Nawiasem Pisząc
W nowym rządzie szambo wybiło
Ja rozumiem, że można nie lubić jakiegoś polityka, sama zresztą za większością nie przepadam, ale to, co dzieje się w sprawie Zbigniewa Ziobry jest naprawdę obrzydliwe. I nie chodzi mi o to, że trzeba było wysłać ABW do jego domu koniecznie teraz, kiedy on sam jest na terapii za granicą, zresztą – jeśli faktycznie były tam jakieś niejasności czy możliwość popełnienia przestępstwa, to należy sprawę zbadać. Wypadałoby jednak przy tym zachować chociaż minimum przyzwoitości.
Łaska Elizy
Pierwsza była Eliza Michalik, która sugerowała, że były minister sprawiedliwości jedynie symuluje chorobę, a jeśli nie, to może albo umrzeć, albo nagrywać swoje prywatne chwile z rodziną, a ona wtedy łaskawie przeprosi. Polityk nie zrobił ani jednego, ani drugiego, ale za to udostępnił swoje zdjęcie po operacji, którą przeszedł, wypowiedział się także jego lekarz, który potwierdził, że tak, pan Zbigniew naprawdę jest chory. Ale Elizka dała przecież jasne wytyczne, być może fotografia i zapewnienie lekarza nie są dla niej wystarczającymi dowodami, więc, rzecz jasna, nie przeprosiła. Mało tego, napisała, że ona nie widzi ku temu powodów, bo ludzie mają prawo mieć wątpliwości, zwłaszcza że pan Ziobro nie słynął wcześniej z prawdomówności. Dobrze, że ona z tego słynie. Oraz jej guru, Donald Tusk. Żeby to tylko Michalik była taka mądra na Twixie, to wypadałoby tylko machnąć ręką, bo wszyscy chyba zgodzimy się, że były to słowa poniżej wszelkiego poziomu i nie ma sensu się w tym babrać. Gdyby coś takiego powiedział poseł PiS-u albo Konfederacji w stronę jakiegoś swojego ciężko chorego konkurenta, to skandal byłby niewyobrażalny. Wystarczy przypomnieć sobie, jak zareagowała lewa strona sceny politycznej, po tym jak Rafał Ziemkiewicz w programie Krzysztofa Stanowskiego nazwał Magdalenę Filiks – patusiarą. Ostro, faktycznie, ale warto też dodać, że pani poseł uwielbiała brać udział w tych wszystkich marszach wściekłych macic i – mówiąc delikatnie – nie używała tam słownictwa akademickiego czy filozoficznego, ale właśnie typowo rynsztokowego.
Dowcipny Romek
Okazało się jednak, że Platforma wyhodowała sobie całe stado ludzi obłąkanych, chorych z nienawiści i – najzwyczajniej w świecie – obrzydliwych, bo ścieku na pana Ziobro wylało się ostatnio naprawdę dużo. Nie będę tutaj przytaczała słów jakichś anonimowych hejterów, ale do tego festiwalu nienawiści i bluzgów włączyli się nawet przedstawiciele i zwolennicy Platformy. Zacznijmy od wpisu najdelikatniejszego, ale zwyczajnie bezczelnego, patrząc na to, kto jest jego autorem.
Witaj Zbyszku! Dobrze cię widzieć w kraju. Mam nadzieję, że pojawisz się w Sejmie za dwa tygodnie. Niewykluczone, że jeden punkt porządku obrad może cię bardzo zainteresować…
Być może się domyśliliście – tak, taki tekst pojawił się na oficjalnym profilu Romana Giertycha. Łapy opadają na taką arogancję, prawda? Bo zdaje się, że to Romek najpierw zemdlał, a potem zwiał za granicę, a do kraju wrócił dopiero po tym, jak udało mu się zdobyć immunitet. A pamiętajmy, że walczył o tym zaciekle – na przykład namawiając ludzi na tzw. „turystykę wyborczą”. A oni go, kurczę, posłuchali i to jest niesamowite. Zbigniew Ziobro, mimo że jest chory, zdecydował się przerwać terapię i wrócić do kraju, Romuś udawał, że nie istnieje gdzieś we Włoszech i ignorował każde wezwanie do prokuratury. Zachowałby ODROBINĘ godności i po prostu nic nie pisał, bo to jest zwyczajnie żenujące. Dalej – Zbigniew Ziobro przebywa za granicą, ponieważ przechodzi kurację. Nie dlatego, że zwiał jak Giertych, albo poleciał sobie na wakacje, jak Tusk. I – to jest chyba szok dla zwolenników KO – on też ma prawo walczyć o życie, jak każdy człowiek. Więc wypadałoby opanować te swoje zapędy, bo przypominam, że kiedy chciano w Polsce rozliczyć Wojciecha Jaruzelskiego czy Czesława Kiszczaka, to dzisiejszy obóz rządzący lamentował, że to przecież starzy, schorowani ludzie i jak tak można, nie godzi się! A teraz wyczerpanego chorobą, operacją i pobytem w szpitalu człowieka będą targać w tę i z powrotem, bo jego wolno. On nie jest komunistą, więc do niego żadnych ciepłych emocji nie żywimy. Właśnie dlatego sporą część polityków Koalicji Obywatelskich uważam za obrzydliwych. Bo to, co teraz robią, zwyczajnie jest obrzydliwe i naprawdę nie znajduję na to innych słów. Przejdźmy do kolejnego wpisu.
Język pełen miłości
Ziobro w Polsce chce brać opinię publiczną na litość.
To zdanie napisała na swoim profilu Katarzyna Kierzek-Koterska. Zamieściła również zdjęcie z konferencji prasowej pana Ziobry po tym, jak przyjechał na miejsce, na którym widać, że ten człowiek naprawdę przeszedł ciężką i wyczerpującą chorobę, a to przecież jeszcze nie koniec. Kim jest pani Katarzyna? A, posłanką. Zgadnijcie z jakiej partii. Oczywiście, macie rację, z tej najlepszej na świecie. Wcześniej, w latach 2018-2020 pełniła funkcję wiceprezydent miasta Poznania, jednego z najbardziej przeżartego lewactwem miast w Polsce. To tam, prezydent Jacek Jaśkowiak konsekwentnie odmawiał udziału w Marszu Powstania Wielkopolskiego, ale na tęczowe parady był pierwszy. Odpowiednik warszawskiego Rafałka. I takie hasła wypisuje pani poseł, elita narodu, która ma decydować o losie kraju. Swoją drogą, całkiem niedawno Ziobro miał symulować. Teraz wykorzystuje chorobę do wzbudzania litości. Co jeszcze wymyślicie, bo Wam się narracja nie klei?
Tym bardziej, że chyba do tej pory nie uzgodnili wspólnej wersji, bo największy chlew na Twixie w związku z sytuacją Zbigniewa Ziobry robi Wojciech Szczurek. Facet należy do organizacji Lotnej Brygady Opozycji i Obywateli RP (Ubywateli PRL). Pierwsza robi co jakiś czas jakieś idiotyczne cyrki pod domem Jarosława Kaczyńskiego, drugą chyba pamiętamy z różnych prowokacji na trasach Marszu Niepodległości czy Powstania Warszawskiego. Szczurek (nazwisko chyba adekwatne, chociaż zdrobnienie nie pasuje) wylewa na Twixie naprawdę obrzydliwe kalumnie na temat polityka Suwerennej Polski, przytoczę ten, w którym naprawdę przekroczył wszelkie granice:
Jak interpretujecie tę szopkę zdrowiutkiego Ziobry (po tym jak się zapomniał i rozgadał) przed swoim domem? Przyjechał pokazać się swojej mafii, że żyje, walczy i że ma papiery?
Zastanawiam się, skąd ten wniosek o zdrowiutkim Ziobrze, bo na ostatnich zdjęciach wygląda przecież jak cień człowieka (i celowo wzbudza litość, pamiętajmy), ale szybko doczytałam, że to dlatego, że „zbyt szybkim krokiem udał się potem do samochodu”. Ci ludzie już naprawdę wstydu nie mają. Kiedy Ziobro leżał w szpitalu i nie publikował niczego w swoich mediach społecznościowych to ukrywał się i symulował. Kiedy wyszedł, bo mu chatę przetrzepywali – zrobił to celowo, żeby wzbudzać litość. Ale i tak go przejrzeli, bo zbyt raźnym krokiem wrócił do samochodu, a powinien słaniać się na nogach, zwymiotować sobie na buty, trząść się, nie mieć siły wypowiedzieć słowa, a na końcu ostatecznie wyzionąć ducha. I wtedy fajnopolacy byliby usatysfakcjonowani. I być może nawet by mu uwierzyli? Może nawet Eliza by opublikowała przeprosiny. A może nie.
Paradoksy współczesnej polityki
Nie wiem, czy Ziobro jest winny czy nie, bo – tak jak w przypadku Adama Glapińskiego – oni wszyscy są pewni, odgrażają się i pociągają do odpowiedzialności, ale na dobrą sprawę nie potrafią powiedzieć za co. Prezesa NBP czepiali się, że banknoty nie były identyczne i dlatego trzeba go postawić przed Trybunał Stanu. Nie mam więc wątpliwości, że śledztwo w sprawie Ziobry nie będzie sprawiedliwe, a proces i wyrok – jeśli oczywiście do nich dojdzie – będą polityczne. Koalicja okazała się kompletnie nieskuteczna, jeśli chodzi o realizowanie konkretów, ba, głosowanie nad kwotą wolną od podatku udowodniło chyba wszystkim, że Tusk zwyczajnie kłamał, kiedy składał te swoje obietnice. Tu nawet nie chodzi o to, że nie dał rady ich zrealizować – od początku wiedział, że tego nie zrobi, ale wyborców wyhodował sobie tak skutecznie, że i tak mu uwierzyli. Dlatego próbują zyskiwać punkty nawalaniem w PiS ku chorej uciesze swoich fanatyków. Nie przeglądałam wpisów wszystkich posłów Koalicji 13 Grudnia, innych równie obrzydliwych na szczęście nie znalazłam, ale na taka Klaudia Jachira na przykład wykazuje bardzo niezdrowe podniecenie całą tą sytuacją. W każdym razie Rafał Ziemkiewicz zwrócił uwagę na ciekawą rzecz – otóż okazuje się, że pan Ziobro, jak na polityka, który przez ostatnie osiem lat nic nie robił, tylko kradł, ma wyjątkowo skromny domek. Krystalicznie uczciwy Roman Giertych pierdzielnął sobie pałac.
Ot, paradoksy.
M.
Wesprzeć nas można poprzez Patronite
W Polsce prawdopodobnie udało się udaremnić zamach terrorystyczny. 19-letni student planował zamach i od miesięcy zbierał informacje, jak samodzielnie skonstruować ładunek wybuchowy. Nie miał jednak jasno sprecyzowanego miejsca zamachu – służbom mówił, że NA PRZYKŁAD jakiś jarmark bożonarodzeniowy. Równie dobrze mogło to być centrum handlowe, dworzec, cholera go tak naprawdę wie. Dziewiętnastolatek prawdopodobnie jest konwertytą na islam, wiadomo, że utrzymywał kontakt z przedstawicielami ISIS i zamierzał do nich dołączyć. Być może udany zamach byłby jego przepustką do tego. Ciekawa jestem powodu, dla którego młody chłopak stał się tak zafascynowany islamem i organizacją terrorystyczną? Co go fascynuje w tej niby-kulturze? Do tego stopnia, że był gotów nawet zabić iluś tam ludzi, żeby się do nich przyłączyć i… dalej zabijać. A jak długo, to już zależy, kiedy by go odstrzelili albo dostał zlecenie dokonania samobójczego zamachu i pewnie wykonałby to z poczuciem olbrzymiego zaszczytu, który go spotkał. Dramat.
Medialne manipulacje
Co jednak ciekawe, nagłówki krzyczą o studencie KUL, nie o młodym mężczyźnie zafascynowanym ISIS i islamem. To już skłania do przekłamań i manipulacji, bo chociażby Alicja Defratyka zastanawiała się, co na to ultra-prawica, konfederaci i brauniarze? Ta tzw. „ultra-prawica” jest przeciwna islamowi w Polsce. Może chłopak by się tak nie zradykalizował, gdyby go u nas nie było? A może po prostu miał nie po kolei w głowie? Albo był psychopatą, któremu zachciało się zabijać ludzi i usiłował sobie do tego dopasować jakąś ideologię, a z wiarą chrześcijańską byłoby mu jakkolwiek trudno? Silni Razem też już wsiedli na swojego konika i przekonują na X-ie, że katolik chciał zabijać innych katolików na jarmarku bożonarodzeniowym. Pomijając fakt, że to bzdura, warto byłoby się dowiedzieć, że nie trzeba być osobą wierzącą, żeby starać się dostać na KUL. Rekrutacja jest całkowicie świecka – liczą się wyniki w nauce, egzaminy. Kryteria są takie, jak na każdej innej uczelni. Nie trzeba składać żadnych deklaracji religijnych. „Katolicki” w nazwie oznacza patronat i tożsamość, a nie obowiązek światopoglądowy nakładany na studentów. Student KUL-u nie oznacza więc zadeklarowanego katolika. Warto też zauważyć, że skoro ten człowiek miał dziewiętnaście lat, to studentem KUL-u był co najwyżej trzy miesiące, co zresztą potwierdza uniwersytet. Nie jest to wystarczająco długo, żeby uczelnia zdążyła wtłoczyć mu do głowy ideologię chrześcijańską – nawet zakładając, że faktycznie takie próby są tam wobec studentów podejmowane, ale nic takiego nie słyszałam. To uczelnia jak każda inna.
Stanowisko uczelni
Ósmego grudnia na Katolicki Uniwersytet Lubelski dotarło pismo z Sądu Rejonowego w Szczecinie z informacją o tymczasowym aresztowaniu, które zostało zastosowane wobec wskazanego studenta drugiego grudnia. Więc po wpływie pisma 8 grudnia student został zawieszony w prawach studenta na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Decyzja ta była, można by rzec, natychmiastowa. Dodatkowo do rzecznika dyscyplinarnego do spraw studentów i doktorantów został skierowany wniosek o zajęcie się tą sprawą – mówił Wojciech Adnrusiewicz, rzecznik prasowy uczelni – Oczywiście ubolewamy, podkreślam po dwakroć: ubolewamy, że taka sytuacja dotyczy studenta Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Na pewno jednak jest to postępowanie godne najwyższego ubolewania i pozostaje nam przeprosić, że dotyczy naszego studenta. Przyznam szczerze, że nawet ja jestem zaskoczona takimi click-baitami, bo fakt, której uczelni studentem był ten człowiek, jest w tym momencie drugorzędny. Bardziej istotne są jego motywy, a te w sposób oczywisty nie są chrześcijańskie. Doskonale wszyscy wiemy, że sporo ludzi czyta tylko nagłówki, a takie w istotny sposób wprowadzają w błąd. Po co? Tak jest bardziej poprawnie politycznie, żeby bez żadnej podstawy nawalać w katolików? Pozostaje sprawdzić dokładnie, z kim ten chłopak się kontaktował – być może pozwoli to wykryć innych takich odklejeńców. A być może tropy poprowadzą bezpośrednio do któregoś z meczetów? Nastolatek został aresztowany na co najmniej trzy miesiące.
Uważajcie na siebie.
M.
Nie wiem jak Wy, Drodzy Obserwujący, ale ja przesadnie zdziwiona taką decyzją pana Nawrockiego nie jestem. Prezydent już w trakcie kampanii deklarował, że żadnych chanukowych świec zapalał nie będzie. Ja swoje poglądy i swoje przywiązanie do wartości chrześcijańskich traktuję poważnie, więc obchodzę święta, które są bliskie mojej osobie – powiedział w wywiadzie dla Radia RMF FM. To, że nie jestem zaskoczona, nie oznacza jednak, że się nie cieszę, bo od dawna mam wrażenie, że o wiele bardziej honorujemy wartości żydowskie, niż nasze tradycyjne, chrześcijańskie. Zwłaszcza że jedna z tych wartości głosi, że goje, czyli my, mamy służyć Żydom, czyli im. Polecam Wam zresztą tekst Razprozaka (Raz prozą, raz rymem – walczymy z propagandowym reżimem) – swoją drogą jakiś uśmiechnięty demokrata napisał mi ostatnio, że jestem Razprozakiem 2.0, tyle że on to traktował jako obelgę, ja jako komplement. Wspominał coś jeszcze o napluciu mi do ryja, taki to przykład lewicowej tolerancji i miłości.
Przełomowa akcja z gaśnicą
To świętowanie Chanuki weszło w zwyczaje naszych polityków tak głęboko, że w sumie przyzwyczailiśmy się już do tego. Dopiero Grzegorz Braun musiał nam przypomnieć, że chyba coś jest nie tak, swoją akcją z gaśnicą. Ówczesny marszałek Sejmu, Szymon Hołownia, zorganizował w związku z tym kolejne obchody i próbował wymusić na Krzysztofie Bosaku, że ma wziąć w nich udział, mimo że ten tłumaczył, że jest katolikiem i obowiązuje go m.in. pierwsze Boże przykazanie: Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną. Zresztą w tej całej chanukowej szopce brały udział osoby, które najgłośniej krzyczały o zdejmowaniu krzyży z Sejmu i urzędów, bo państwo ma być świeckie. Ale hipokryzja tych ludzi nie jest chyba dla nikogo z nas nowością. W każdym razie bardzo długo spekulowano czy nowy prezydent nie ugnie się pod tą dziwną żydowską modą i jednak nie weźmie udziału w uroczystościach chanukowych, mimo jego jasnych deklaracji. Argumentowano to tym, że przecież Karol Nawrocki jest protrumpowski, z Trumpa bierze przykład, uzależnia swoją politykę od prezydenta USA i nawet ubiera się tak jak on. A Trump z kolei jest wielkim przyjacielem i sojusznikiem Izraela i premiera Natenjahu. Jest w zasadzie ucieleśnieniem popularnego skrótu „USrael”. Skoro więc polski prezydent nie chce psuć swoich relacji z przywódcą Stanów Zjednoczonych, będzie musiał zapalić świece, nie ma wyjścia.
Szacunek do wartości
No nie, nie będzie musiał. Nawrocki może jest zafascynowany Trumpem, może jest on politykiem, którym się inspiruje i z którego chce w większym lub mniejszym stopniu brać przykład, ale wszystko ma swoje granice. A tymi granicami są wartości tego człowieka, którym pozostaje wierny. Po prostu. Ja mu uwierzyłam i dlatego w końcu zagłosowałam z czystym sumieniem na konkretnego kandydata, a nie tylko po to, żeby nie wygrał ten drugi, jak było w przypadku Andrzeja Dudy. Nie sądzę, żeby przywódca USA miał z tego tytułu jakiś wielki problem, sam sobie może palić te świeczki, jeśli chce, chociaż wydaje mi się, że on jest związany z Izraelem przede wszystkim politycznie. Nieważne, Trump Trumpem. Ja się cieszę, że w końcu mamy polityka na wysokim stanowisku, który sprzeciwia się tej czołobitności wobec Żydów (bo tak to należy nazwać) i nie musi w tym celu biegać z gaśnicą. 😉 Zresztą umówmy się – musiałby być idiotą, żeby się na to zgodzić. Doskonale wie, czego oczekują od niego wyborcy i wie, że straciłby sporo zaufania, gdyby się na to zdecydował. A co do tej szopki w tytule – nie sądzę, żeby Czarzasty, mimo że komunista, odważył się aż tak denerwować chrześcijan. Szopkę zresztą stawia się wieczorem 24 grudnia, po Adwencie. Sam Czarzasty ogłosił, że będą uroczystości chanukowe w Sejmie (jakże by inaczej), ale będzie też Boże Narodzenie: Jest kontynuacja. Tu nie ma żadnej ideologii, a jedynie tradycja. Była Chanuka, to jest. Były święta Bożego Narodzenia, to są. Jeżeli ktoś się spodziewał, że będę robił rewolucję ze względu na swoje poglądy, to się zawiódł, gdyż poglądy swoje mam, ale tradycje i kontynuację szanuję.
Inna sprawa, że to dopiero marszałek Bosak zaproponował postawienie w Sejmie szopki bożonarodzeniowej i podobno była kupowana na ostatnią chwilę. Choinki są, a czy Czarzasty uzna stajenkę za tradycję, skoro pojawiła się dopiero w zeszłym roku z inicjatywy posła Konfederacji…? Zobaczymy. Inna sprawa – jak to skomentował mój przyjaciel: „Szopka i tak jest w Sejmie przez cały rok”.
M.
Zabawne są te nasze media. Mamy obecnie olbrzymi kryzys NFZ, w związku z którym zamykane są m.in. oddziały położnicze i podobno niektóre kobiety będą zmuszone rodzić na SOR. Nie jest to najlepszy moment na tego rodzaju kryzys, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę przedłużający się kryzys demograficzny, który stale się pogłębia. Mamy wojnę za naszą wschodnią granicą, a nikt z przedstawicieli Polski nie został zaproszony, mimo że ten konflikt dotyka nas bezpośrednio. Mamy również poszczególne akcje dywersji – jeśli wierzyć na słowo tym mediom – ze strony Rosji, ale za chwilę napiszę, dlaczego ich wiarygodność stoi na takim sobie poziomie. I to bardzo niebezpieczne akcje dywersji, bo niedawna sytuacja z torami była mocno niebezpieczna, no ale rząd odtrąbił wielki sukces, więc chyba nie mamy się czym martwić. Dopóki nie dojdzie do tragedii, ale wtedy na pewno się dowiemy, dlaczego to nie ich wina. Mamy jakiś pierdylion problemów, którymi musimy się zająć w tej chwili, ale są rzeczy ważne i ważniejsze.
Słowne przepychanki
Priorytetem dla naszych mediów jest pseudo-afera pomiędzy Waldemarem Żurkiem a Karolem Nawrockim. To, że jakakolwiek decyzja prezydenta jest od razu, z marszu krytykowana przez niemal wszystkich posłów rządzącej koalicji, a jednym z jego głównych krytyków jest między innymi Waldemar Żurek – wiemy. Że te zarzuty są bardzo często zwyczajnie absurdalne, jak choćby zmanipulowany lament na temat weta ustawy kojcowej – też wiemy. Ogólnie nasz rząd zachowuje się trochę jak rozkapryszone dzieci, obrzucające się piaskiem, bo ktoś im zniszczył babki. Tym razem panu Waldemarowi nie spodobało się, że prezydent odrzucił wnioski o powołanie 46 sędziów i zdaniem Żurka „wkracza w fazę łamania Konstytucji”. No i rzucił w żartach, że mógłby się spotkać z panem Nawrockim w ringu do walki o ustrój państwa. Do tematu nawiązał Krzysztof Stanowski, ale prezydent odpowiedział, że nie ma zamiaru „gasić ministrowi światła”, że nie ma na to czasu i że zamiast tego wolałby w końcu poważnie porozmawiać. No i znowu się zagotowało w naszej cudownej, uśmiechniętej koalicji, bo teraz przekonują, że Nawrocki Waldkowi… grozi. Nie spodobał im się oczywiście fragment o gaszeniu światła i uznali, że świetnie się on nada, żeby go wyrwać z kontekstu. Umówmy się jednak – patrząc na to, jak wyglądają obaj panowie oraz że Żurek przegrał nawet z odkurzaczem – raczej na pewno tak by się to skończyło. To nie jest złośliwość, to jest zdrowy rozsądek. W każdym razie pan minister postanowił się jeszcze odnieść do tej sztucznie rozdmuchanej afery. I wiecie co? Skłamał.
Problemy z liczeniem
Przede wszystkim stwierdził, że nie da się sprowokować, mimo że… to on zaczął. W żartach, jasne, ale sam zaczął. Nawrocki chyba nawet specjalnie się do tego nie odnosił, dopóki nie został pociągnięty za język w Kanale Zero. Ale to nie wszystko: Ja nie biorę udziału w leśnych ustawkach kiboli. Widziałem te filmy prezydenta, które pokazywały go jako boksera. Tylko że jak prezydent stał na bramce w jednym z hoteli, ja bawiłem się w rozrzucanie ulotek i malowanie zakazanych przez komunę haseł. Jest tylko jeden malutki szkopuł. Maluteńki. Karol Nawrocki jest młodszy od Waldemara Żurka o trzynaście lat. Żurek urodził się w 1970 roku, Nawrocki w 1983. Komuna oficjalnie upadła (bo nieoficjalnie, to wiemy jak się skończyło) w 1989 roku. Karol Nawrocki w tamtym okresie mógł sobie stać na bramce co najwyżej w przedszkolu. Nie neguję tego, że być może kiedyś Żurek stał po słusznej stronie barykady. Być może walka o demokrację tak mu się spodobała, że walczył o nią również wtedy, kiedy w Polsce już demokracja była i bawił się wspólnie z KOD-em. A być może już mu przeszło, skoro nie widzi problemu, że marszałkiem Sejmu został komuch. Nie wiem. Ale wystarczyło odrobinę pomyśleć, spróbować policzyć, zanim się palnęło głupotę. Chociaż oni tam mają chyba wszyscy drobne problemy z liczeniem. I nie piję tutaj wcale do Gortata, bo ciężko wymagać od koszykarza, żeby był matematykiem (chociaż to raczej podstawy były), ale dziennikarze sympatyzujący z KO, jak również sami politycy uśmiechniętej koalicji, też kiedyś bardzo podobnie się pomylili, bo sugerowali, że Nawrocki współpracował już z Wielkim Bu, kiedy ten miał co najwyżej 13 lat, a chyba jeszcze mniej. Sam prezydent wyjaśniał, że jego kontakt z Patrykiem M. ograniczał się do paru sparingów.
Nieistniejąca wizyta
Poza tym Karol Nawrocki krytykowany jest za to, że nie chce spotkać się z Zełeńskim. Pojawiają się zarzuty, że prezydent na Ukrainę nie pojedzie, bo się boi. Przepraszam bardzo, ale to Zełeński ma do niego interes, a nie odwrotnie, więc dlaczego to Nawrocki ma tam jechać.? Też afera z tyłka, bo Zełeński poznał już stanowisko polskiego prezydenta i jeśli będzie chciał, to do Warszawy przyjedzie. Karol Nawrocki nie chce robić za chłopca na posyłki głowy ukraińskiego państwa, tak jak robili to politycy PiS, a obecnie KO. Po drugie – mam naprawdę olbrzymie wątpliwości, czy w dalszym ciągu powinniśmy tak bezkrytycznie i bez żadnej refleksji wspierać Ukrainę finansowo, skoro całkiem niedawno wyszły na jaw olbrzymie przekręty, związane między innymi z pieniędzmi, którą Ukraina otrzymywała w ramach pomocy od innych państw. Jeden z najbliższych współpracowników Zełeńskiego zwiał już w związku z tym do Tel Awiwu i tyle go widzieli. Ale już wiemy, że np. Radosławowi Sikorskiemu to nie przeszkadza. Poza tym wiele osób czepia się prezydenta, bo wspomniał o wdzięczności i większej symetrii. Ta symetria jest mniej lub bardziej celowo pomijana, ale za to zaczęto wyliczać, ile razy prezydent Ukrainy użył wobec Polski słowa „dziękuję”. No dobrze, ale słowa podziękowania ukryte gdzieś między jednym „dej”, a drugim nie wyglądają zbyt szczerze. I wróćmy też do tej symetrii – za słowami powinny iść czyny. Nie twierdzę, że nie wiadomo, jak wielkie. Mogą zacząć od przeprosin za tragedię w Przewodowie i odszkodowań dla rodzin dwóch zabitych, polskich obywateli. Był to prawdopodobnie fatalny wypadek, a nie celowe działanie, ale mimo wszystko reakcja Ukrainy była zwyczajnie bezczelna. Wciąż też mamy nierozliczony Wołyń. Nam, jako państwu, same podziękowania nie są do niczego potrzebne.
Wnioski z błędów poprzednika
Tak w polityce, jak i w życiu istnieje zasada, że nikt Cię nie będzie szanował, jeśli Ty sam się szanować nie będziesz. Przekonał się o tym między innymi Andrzej Duda. Pamiętacie początek wojny na Ukrainie i reakcje Zełeńskiego na nazwisko naszego poprzedniego prezydenta? Były co najmniej życzliwe, jeśli nie entuzjastyczne. Zełeński wprost mówił, że „Andrzej is great”, a żołnierze reagowali brawami i wiwatami na sam dźwięk jego nazwiska. A jak było na koniec jego prezydentury? Kiedy Duda próbował Zełeńskiego postawić do pionu, mówiąc, że pierwszy chwyci za telefon, ten odpowiedział mu lekceważąco, że bardzo możliwe, że będzie zajęty i nie odbierze. I tak, możemy twierdzić, że to był żart, ale osobiście mam wrażenie, że wspólna konferencja prasowa nie jest najlepszym miejscem na takie złośliwostki. Być może Karol Nawrocki wyciąga wnioski z błędów poprzednika i zwyczajnie oczekuje od niego szacunku jaka należy się głowie państwa, formalnie będącego sojusznikiem.
M.