regionu. Brawo Małopolska! Mam jednak poczucie, że skoro obywatele nie chcieli widzieć pana Gduli w Sejmie, to prawdopodobnie również nie chcieli go widzieć w rządzie. Mimo to, pan premier okazał się ślepy i głuchy na życzenie Polaków, wobec czego zamontował Gdulę w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, które wiadomo, co z polskim szkolnictwem teraz wyczynia. Dość powiedzieć, że Barbara Nowacka niedawno stwierdziła, że nie widzi powodu, dla którego dzieci nie mają się uczyć o 54 płciach, zwłaszcza że ukróciła im materiał do nauki tak, że czasu będą miały aż nadto, żeby dowiedzieć się, że poza babą i chłopem są jeszcze inne płcie. Oraz jakie. Pani Barbara nie widzi też nic złego w tym, że historii uczniowie będą się uczyć w wersji niemieckiej, więc pewnie niedługo dzieci dowiedzą się, że atak Niemców w 1939 roku był spowodowany antysemityzmem naszych rodaków, trzeba było więc Żydów ratować i w tym celu wybudowano dla nich getta i obozy, żeby tylko ci wredni Polacy ich nie dorwali. Dzieciaki będą też przekonane, że to zwykła bezczelność, że Polska ośmieliła się w ogóle przebąkiwać o reparacjach, bo przecież po II wojnie światowej ośmieliła się wysiedlać Niemców ze swoich terenów (myślę, że korepetycji w tym zakresie może udzielać Erika Steinbach) i – co najważniejsze – to Polska powinna zwrócić pieniądze Niemcom za amunicję, którą zużyli podczas Powstania Warszawskiego. W każdym razie pani Basia miała bardzo dobry powód, żeby się na to zgodzić, bo chyba podczas ostatniego apolitycznego campusu, na którym roztańczona młodzież śpiewała co należy zrobić z PiS-em, ale to nic nie szkodzi, bo jest to element naszego dziedzictwa kulturalnego, była bardzo zaskoczona, że podręczniki do historii pisali… historycy. Dzięki jej interwencji będą to robić niemieccy politycy.
Wracając do pana Gduli – krótko cieszyłam się z tego, że nie dostał się do Sejmu, bo tolerancję do tego człowieka mam mniej więcej taką, jak do Łukasza Kohuta, czyli ujemną. Wydawałoby się jednak, że skoro Maciek tak bardzo liczy się ze zdaniem obywateli w sprawie limuzyn i rowerów, to uszanuje również ich decyzję i nie przyjmie nominacji do rządowego stołka, ale wtedy widocznie aż tak się tym nie przejmował.
M.