Connect with us

Nawiasem Pisząc

Ale fajna ta Francja, taka multikulturowa!

logo nawiasem pisząc

Opublikowano

on

Niedawno pisałam, że kiedy tylko Unia Europejska podjęła decyzję o relokacji „uchodźców”, zamieszkujący Europę Zachodnią imigranci z Bliskiego Wschodu postanowili pokazać krajom, których to szaleństwo nie objęło, a którym teraz Unia stanowczo chce się podzielić, że to nie jest najlepszy interes, jaki by mogły zrobić. Bo spójrzcie sami – tuż po ogłoszeniu tej decyzji mieliśmy już Syryjczyka, który atakował nożem kilkuletnie dzieci, później morderstwo na 27-letniej Polce dokonane przez obywatela Bangladeszu, a przecież mniej więcej w tym samym czasie inny imigrant napadł na 73-letnią kobietę i jej wnuczkę, którą próbował później porwać. Dwa z tych trzech „incydentów”, jak to się teraz na tego typu sytuacje mówi, miały miejsce we Francji. A parę dni temu znowu potężne ubogacenie kulturowe zalało ten kraj.

„To tylko pojedynczy przypadek”

O pierwszej sprawie już Wam kiedyś pisałam, bo wydarzyła się właśnie niedługo po tym, kiedy Unia postanowiła wesprzeć nas swoim dobrem. Myślę, że nie ma sensu wiele się tu rozpisywać, bo chyba każdy z nas wie, jak można nazwać człowieka, który usiłuje zadźgać kilkuletnie dzieci – bynajmniej nie obyłoby się tu bez wulgaryzmów. Jeśli chodzi o naszą rodaczkę zamordowaną w Grecji, to też wszystko jest jasne – chociaż tutaj, z całym szacunkiem dla ofiary i jej rodziny, sama Anastazja mocno ułatwiła mu tę zbrodnię. Nie chcę tutaj specjalnie jej atakować, bo przecież już się nie obroni, więc przyjmijmy wersję, którą przekazał mediom jej ojciec: że pojechała ze swoim późniejszym oprawcą po narkotyki (konkretnie marihuanę) i w żadnym innym celu. Jestem w stanie to uszanować. Nie zmienia to jednak faktu, że zachowała się skrajnie lekkomyślnie, nieodpowiedzialnie, żeby nie powiedzieć – idiotycznie. Nie wsiada się obcemu facetowi na motor, nie daje się zawieźć do jego domu, nie bierze się od niego jakichkolwiek narkotyków. Zwłaszcza, kiedy jesteś w obcym państwie, wypiłaś wcześniej drinka i jesteś młodą, atrakcyjną blondynką. A już na pewno, kiedy tym obcym mężczyzną jest śniady „książę Orientu”. Szkoda, że feministki wykorzystały tę tragedię, żeby przekonywać inne dziewczyny, że to tak naprawdę nic nie znaczy, że mogą robić, co chcą, jak chcą i kiedy chcą i nikt nie ma prawa ich tknąć. Anastazji życia już nie wrócimy, ale może warto byłoby starać się zapobiegać takim tragediom na przyszłość. Mniej więcej w tym samym czasie, kiedy toczyło się śledztwo w sprawie Polki, we Francji jakiś czarnoskóry jegomość zaatakował starszą kobietę, która razem ze swoją wnuczką wyglądały na ulicę. Przyjazny imigrant najpierw uniemożliwił kobiecie zamknięcie drzwi, co ta usiłowała zrobić, kiedy zorientowała się, że mężczyzna ma już nie tak przyjazne zamiary. Napastnik wypchnął 73-latkę przez drzwi, a następnie porwał jej wnuczkę – przynajmniej tak to wyglądało z zapisu kamery. Na szczęście ostatecznie coś go spłoszyło, bo naprawdę wolę sobie nie wyobrażać, co stałoby się z tym dzieckiem, gdyby temu szaleńcowi udało się je uprowadzić. Co łączy Grecję i Francję? Oba kraje zdecydowały się przyjmować uchodźców (chociaż podejrzewam, że Grecja wielkiego wyboru nie miała, bo Niemcy od czasu ich olbrzymiego kryzysu zadłużenia trzymają ich jak na widelcu) i w obu obywatele boją się normalnie wyjść na ulicę. Przy sprawie polskiej 27-latki czytałam artykuł, mówiący o tym, że obywatele greccy boją się swoich gości z Bliskiego Wschodu i raczej unikają kontaktu z nimi. W przypadku szaleńca, który zaatakował babcię z wnuczką, można by wysnuć wniosek, oglądając nagranie z całego zajścia, że kobieta bardzo lękliwie rozglądała się po ulicy, a kiedy zauważyła zbliżającego się mężczyznę od razu chciała zamknąć przed nim drzwi. Ci ludzie są tam zwyczajnie zastraszeni. No dobrze, a co je dzieli? Grecy wyciągają wnioski ze swojego błędu i morderca Anastazji trafił na razie do najcięższego aresztu w Grecji. Grecka prokuratura zapowiada, że Banglijczyk nie ma co liczyć na jakąkolwiek litość i będzie wnioskować o najwyższy wymiar kary. Tymczasem, co postanowiła prokuratura we Francji? Facet, który tak brutalnie poturbował starszą kobietę i próbował porwać małą dziewczynkę trafił do… szpitala psychiatrycznego. Mimo że wcześniej był już wielokrotnie notowany i serwował ten rodzaj ubogacenia kulturowego, którego Francuzi raczej sobie nie życzą. Wynika to jednak z polityki prowadzonej przez Emmanuela Macrona, do czego zaraz przejdziemy.

Muslim Lives Matter

Bo we Francji znowu jest wesoło! Od ładnych paru dni imigranci znowu zalewają ulice tego państwa swoją miłością i tolerancją. Zaczęło się od tego, że policjant zastrzelił 17-letniego Nagela, algierskiego pochodzenia, który dwukrotnie próbował uciec kontroli drogowej, za pierwszym razem prawie potrącając innego funkcjonariusza. Z tej okazji „uchodźcy” postanowili pokazać Francji swoiste ALM (Arab Lives Matter) czy MLM (Muslim Lives Matter) i od ładnych paru dni demolują francuskie ulice. Zamieszki nie odbywają się tylko w Paryżu, ale praktycznie rozlały się na cały kraj i musicie przyznać, że skojarzenia z tym, co działo się w USA po śmierci George’a Floyda narzucają się same. Samochodów spalono już ładnych kilka tysięcy, w ogniu stanęły również budynki, w tym przede wszystkim komisariaty policji, ale też szkoły i sklepy. Chociaż z tych ostatnich wcześniej „uratowano” produkty się w nich znajdujące, więc sami widzicie, że nie jest tak najgorzej i ci imigranci na coś się jednak przydają. Ciekawe jest jednak to, jak zareagowała matka i babcia zabitego chłopaka. Otóż ta pierwsza brała czynny udział w zamieszkach i było widać na zdjęciach i nagraniach, jak zagrzewa chuliganów do boju, krzycząc, wymachując pięściami i… uśmiechając się; z kolei druga po paru dniach radosnego podpalania i demolowania przez arabskich mścicieli, apelowała o zaprzestanie zabawy i nie atakowanie ludzi. Nie muszę chyba dodawać, że tłum żądnych krwi muzułmanów posłuchał pierwszej kobiety i demolka trwa w najlepsze. Nagel, podobnie jak Floyd, nie był rzecz jasna żadnym „aniołkiem” – francuska policja dobrze go znała, był zatrzymywany między innymi za handel narkotykami. Trzeba jednak powiedzieć, że działy się tam sceny dantejskie – zapadł mi w pamięć widok mężczyzny, kulącego się na ziemi w kałuży krwi, bo przyjaciele-uchodźcy ucięli mu dłoń. Za to, że próbował ratować swój samochód przed spaleniem. Mną osobiście wstrząsnął ten widok, ale wiecie, kim nie wstrząsnął? Wspomnianym Emmanuelem Macronem, który siedzi sobie bezpiecznie w Pałacu Elizejskim i stamtąd tylko wygłasza swoje zrozumienie dla demolujących jego państwo i zastraszających jego obywateli bandytów. Zapowiedział również, że funkcjonariusz zostanie surowo ukarany – w tej chwili siedzi w areszcie i oczekuje na proces. Prezydent Francji już go zdążył skazać, mam wrażenie, że wyręczył sąd. To jest kolejna analogia do wydarzeń z USA, bo wydaje mi się, że tak samo jak Chauvin, tak i ten nieszczęśnik zostanie poświęcony, żeby udobruchać trochę rozjuszony tłum. Macron zapowiedział bowiem, że policjanci mają w miarę możliwości łagodnie postępować z tą rozszalałą dziczą. Na razie faktycznie nie ma informacji o śmierci któregokolwiek z szalejących Arabów (dla porównania podczas tłumienia protestów żółtych koszulek zginęło jedenastu Francuzów, ale to jest przecież wpisane w koszta, prawda?), chociaż podobno aresztowanych zostało już ok. 4000 osób. Zniszczenia są ogromne, nie znamy jeszcze liczby rannych funkcjonariuszy czy zwykłych obywateli. Francja ma, czego chciała? Być może, ale bardzo słono za to płaci.

Obrońca granic – Donald Tusk!

I na tym można by było zakończyć, gdyby nie to, że znowu przypomniał o sobie Donald Tusk. Nasz były premier, jak wiadomo, jest bardzo zmiennym człowiekiem – zapowiada, że nie wyjedzie z Polski, żeby potem zawitać w Brukseli; obiecuje, że nie podniesie wieku emerytalnego, żeby potem stwierdzić, że to fantastyczny pomysł; kategorycznie zarzekał się, że podatki za jego rządów nie wzrosną, aby potem grzecznie zakomunikować, że akurat z VAT-em, to absolutnie niezbędne było. I teraz znowu Król Europy przepoczwarzył się nagle w zaciekłego przeciwnika imigracji. I to nie tylko tej nielegalnej, ale w ogóle każdej. Nikogo nasz Donek już tu nie wpuści – oczywiście pod warunkiem, że go wybierzemy. No i jeśli Niemcy mu nie będą kazały. Ale tak, to luz. Tusk nagrał niedawno płomienne przemówienie, w którym ubolewał nad tym, jakie straszne rzeczy dzieją się w stolicy miłości i tolerancji, a następnie przypomniał, że u nas będzie tak samo, bo PiS wpuścił ponad 130 000 migrantów. Rząd próbuje się bronić, że po pierwsze to 26 000, po drugie oni przyjadą tu legalnie do pracy, a ich obecność będzie tymczasowa. Muszę się zgodzić, bo różnica jednak jest spora, ale wolałabym, żeby nasza władza jednak zredukowała tę ilość do minimum, bo cały czas mieszka u nas parę milionów Ukraińców, a poza tym kultura Bliskiego Wschodu jest jednak całkiem inna od naszej. Na przykładzie Francji widzimy, że ci ludzie się nie asymilują. Ba, ci awanturnicy, którzy dzisiaj tak hucznie upamiętniają swojego 17-letniego brata, żyją we Francji od kilku pokoleń – a mimo wszystko nadal traktują ten kraj jako obcy, a nawet wrogi. Wracając jednak do niespodziewanej (i komicznej) metamorfozy Tuska, zastanawiam się, jak na jego nagłą deklarację zareagują koledzy z partii. Zwłaszcza Franek Sterczewski, Klaudia Jachira czy Janina Ochojska. Co prawda Jachira zmieniła barwy partyjne na zielone, a Ochojska naprawia świat w Parlamencie Europejskim, ale jednak ta – najgłośniej chyba lamentująca o biednych uchodźciątkach przy granicy – trójka zawsze go popierała. Szykuje się rozłam w Koalicji, czy jednak koledzy Donka zmienią poglądy tak łatwo, jak on sam? Dotychczas udawało im się to całkiem nieźle, chociaż ten zwrot jest chyba największy, jakie były premier kiedykolwiek popełnił. Franek mógłby na przykład powiedzieć, że on z tą torbą w stronę granicy biegł, żeby intruzów przepędzić. A może pięknie wyjaśnią, że chodziło mu o tych złych pisowskich imigrantów, ci na granicy są spoko i można ich wpuszczać?

Trzeba przyznać, że wyśmienita komedia. My sobie możemy ją oglądać, zajadając się popcornem, z miłą satysfakcją, że wiedzieliśmy, ostrzegaliśmy i tłumaczyliśmy już w 2015 roku, kiedy Angela Merkel zdobyła się na olbrzymią gościnność i wymagała tego samego od innych członków UE. Wiecie, o co się pyta w takich sytuacjach? „A nie mówiliśmy?!”.

M.

https://www.facebook.com/nawiasempiszacoswiecie

 

Wesprzeć nas można poprzez Patronite

Nawiasem Pisząc

Celebrytka na froncie walki o wartości chrześcijańskie

logo nawiasem pisząc

Opublikowano

on

Zanim przejdę do właściwej części posta, którego bohaterką będzie pani ze zdjęcia – jeszcze parę słów o Marszu Niepodległości. Marcin Kierwiński postanowił wejść trochę w buty Rafała Trzaskowskiego i samemu powalczyć z Marszem Niepodległości, zakazując odpalania rac. Zachowuje się jak mały chłopiec w krótkich spodenkach, któremu ktoś zabrał lizaka, więc pobiegł po tatę – dosłownie jak sześcioletnie dziecko chowa się za plecami służb. Uczestnicy Marszu dosadnie pokazali mu, gdzie mają jego zakazy, więc Kierwa uznał, że trzeba ukarać prowokatorów. Bo wiadomo, policja nie ma nic innego do roboty, tylko szukać przypadkowych osób, które ośmieliły się odpalić racę na trasie Marszu. Nawet opublikowano zdjęcia osób, które udało się zrobić – skuteczność jest zatrważająca, bo na co najmniej kilka tysięcy osób opublikowano zdjęcia sześciu albo siedmiu. Sama znam przynajmniej kilka takich osób, które do tej pory regularnie odpalały race na tego rodzaju uroczystościach i były również na tegorocznym Marszu, chociaż z różnych powodów nie szliśmy razem. Co prawda, nie zamierzam na nich donosić, ale na zdjęciach opublikowanych przez policję zidentyfikowałam na razie Harry’ego Pottera i Lorda Voldemorta. Może to okaże się pomocne. Nieważne zresztą, skandalem jest to, że z powodu jakiejś chorej zawiści środowiska KO, twarze tych ludzi widnieją na policyjnych stronach. Obok twarzy ściganych przestępców. Panie Marcinie, wypadałoby jednak trochę wyjść do ludzi – wiadomo, że na Moście Poniatowskiego zgasły latarnie (oczywiście przypadkowo), wiadomo, że o tej godzinie w Polsce już robi się ciemno. Te race oświetliły nam chociaż częściowo drogę, dzięki czemu nikt się nie potknął, nie zabił i nie doszło do ludzkiego karambolu, o który było nietrudno w kompletnej ciemności i w takim tłumie. Dzięki tym ludziom uniknęliście być może wielu rannych. Chyba że chodziło o to, żeby nie uniknąć? Nie chcę szerzyć teorii spiskowych, ale zadziwiająco wiele przypadków – najpierw przypadkowo zasłonięto pomnik Fryderyka Chopina i grób jego rodziców na warszawskich Powązkach akurat w czasie trwania konkursu chopinowskiego, później przypadkowo zamknięto Dworzec Centralny w Warszawie, z którego najłatwiej dotrzeć na Marsz, a potem przypadkowo padły latarnie. Przypadki chodzą po ludziach.

Z okna widać więcej

To tak gwoli uzupełnienia wczorajszego wpisu, bo błazenada Kierwińskiego śmieszy mnie i irytuje jednocześnie. Wróćmy jednak do głównego tematu, czyli do pani Joanny Szczepkowskiej, która ostatnio rozpaczliwie stara się o sobie przypomnieć i namiętnie publikuje swoje przemyślenia – im głupsze, tym lepsze. W tym roku postanowiła skomentować swoje spostrzeżenia po Marszu Niepodległości. Przytoczę Wam tutaj jej wpis, zachowując oryginalną pisownię:

Dobry wieczór. To miał być wpis radosny, na jaki zasługuje święto naszej ojczyzny. Trudno mi jednak to pisać, kiedy za oknem, niedaleko swojego mieszkania, słyszę pijane krzyki niedobitków z marszu. Wrzeszczą i klną. Wystarczy wyjrzeć przez okno, żeby zobaczyć, jak sikając na trawniki, podpierają się polską flagą. Dlaczego zresztą mają nie wrzeszczeć, jeżeli wrzeszczy „ ich prezydent” ?

Miał być wpis radosny, ale nie będzie, bo przeszkadzają jej polskie flagi – tak w skrócie można to podsumować. Pani Szczepkowska, wyglądając przez okno, widziała więcej, niż ja uczestnicząc w całym tym wydarzeniu. Widziała, że uczestnicy Marszu byli pijani, widziała, jak sikali, podpierając się polską flagą. Widziała to z okna swojego mieszkania, które znajduje się na Saskiej Kępie, więc z tej odległości mogła widzieć co najwyżej czerwoną łunę, ale na pewno nie mogła słyszeć „pijanych krzyków”, ani panów sikających na trawnik. Chyba że robili to tuż pod jej mieszkaniem, ale pozostaje pytanie, skąd pani Joanna wiedziała, że wracają z tego konkretnego wydarzenia? A może wracali z radosnych obchodów w Gdańsku, ale ponieważ Dworzec Centralny był zamknięty, musieli wysiąść na Warszawie Wschodniej? Na koniec złośliwa wstawka o prezydencie Nawrockim – nawet nie ma sensu tego komentować, tym bardziej że aktorka na tym nie poprzestała i następnego dnia opublikowała podobny ściek idiotycznych przemyśleń, podsumowując to dziecinnym: „To nie mój prezydent”. Nie wiem, czy jest sens tłumaczyć starej babie, że dopóki jest obywatelką Polski, Nawrocki jest również jej prezydentem. Mogłabym wykazać ten sam poziom dojrzałości i zapewniać, że Tusk nie jest moim premierem, ale co by to zmieniało, poza głupim gadaniem? Jestem Polką, więc Tusk jest niestety również moim premierem. Jest mi z tego powodu bardzo źle i smutno, przykro mi patrzeć, co z moim kochanym krajem robi taki polityk, ale jestem już na tyle dorosła, że zdaję sobie sprawę, że zaklinanie rzeczywistości nic nie zmienia. Nie wiem, może pani Szczepkowska zaczęła od pewnego wieku dziecinnieć?

Hitler też wrzeszczał. To jedyny środek ekspresji, który może wprowadzić ludzi w stan , gdzie emocje zagłuszą myślenie. Wrzeszcząc, zdobywa się władzę poprzez podświadomy strach słuchających. Pisząc o Hitlerze nie mam wielkich nadziei , że czytający to i hejtujący zwolennicy skrajnej prawicy, poczują się dotknięci. To nie jest postać budząca u nich wstręt.

Tu klasyczny fikołek, bo wiadomo, że jak Marsz Niepodległości, to faszyści, a jak faszyści, to z jakichś powodów Hitler, a nie Mussolini. Aśka oczywiście doskonale wie, kto wśród zwolenników SKRAJNEJ prawicy budzi ich wstręt. I wie, że nie jest to Adolf Hitler, bo jasnym jest, że ci najgłośniejsi uczestnicy Marszu krzyczący hasła antyunijne i antyniemieckie to fanatyczni wielbiciele Hitlera. Akurat Hitler jest postacią, która budzi równe obrzydzenie zarówno na prawicy, jak i na lewicy. Lewacy twierdzą, że był prawakiem, bo nacjonalista; prawacy, że lewakiem, bo socjalista. A ja nieśmiało przypomnę, że były kanclerz Niemiec w więzieniu zaczytywał się w „Manifeście Komunistycznym” Karola Marksa i widać było mocną inspirację tym dziełem w jego książce „Mein Kampf”. Dobrze, że pamiętamy o jednym zbrodniarzu, szkoda, że kompletnie zapominamy o drugim, który osiągnął dużo wyższą skuteczność, czyli Józefie Stalinie – największym w dziejach historii, który na pstryknięcie palców pozbawił życia chociażby miliony ludzi na terenach dzisiejszej Ukrainy. Zasugerowałabym więc pani Joannie, że skoro postać Hitlera jest jej tak doskonale znana, to może warto zainteresować się jego sojusznikiem, a później wrogiem. Gdyby to zrobiła, wiedziałaby, że bezmyślnie nazywając ludzi, z którymi się nie zgadza, faszystami wpisuje się idealnie w jego narrację. Gdy obstrukcjoniści staną się zbyt irytujący, nazwijcie ich faszystami, nazistami albo antysemitami. Skojarzenie to, wystarczająco często powtarzane, stanie się faktem w opinii publicznej. Proszę bardzo, Stalin kojfnął w 1953 roku, ale jego nauki nie poszły w las. Wciąż znajduje naśladowców, a jego pomysł na walkę z irytującymi obstrukcjonistami zadziwiająco dobrze wpisuje się w dzisiejsze realia. Pani Joannie pozostaje pogratulować autorytetu, bo to przecież niemożliwe, żeby tak wybitna, oświecona osoba, należąca bez wątpienia do intelektualnej elity, robiła to nieświadomie, tak z czystej głupoty, prawda? Troszkę nie wypada kobiecie, która powiedziała kiedyś pamiętne słowa: Proszę Państwa, 4 czerwca 1989 roku skończył się w Polsce komunizm. Może już wtedy wiedziała, jak ten komunizm się w Polsce skończył i jak komuna upadła… na cztery łapy.

Karol Nawrocki czuje się w tym środowisku jak u swoich. Bo jest u swoich. Wrzask i race. Ludzi około 100 tysięcy, czyli wcale nie tak wielu, gdyby porównać z marszem miliona serc. Ten dzisiejszy marsz, okraszony czerwonym dymem , był w tym roku czymś więcej, niż pochodem narodowców. Miał być pokazem siły, przeciw państwu. I właśnie w takim pokazie siły przeciw państwu, brał udział ten ktoś, kto uznaje siebie za prezydenta państwa.

Oczywiście, Nawrockiemu musiało się oberwać. To już jest tak głęboko zakorzeniona nienawiść, że co jakiś czas człowiek dotknięty tą przypadłością musi krzyknąć, że prezydent jest alfonsem, uzurpatorem i kimś tam jeszcze. Taka uśmiechnięta wersja zespołu Tourette’a. Oczywiście, jak na naczelną wielbicielkę Donalda Tuska przystało, musiała przypomnieć, że na marszu miliona serc było więcej ludzi, tak jakby to zmieniało cokolwiek. Nie warto nawet przypominać, że na tuskowy marsz ludzi zwożono autokarami, a dla narodowców zamknięto dworzec, bo tak naprawdę nie sądzę, żeby to było powodem. Zatrutych platformerskim jadem jest ciągle sporo, zdajemy sobie sprawę. Ale nie zwieszamy głów, pani Joanno, więc jeszcze wiele pisania przed panią. Marsz Niepodległości był pokazem siły przeciw państwu oczywiście dlatego, że raczej nie brali w nim udziału zwolennicy Donalda Tuska, a Tusk wiadomo – samego siebie złoży w ofierze dla Polski, a ludzie i tak nie docenią. W każdym razie warto pani Joannie przypomnieć, kiedy w głowie premiera zakwitł pomysł na ten marsz. Ano, była to „spontaniczna” decyzja po tragedii, jaka spotkała imienniczkę aktorki, zdaje się z Krakowa. To miał być wyraz solidarności z kobietą i bunt wobec „nieludzkiego” prawa aborcyjnego. Kiedy jednak wyszło na jaw, że poszkodowana jest zwykłą krzykaczką i atencjuszką, a jej historia nie trzyma się nawet funta kłaków, szybko o niej zapomniano. Najlepiej by było w ogóle, gdyby się nie pałętała pod nogami. Z „marszu solidarności dla Joanny” zrobił się „marsz bezgranicznej miłości do Tuska”. Dla pani Szczepkowskiej to pewnie żadna różnica, ale warto jednak przemyśleć, jak premier traktuje swoich sojuszników, kiedy staną się niepotrzebni. Aha, i to nie Nawrocki sam siebie uznał za prezydenta. To tak nie działa, pani wybitna aktorko. Nawrocki został wybrany, zatwierdzony przez Sąd Najwyższy i zaprzysiężony. Wolą narodu, który liczy sobie więcej ludzi niż tylko zwolenników Koalicji Pustych Serc. Proszę o tym pamiętać.

Chrześcijańskie miłosierdzie Tuska

W kolejnych zdaniach artystka postanowiła pouczyć trochę chrześcijan podstaw ich własnej wiary, bo wiadomo, że ona ma na ten temat największe pojęcie. Darujmy to już sobie, bo nic mądrego tam nie przeczytacie. Natomiast Aśka poprosiła, żebyśmy porównali sobie przemówienie Karola Nawrockiego i Donalda Tuska, bo według niej tylko przez te drugie przemawiały wartości chrześcijańskie, na które powoływał się prezydent RP. Nie będę dalej cytowała przemyśleń Szczepkowskiej, bo to taka propagandowa i bałwochwalcza pisanina, że szkoda mi klawiatury. Ale oczywiście spełnię pani prośbę i je porównam. Na pierwszy ogień Karol Nawrocki:

Patrząc na ponad tysiąc lat polskiej historii i wielkie dzieło ojców polskiej niepodległości, pytam więc, gdzie jest nasze jestestwo, nasze wartości chrześcijańskie, które budowały fundamenty Rzeczpospolitej i czemu musimy być świadkami i odpierać presję protezy wartości chrześcijańskich, jaką mają być obce nam ideologie w polskich szkołach i polskim systemie edukacji.

Pani Joanna nie wiedziała, kogo prezydent Nawrocki pyta, więc odpowiadam – pyta polski naród. Nas jako obywateli Rzeczpospolitej Polski. Nas jako Polaków. Pan Nawrocki słusznie zauważył, że w ostatnich latach patriotyzm, przywiązanie do Ojczyzny, poczucie wspólnoty z rodakami stały się wartościami niepotrzebnymi, niesprzedawalnymi, zrównanymi z chuligaństwem i wandalizmem. A to właśnie dzięki tym wartościom Polska odzyskała niepodległość. Prezydent sprzeciwił się również zamiataniu polskiej historii pod dywan, żeby w zamian sprzedawać Polakom jakąś poprawioną niemiecką papkę historii. I to nie tylko dzieciom i młodzieży w szkołach, ale również za pośrednictwem Instytutu im. Witolda Pileckiego, którego prezes proponował debatę nad tym, jak tu oddać Niemcom ich zagrabione dobra kultury (czyli jak rozumiem kompletnie zniszczone ziemie przyłączone po wojnie do Polski). I bardzo słusznie się sprzeciwia, pani Joanno. Żaden naród nie przetrwa, jeśli nie będzie miał przywiązania do własnej tożsamości, historii czy kultury. Żaden naród nie przetrwa, jeśli nie będzie w nim reprezentantów godnych szacunku i naśladowania; jeśli nie będzie miał bohaterów, którzy całym swoim życiem udowadniali swoje przywiązanie do Ojczyzny. Stąd na Ukrainie kult Bandery – aby przetrwać jako odrębny od rosyjskiego naród musieli mieć jakiś przykład. Bandera, dla nas najgorszy z możliwych, dla nich był wyborem oczywistym, bo przecież walczył z Armią Sowiecką. To, że z tych walk niewiele wynikało, a największą skuteczność jego nazistowska organizacja osiągnęła na Wołyniu, bestialsko mordując Polaków i Ukraińców, którzy usiłowali im pomóc. I przy okazji Żydów, bo też tam im się pałętali po drodze. To tak tylko w ramach przypomnienia, bo pamiętam, że pani była bardzo oburzona, że w Polsce rosną antyukraińskie nastroje. Warto to też przemyśleć odnośnie do swojego fikołka z Hitlerem, bo ludobójstwo na Wołyniu wynikało właśnie z sojuszu UPA-OUN z hitlerowcami. Tak, każdy naród powinien pamiętać o swoim jestestwie. O swojej historii, kulturze i tożsamości. O swojej odrębności, o którą walczy teraz Ukraina od początku XXI wieku. No, dobrze, a co miał na ten rocznicy odzyskania niepodległości do powiedzenia Donald Tusk?

Różnimy się, spieramy się, różnorodność to nic złego, różnorodność jest i może być w przyszłości źródłem naszej siły. Ale te różnice, te spory nie mogą rodzić nienawiści, pogardy, przemocy.

Czyli nic, poza pustymi sloganami. Oni wszyscy w ten sposób walczą z nienawiścią, pogardą i przemocą. Gdyby pani nie wyłapała, spieszę się wyjaśnić, że Karol Nawrocki mówił mniej więcej to samo podczas swojego zaprzysiężenia, tylko że on widocznie nie ma Polaków za skończonych idiotów i nie klepał formułek jak krowie na rowie, tylko poparł swoje przemówienie cytatami ojców naszej niepodległości z różnych stron politycznych i o różnych poglądach. Pani mogła nie zrozumieć, bo widocznie pani wiedza historyczna opiera się tylko na założeniu, że Hitler jest be. I teraz uwaga, bo to może być szczególnie trudne, jeśli się żyło w bańce patocelebryckiej na tyle długo, że wszystkie styki w mózgu zdążyły się poprzepalać. Za słowami powinny iść czyny. A jakimi czynami zasłynęło środowisko premiera Polski, żebyśmy jednak mimo sporów i różnic w poglądach, mogli się dogadać? To tak tylko przypomnę. Od 2015 roku propagujecie hasło, które starannie ukryliście pod ośmioma gwiazdkami, żeby udawać oświeconą i kulturalną elitę. Szkoda, że nieocenzurowaną wersje wykrzykiwaliście na każdym marszu przeciwko ówczesnej władzy. Politycy KO nie reagowali, kiedy młodzież na jakimś ich kampusie skandowała to hasło do piosenki patologicznego rapera, który poza tym, że chciałby uprawiać bardzo brutalną miłość z posłami PiS-u, znany jest z tego, że ćpa, a potem będąc w tym stanie pisze teksty o tym, że ćpanie jest fajne, zejście trochę gorsze, ale i tak się opłaca. Jeden z uśmiechniętych tłumaczył potem, że przecież ten utwór to wyraz polskiej kultury i dlatego nikt nie reagował, kiedy ogłupiona młodzież wykrzykiwała te pełne miłości hasła. Z Karola Nawrockiego usiłowaliście zrobić sutenera, a w tych próbach uczestniczył między innymi Donald Tusk, powołując się na kolejną wybitną jednostkę, czyli Jacka Murańskiego. Na siedmioletnią córkę prezydenta spuszczono całą tonę gówna, ponieważ zachowuje się jak siedmiolatka – czyli i tak dojrzalej, niż spora część elektoratu KO. Ona pokazywała ludziom ze sceny złączone w kształt serca dłonie, wy serca macie tylko na klapie od marynarki. Nie popuściliście nawet Marcie Nawrockiej, ponieważ w waszej opinii jest niezbyt ładna (bo wiadomo, Komorowska to przy niej Miss Świata), w ogóle nie ma stylu (po sieci krąży nagranie prowadzonej przez żołnierz Wojska Polskiego Marty Nawrockiej porównywane z tym, jak Ewie Kopacz musiała pomagać Angela Merkel, bo ówczesna premier pogubiła się na ścieżce z jednym zakrętem), a w ogóle to urodziła syna, mając szesnaście lat, więc z jakiego to domu (zabawne są te oskarżenia rzucane przez ludzi, którzy zaczytują się w Onecie promującym zdradę małżeńską i seks za pieniądze, ale wiecie – Nawrocka przynajmniej syna urodziła i wychowała, sama też wyszła na ludzi; dla was autorytetem była gwiazdeczka, która ogłosiła, że zabiła swoje nienarodzone dziecko, bo miała za ciasne mieszkanie). Tego było pełno, pani Joanno, nawet nie chce mi się szukać dalej. Właśnie na tej podstawie większość myślących obywateli odebrało to przemówienie jako pustą gadaninę, a nie jako wyraz wartości chrześcijańskich, jak to się pani wydawało.

Źdźbło w oku bliźniego widzisz, a belki w swoim nie dostrzegasz

Na koniec pani Joanna Szczepkowska stwierdziła jeszcze, że wartości chrześcijańskie to również dbanie o planetę. Patrząc na obecną działalność tej sfrustrowanej aktoreczki obawiam się, że chodzi o tę chorą zieloną ideologię, w myśl której mamy wylądować na bruku i umrzeć z głodu, byle tylko ratować matkę ziemię. Bo tak będzie po chrześcijańsku. Nie wiem też, gdzie Aśka te wartości chrześcijańskie znajduje w swoim tekście, bo według mnie to trochę trąci hipokryzją, skoro przez cały ten stek chorych wniosków regularnie nazywa prezydenta Polski „panem wrzeszczącym”. Może niech „pani pisząca” weźmie przykład z własnych rad i sama przestanie krzyczeć. Bo ten wpis to był taki niemy krzyk – pełen wściekłości, frustracji, bezradności i narastającej z każdą chwilą nienawiści. Tego chyba jednak nie możemy się spodziewać, bo tak jak wspominałam, dzień później Szczepkowska wysmarowała tekst stojący na równie prymitywnym poziomie i również poświęcony Karolowi Nawrockiemu. Przepraszam, ale tego już nie będę analizowała, bo ciężko dzisiaj o dobrego psychiatrę.

M.

Czytaj dalej

Nawiasem Pisząc

Wojowanie sondażami

logo nawiasem pisząc

Opublikowano

on

Zadziwiająca jest ta wiara wyborców KO w sondaże. Wątpię jednak, żeby tę wiarę podzielali politycy koalicji rządzącej. Przeciwnie, obecnie torpedują nas coraz to nowszymi sondażami, na których zyskują coraz większą przewagę – tylko i wyłącznie po to, żeby utwierdzić swoich wyznawców w przekonaniu, że cały czas są silni, mocni i cały czas warto na nich głosować. To jest numer znany od dawna i stosowany chyba przez wszystkie partie, chociaż żadna nie robi tego z taką częstotliwością, jak KO od porażki w wyborach prezydenckich. Ja osobiście wyczuwam tu lekką desperację, ale skoro ich środowisko daje się na to nabierać…? Mam też przekonanie, graniczące z pewnością, że te sondaże są tak samo wiarygodne, jak te z 2015 roku wedle których Komorowski musiałby przejechać zakonnicę na pasach. W pakiecie zakonnica musiałaby być niepełnosprawna i w ciąży. I zrobił to, skubany! 😉

Sondaże metodą manipulacji

Na pewno wiecie, że te sondaże są zawyżane dla odpowiednich partii, wiecie też, że różnica wizualna między słupkami nie do końca odpowiada tej procentowej. Podejrzewam też, że większość z Was wie, w jaki sposób są sporządzane te sondaże – otóż w zależności od tego, która partia zamawia sondaż, dzwoni się do odpowiednich grup społecznych, w których dane ugrupowanie ma najwyższe poparcie. W przypadku KO są to zapewne więźniowie, bo wśród nich poparcie mają zawsze niezagrożone. 😉 Nie zauważyłam, żeby pozostałe partie tak szalały z tymi sondażami – pewnie dlatego, że zostały dwa lata do wyborów, a za niecały miesiąc ten będzie można już wyrzucić do kosza. Podejrzewam, że w Koalicji mocno im się trzęsą tyłki – sukcesów nie ma, argumentów tym bardziej, zrealizowane obietnice na poziomie 30% (według Tuska, bo tak naprawdę koło 20%), mniejsze i większe aferki, a nawet piłkę podaną bezpośrednio na pustą bramkę (w postaci afery CPK) uderzyli tak, że odbiła się od poprzeczki i przywaliła im w łeb. Oni po prostu muszą wypuszczać co kilka dni nowe wykresy, żeby utrzymać swoich wyborców w przekonaniu, że wszystko mają pod kontrolą, bo gdyby tego nie robili, to w 2027 roku nie byłoby co zbierać. Grają więc, czym mogą. Żeby jednak przekonać się, że ten sondaż – jak każdy inny – jest średnio wiarygodny, wystarczy przebadać nastroje w Internecie. KO straciła dużo poparcia po hucpie Giertycha o sfałszowanych wyborach. Nie wiem, Romek pewnie chciał dobrze, a wyszło jak zwykle. Tak nakręcił swoje źrebięta (głównie jest to środowisko Silnych Razem, bo oni są bardzo giertychopodatni) na powtarzanie wyborów, że ostatecznie rykoszetem oberwał Donald Tusk, który w pewnym momencie starał się te nastroje łagodzić. Wyborcy poczuli się zdradzeni i oszukani. Głośno te swoje emocje wyrażali, bo deklaracji, że więcej na wybory nie pójdą, skoro ich głos nic nie znaczy, było pełno. Inni z kolei (nazwijmy ich roboczo j***ćpisami, chociaż nie wiem, czy ostatecznie oni się czymkolwiek różnią od silniczków) wyrażali swoje niezadowolenie z powodu braku rozliczeń, bo oni chcieli w końcu poczuć, że w ośmiogwiazdkują w pełni. I też pojawiały się deklaracje, że w takim razie na następne wybory nie pójdą, bo w swoim mokrych snach widzieli już wszystkich pisiorów (i polityków, i wyborców) w kolejce na szubienicę. Mam wrażenie, że posłowie KO w ogóle sobie z tych nastrojów nie zdają sprawy, bo chwalą się w swoich mediach społecznościowych kolejnymi rozliczeniami. A kogo oni rozliczyli? Ano, nikogo. Jedynie chwalą się, że rozliczą (bo wiecie – robią, a nie gadają). Poza chwaleniem udało im się jedynie uchylić immunitety – i na tym zazwyczaj się kończyło.

Jak się nie zgadza, to sfałszowali!

No dobrze, ale wróćmy do wiarygodności. Już parę razy Wam pisałam, że nie mogę się nadziwić, jak krótką pamięć mają niektórzy ludzie. Każdy, tylko pobieżnie interesujący się polityką, ale potrafiący myśleć, człowiek już dawno zorientował się, że nie warto się do nich nadmiernie przywiązywać, a najlepiej w ogóle nie brać ich pod uwagę. Przykład słynnego cytatu Adama Michnika już podałam, ale nie cofajmy się aż tak daleko. Wystarczą ostatnie wybory prezydenckie. Przecież oni już zaciskali rączki na wygraną Trzaskowskiego w I turze. Na totalne rozgromienie i Nawrockiego, i Mentzena. Co do tego drugiego – on sam był sztucznie pompowany w sondażach, prawdopodobnie po to, żeby zaszkodzić kandydatowi popieranemu przez PiS. Nieszczęście pana Sławomira polegało na tym, że on sam w te sondaże uwierzył. Wyszło, jak wyszło, ale trzaskomaniacy szybko zostali przekonani, że wybory zostały sfałszowane. I żadna logika ani fakty nie przekonają ich, że było inaczej. Tymczasem – owszem, były pomyłki w poszczególnych okręgach wyborczych, ale wcale nie polegały one na tym, że zawsze mylono się na korzyść Nawrockiego. W bardzo wielu okręgach osiągał on znacznie niższe wyniki, niż w I turze. Jeśli wziąć pod uwagę, że zarówno Braun, jak i Mentzen, którzy osiągnęli w wyborach naprawdę fajne wyniki, mniej lub bardziej bezpośrednio przekazali swoje głosy Nawrockiemu oraz fakt, że w niektórych okręgach frekwencja była niższa (bo część obywateli uznała, że w II turze nie ma już na kogo głosować) naturalnym jest, że w niektórych okręgach pan Karol mógł odrobić część strat albo nawet wyprzedzić rywala. Bardziej znaczący jest jednak fakt, że protesty wyborcze składano TYLKO w okręgach, w których Trzaskowskiemu policzono mniej głosów. Nie składano ich w okręgach, w których poszkodowany był Nawrocki z prostych powodów – PiS nie nakręcił takiej histerii, jak zrobił to Giertych, a wyborcom Nawrockiego wynik odpowiadał, więc nie odczuwali potrzeby protestów. A ponieważ Komisja Wyborcza uznała, że nawet po ponownym przeliczeniu głosów tylko w tych okręgach, w których niedoszacowany był Trzaskowski, zwycięzcą i tak pozostaje Nawrocki – wniosek powinien być dla wszystkich jasny. Jeśli weźmiemy jeszcze pod uwagę fakt, że część tych protestów była gigantycznym wręcz pokazem głupoty (wpisywanie PESEL-u Romana Giertycha) lub próbą oszustwa (wpisywanie nieistniejących PESEL-ów), to naprawdę nie ma z czym tutaj dyskutować. Być może gdyby nie ta cała pseudo-afera, wyborcy KO wyciągnęliby mądrzejsze wnioski z zaledwie dwugodzinnej prezydentury Rafała Trzaskowskiego. Być może nawet dotarłoby nawet do nich, dlaczego tak krótko trwała.

Realna interpretacja

A teraz załóżmy, że ten sondaż jest na sto procent wiarygodny i dokładnie tak rozłożą się głosy w październiku 2027 roku. Tutaj wystarczy prosta matematyka. Spośród koalicjantów partii Donalda Tuska do Sejmu wchodzi jedynie Lewica – pozostałe partie są pod progiem. Załóżmy, że znów nawiązany zostanie sojusz KO – Lewica. Daje im to 39,30%. Jeśli więc PiS wejdzie w koalicję z Konfederacją (nawet nie włączając w to KKP Grzegorza Brauna) mają 44% (razem z KKP 49,9%). Cóż, Donald Tusk skomentował ten sondaż: Nadzieja daje siłę, a siła nadzieję. Nie wiem, gdzie pan premier widzi nadzieję, a gdzie siłę. Oczywiście, zdaję sobie sprawę, że w polityce rozmnaża się przez podział, więc PiS i Konfederacja walczą w tej chwili głównie przeciwko sobie, żeby jednak ich wynik był jak najlepszy – i będą się żarli o te kilka procent głosów pewnie co najmniej półtora roku. Wydaje mi się jednak, że im bliżej będzie wyborów, tym bardziej obie te partie (a może nawet i Braun) gdzieś tam po cichu, za zamkniętymi drzwiami zaczną się dogadywać, bo w polityce najważniejszy jest jednak pragmatyzm. Zresztą – nawet gdyby się nie dogadali, to co z taką większością zrobi KO? Aborcję i związki partnerskie mogą od razu wyrzucić do kosza (a mogę się założyć, że przed wyborami w 2027 roku taka obietnica z ich strony znowu się pojawi, bo cóż szkodzi obiecać), parę innych swoich projektów (nie wiem, jakie wymyślą przez te dwa lata) pewnie również. Może się za to okazać, że Sejm będzie przegłosowywał ustawy, które byłyby zupełnie nie na rękę KO. Ja naprawdę nie wiem, z czego tu się cieszyć? Ten sondaż, mimo wysokiego prowadzenia, jest dla Koalicji miażdżący pod każdym względem. Taki rząd byłby jeszcze bardziej kulawy, niż ten obecny. A nie zapominajmy również o Karolu Nawrockim, który cudem przepchniętą ustawę może zawetować. Z taką większością się nie da rządzić. Prognozowałam, że ten rząd nie przetrwa całego czterolecia, ale chyba nie brałam pod uwagę poziomu przyspawania do stołków posłów rządzącej koalicji. Ale w tej konkretnej sytuacji byłabym jednak konsekwentna i również przepowiadałabym szybki upadek rządu, bo tam wystarczy głosowanie o wotum zaufania albo – bardziej prawdopodobne – wotum nieufności. Z której strony bym nie patrzyła – dla Koalicji dupa zawsze z tyłu.

M.

https://www.facebook.com/nawiasempiszacoswiecie

Czytaj dalej

Nawiasem Pisząc

Niekończąca się lista sukcesów

logo nawiasem pisząc

Opublikowano

on

Pamiętacie, dlaczego Donald Tusk powołał na stanowisko rzecznika prasowego rządu Adama Szłapkę? Ponieważ zdał sobie sprawę, że jako nasz pan i władca jest zbyt skromny i nienależycie chwali się swoimi oszałamiającymi sukcesami, dlatego Polacy o nich nie wiedzą. Są to bowiem sukcesy tak oszałamiające, że nie do odnotowania dla zwykłego obywatela, bo taki to wiadomo – głupi jest i nie widzi. I potrzeba było Szłapki, żeby wyjaśnił tym niedouczonym kretynom, że wcale nie jest źle, tylko jest bardzo dobrze. Lepiej niż kiedykolwiek wcześniej. Jest nam tak dobrze, że grzechem byłoby jakkolwiek narzekać, więc niech się nawet nie ważymy. Bardzo możliwe więc, że to Szłapka wymyślił ich nowe, chwytliwe hasełko „Robimy, nie gadamy”. I używają go za każdym razem, kiedy gadają, a nie robią. Czyli dosłownie za każdym razem, kiedy się odzywają. Bo cały geniusz tego hasła polega na tym, że oni gadają, że robią, a nie gadają. I nagrywają kolejne krótkie filmiki, na których gadają, że nie gadają. Nawet nie bardzo jest jak z tym dyskutować. Geniusz!

Uroczysta konsumpcja przystawek

Największym sukcesem Donalda Tuska niewątpliwie jest ostateczne wchłonięcie wszystkich przystawek. Czyli zamiast Platformy Obywatelskiej z przystawkami nazywaną z tego powodu Koalicją Obywatelską, mamy samą Koalicję Obywatelską bez przystawek, bo te zostały skonsumowane. To też jest niewątpliwa umiejętność Koalicji, żeby zmienić nazwę dokładnie na tę samą i odtrąbić z tego powodu wielki sukces, ale umówmy się, że lista sukcesów Tuska jest tak długa, że muszą zadowolić się byle czym. Odnoszę wrażenie, że Doniek nic innego nie robi, tylko nagrywa infantylne filmiki na swoje media społecznościowe, że w sumie z niego fajny i wyluzowany dziadek jest. Dlatego wypuścił promocyjny filmik, na którym płynie sobie jachtem (tuż po aferze KPO, żeby było zabawnie), a w tle leci kawałek jakiegoś rapera, żeby młodzież zrozumiała. Opublikował nagranie, na którym gra w ping-ponga, mimo że w tym samym czasie było posiedzenie Sejmu, ale on jest tak fajnym dziadkiem, że nie chodzi do pracy, tylko na wagary. Prawie jak my, kiedy byliśmy w gimnazjum! Wiecznie młody! A ostatnio pochwalił się, że je żurek i też się jego fanatyczni zwolennicy zachwycali, jakie to jest błyskotliwe. Bo wiecie, minister nie-sprawiedliwości ma na nazwisko Żurek – to jest aż tak śmieszne! Boki zrywać! Swoją drogą, Żurek ma już pierwsze sukcesy na swoim koncie – otóż sędziowie nie będą już losowani, bo to losowanie świadczyło o upolitycznieniu sędziów. Teraz do każdej sprawy będą wybierani. I tak oto, decyzją komplenie niepolityczną, rozprawę Krzysztofa Brejzy przeciwko Jarosławowi Kaczyńskiemu poprowadzi Tomasz Trębicki, który jest synem działaczki PO. Ciekawe, czy jest na tyle lotny, że sam będzie wiedział, jaki ma zapaść wyrok, czy mu musieli to rozrysować?

Lekcja oszczędności wg Nowoczesnej

Ale dobrze, wracając do przystawek – jedną z nich jest oczywiście Nowoczesna. Nikt by się tego nie spodziewał, patrząc na to, jakim geniuszem ekonomicznym jest Ryszard Petru, który między innymi namawiał ludzi do wzięcia kredytów we frankach, bo ryzyka praktycznie nie ma, więc jest to najlepsze możliwe rozwiązanie i który przepisał swój majątek żonie, żeby rok później dać się sfotografować ze swoją nową wybranką, również wówczas będącą w związku małżeńskim, Joanną Schmidt podczas wspólnej podróży do Madery. A poza tym, wiemy też jak się skończyła sprawa z subwencjami. Nowoczesna popadła w gigantyczne długi, a teraz została rozwiązana. I co się w związku z tym stało z tym długiem – tutaj również z odsieczą przybył Witold Zembaczyński, bo on jakoś zawsze jest pod ręką, kiedy trzeba powiedzieć coś głupiego: Skarb Państwa nie będzie przejmował żadnych naszych zobowiązań … Przeprowadziliśmy taki sposób likwidacji partii, że po prostu te dwa podmioty — z żalem to mówię — będą musiały sobie zapisać resztę tych zobowiązań po stronie straty. Po samej tej wypowiedzi widać, jacy to są krystalicznie czyści i uczciwi ludzie. Nabraliśmy pieniądze, nie spłaciliśmy ich, bo ktoś tam się jorgnął, że zrobił błąd w obliczeniach, ale wszystko załatwiliśmy ZGODNIE Z PRAWEM tak, że nie będziemy musieli spłacić. Normalnemu człowiekowi to by już dawno zajęli konto, a może nawet wpierdzielili go do aresztu, ale oni zrobili to tak, że wierzyciel po prostu musi to sobie wpisać po stronie straty. Cóż, ja bym po prostu przełożyła ten dług na partię, która wchłonęła Nowoczesną, a gdyby to nic nie dało, zajęłabym konta co bardziej krewkich posłów Nowoczesnej. Na początek Szłapce i Zembaczyńskiemu, żeby musieli spisać to po stronie straty. Z żalem to piszę, żeby nie było. Ci ludzie są już tak oderwani od rzeczywistości, że nawet nie dociera do nich, kiedy są zwyczajnie bezczelni. Witek, naleśniki byś im chociaż postawił w ramach rekompensaty. A nie, czekaj…

Same sukcesy… i służba zdrowia

Wykpienie się ze spłacania długu jest niewątpliwie sporym sukcesem, bo zwykłemu obywatelowi nie przychodzi to aż tak łatwo, ale z drugiej strony w Platformie mają świadomość, że nie jest to sukces dobry dla pijaru. Powtarzanie procesów sądowych morderców, bo skazywał ich neo-sędzia też się ludziom do końca nie podoba, więc wrócimy do starych chwytów. Niższa inflacja – nasza zasługa. Rekordowy deficyt co prawda też, ale tym się nie chwalimy. Tym, że ich polityka względem COVID-u czy wojny na Ukrainie była praktycznie tożsama z pisowską, więc gdyby na okres ich rządów przypadła najpierw pandemia, a potem wojna, obstawiam, że wcale by z tego lepiej nie wybrnęli – też nie. Niższa inflacja jest tylko i wyłącznie ich zasługą, tak jak ich zasługą było 800+ wprowadzone jeszcze za rządów PiS. Mamy też szanse dołączyć do słynnego G20 i to również nie jest zasługą wieloletniej pracy, tylko oni to załatwili w dwa lata i mamy docenić. Poza tym mamy rozliczenia, które kończą się z reguły na kilkudniowym pianiu z zachwytu i odebraniem immunitetu, ale spokojnie – w wolnej Polsce wszyscy będziemy siedzieć i oni tego dopilnują! Nie wiem, jakie jeszcze sukcesy przypisuje rządowi Adam Szłapka, w każdym razie sprawa Giertycha, Nowaka czy Grodzkiego nie jest jako sukces zaliczana. Widocznie też pijarowo nie pasuje, zwłaszcza jeśli w tym samym czasie pompuje się aferę Romanowskiego, Wąsika, Kamińskiego i Ziobry, ale zawsze można to przykryć zapowiedziami kolejnych rozliczeń i gadaniem, że się robi, a nie gada. I jakoś to się wszystko czołga. Z przestrzelonymi kolanami, połamanymi żebrami i oderwanymi rękami, ale się czołga. Z chóru zachwytów postanowiła wyłamać się minister zdrowia, Jolanta Sobierańska-Grenda, która ośmieliła się powiedzieć wprost: Do ściany dochodzimy w tym roku, a w przyszłym na pewno już dojdziemy. Podwojona jest dotacja do budżetu NFZ i to ciągle za mało. Kroczący wzrost kosztów jest nie do udźwignięcia. Skoro nie chcemy zwiększać składki zdrowotnej – bo deklaracje polityków są tu jednoznaczne – musimy liczyć na pieniądze z budżetu państwa. Ale jak to? Przecież sielanka jest. Słyszałam sama!

Poszukiwania czarodziejskiej różdżki

Nie wiem, czy panią Jolantę dosięgnie gniew Donalda Tuska (który swoją drogą ostatnio zapewniał, że nie jest osobą mściwą), że nie dołączyła do ich kółka wzajemnej adoracji. Kim jest pani minister, bo to jedno z mniej znanych nazwisk w rządzie premiera? O niej przynajmniej można powiedzieć, że jakąś wiedzę na temat swojej nowej pracy ma, bo wcześniej wyciągnęła ileś tam szpitali z długów (miała rzeczywisty udział w procesie konsolidacji i restrukturyzacji szpitali w województwie pomorskim), więc można wręcz powiedzieć – właściwy człowiek na właściwym miejscu. Nie należała też do największych krzykaczy w swoim środowisku, raczej skupiała się na swojej pracy, co też jest miłą odmianą. Na pewno obracała się gdzieś w środowisku KO, bo spod kamienia jej raczej Tusk nie wyciągnął, ale nie zdążyła jeszcze dać się znienawidzić, nie zasłynęła też jakimiś wyjątkowo głupimi wypowiedziami. Można się tylko domyślać w jakim stanie zostawiła ministerstwo zdrowia Izabela Leszczyna, która z kolei ze służbą zdrowia miała wspólnego tyle, że kiedyś odwiedziła babcię w szpitalu. Nie wiadomo, co pani Izabela zrobiła z czarodziejską różdżką – zgubiła, zajumała czy może oddała kolegom z Nowoczesnej, żeby pomóc w spłacie części długów, ale jej nastąpczyni musiała sobie poradzić już bez tego rodzaju wsparcia. I jak widać, nie radzi sobie. Pamiętacie te lamenty, że PiS przeznaczył pieniądze na TVP, zamiast na szpitale dziecięce? Jak widać likwidacja państwowej telewizji kosztuje więcej niż jej utrzymanie. Ale spokojnie, nic się nie martwcie. My się może do lekarza-specjalisty nie dopchamy, ale to my się nie dopchamy. Najważniejsze, żeby się dopchali miłościwie nam panujący. Przecież to oni są sługami narodu (szkoda, że nie polskiego), a nie my, więc priorytety zostały zachowane. My mamy po prostu nie mądrować się, że jest źle, skoro jest dobrze, mamy wierzyć na słowo Szłapce i Tuskowi, mamy nie wątpić w ich wiarygodność i skuteczność, nie kwestionować prawdomówności Tuska i inteligencji Zembaczyńskiego, a wszystko będzie dobrze.

Przynajmniej dopóki nie zbankrutujemy albo nie zachorujemy, bo wtedy to oni już nie pomogą. Czarodziejska różdżka im się gdzieś zgubiła. Pewnie PiS ukradł.

M.

https://www.facebook.com/nawiasempiszacoswiecie

Czytaj dalej