

Nawiasem Pisząc
Nowa stolica Polski
W debacie politycznej bez zmian. Po tym, jak Kołodziejczak skompromitował się u Mazurka tak bardzo, że wszyscy myśleli, że bardziej się nie da, uaktywniła się Anna Maria Żukowska, krzycząc: „Jak to się nie da?! Potrzymajcie piwo i patrzcie”, po czym poszła do studia cała na biało. A następnie skasowała konto na TT/X. W międzyczasie lewica już chyba pogodziła się z myślą, że nie da się zliberalizować przepisów antyaborcyjnych w najbliższej kadencji, co przyznał nawet Czarzasty, więc zakomunikowali tylko, że spoko, ale ten kredyt 0% i dopłata 600 zł za wynajem, to też nie przejdzie (co akurat popieram). Nie wiem, czy przyszłemu rządowi zostały jeszcze jakieś obietnice, z których nie zdążyli się wycofać, ale i tak zareagowali biciem piany na fakt, że Andrzej Duda powierzył misję sformułowania rządu Mateuszowi Morawieckiemu. Trochę dziwi to zniecierpliwienie, bo wygląda to trochę tak, jakby nie byli do końca pewni, czy na pewno PiS nie utworzy rządu, a jeśli faktycznie nie, to czy im się to uda. A przecież można spokojnie zaczekać, skoro są tacy pewni. W każdym razie Tusk nie zamierzał słuchać orędzia prezydenta, bo fajniej by było podlizać się mieszkańcom Jagodna, w którym pizzeria roznosiła wyborcom pizzę. Na spotkaniu z Donkiem pojawiła się również pewna trzynastolatka, która marzy, aby studiować prawo w Polsce. Ale po kolei…
Najgodniejsze miejsce w Polsce
Mieszkańcy Jagodna mogliby stanowić znakomity obiekt obserwacyjny dla psychiatrów, badających syndrom sztokholmski, bo kiedy tylko zrobiło się o tej dzielnicy głośniej, to zaraz wyszło na jaw, że oni tam wcale tak fajnie nie mają. Pojawiły się wpisy, że to typowe osiedle patodeweloperskie, gdzie bloki buduje się praktycznie jeden obok drugiego, dojazd do centrum miasta ma zapewniać jednopasmowa droga i korki już od ładnych paru lat są tam takie, że ma się ochotę strzelić sobie w łeb. A warto dodać, że Jagodno leży na samych obrzeżach Wrocławia, więc dojazd do centrum miasta byłby fajnym ułatwieniem dla mieszkańców tej dzielnicy. Bo o jakiejś linii tramwajowej też można zapomnieć, na co to komu? Podobno osiedle dysponuje własnymi „Żabkami”, kawiarniami sushi czy pizzeriami właśnie, ale jakieś szkoły czy przychodnie to też nie za specjalnie – tym bardziej mieszkańcom przydałby się jakiś normalny dojazd do centrum, najlepiej, żeby nie zajmował on kilku godzin. Miał być też park, ale nie będzie. Ogólnie ciasnota i duchota straszna. I prawie 50% mieszkańców Jagodna głosowało w ostatnich wyborach na jedyną i słuszną partię. I nawet nie przyszło im do głowy, że być może za warunki życiowe na tym osiedlu, odpowiada prezydent miasta, Jacek Sutryk, który był rekomendowany przez… Koalicję Obywatelską. Sutryk to jest taki śmieszny gość, którego pomysły dość często w programie „Kanał Sportowy” krytykowali Mazurek i Stanowski. Tusk, wdzięczny mieszkańcom, że tak dzielnie walczyli o własną godność obiecał, że załatwi im chociaż ten tramwaj. Ktoś przypomniał, że tym się powinny zająć raczej władze Wrocławia, na co Sutryk poinformował, że on by chciał, ale na razie nie może. W każdym razie prezydent Wrocławia zdążył się już o te tramwaje pożreć z Polą Matusiak z partii Razem, tak więc w tej koalicji jest coraz zabawniej. Nawet nie wiem, czy taki wybór mieszkańców Jagodna to na pewno syndrom sztokholmski, czy może po prostu uznali, że skoro sami mają przesrane, to niech cała Polska też ma.
Młodociana Maja Staśko
Ale skupmy się może na wspomnianej trzynastolatce, bo to jest kolejny przykład na to, w jaki sposób zwolennicy PO uwielbiają wykorzystywać swoje dzieci do agitacji politycznej, lider ich partii też nie ma nic przeciwko temu, a potem cała Polska płacze ze wzruszenia, że taka mądra, rezolutna nastolatka i w końcu się doczekała wolnej Polski. Przypomnę w takim razie, że Joanna Kluzik-Rostkowska apelowała kiedyś „aby nie dopuszczać do sytuacji, w której mogą istnieć podejrzenia, że dzieci są wykorzystywane w kampanii wyborczej, bo to jest absolutnie niedozwolone i niedobre działanie”. Donald Tusk znany jest jednak z tego, że średnio liczy się ze zdaniem swoich koalicjantów, bo wcisnął ich już butem w ziemię tak głęboko, że ma już absolutnie niezagrożoną pozycję w swojej partii. Dlatego niespecjalnie przejął się tym, co według jego koleżanki jest niedozwolone i niedobre, i bez żenady wykorzystuje dzieciaki do budowania sobie poparcia. Jeszcze w trakcie kampanii jacyś obłąkani rodzice wykorzystali swoją dziewięcioletnią córkę do odegrania łzawego teatrzyku, w którym dziewczynka miała się rozpłakać i zapytać łamiącym się głosem, czy w końcu będziemy mogli żyć w wolnej Polsce. Ja w końcu nie wiem, czy to dziecko naprawdę było tak przerażone, czy po prostu znakomicie odegrało rozpisaną wcześniej rolę, natomiast do jej rodziców wypadałoby czuć chyba tylko pogardę. W Jagodnie uaktywniło się z kolei niewiele starsze dziecko, które niestety zostało tak zindoktrynowane, że powtarza lewicowe farmazony niemalże automatycznie: „Moim marzeniem jest studiowanie prawa. Ale prawa w Polsce. By sądzić w Polsce, gdzie ja jako kobieta będę miała takie same prawa jak mężczyzna; ja jako kobieta będę miała telefon, którego nikt mi nie będzie sprawdzał i że ja będę mogła wyedukować siebie oraz swoje dzieci. Ja jestem po prostu tą samą osobą, tak jak każdy inny. I czy teraz ja po tych wyborach będę mogła moją mamę, moich znajomych, w mojej szkole jako marszałkini… Żeby koalicja wygrała, żebyśmy wygrali! Czy jest to do zrobienia, żebym mogła studiować w Polsce?”.
W Polsce nie wolno studiować
Ja naprawdę nie chcę się znęcać nad tą dziewczynką, więc napiszę tylko, że jej rodzice, jeśli już chcieli wykorzystywać córkę do agitacji politycznej, co w dalszym ciągu uważam za obrzydliwe, mogliby ją lepiej przygotować do tej płomiennej przemowy. Bo tutaj naprawdę nic się kupy nie trzymało. Jeżeli chodzi o prawa kobiet to zadano Annie-Marii Żukowskiej i Małgorzacie Kidawie-Błońskiej pytanie: „Jakie prawa mają obecnie mężczyźni, których nie mają kobiety?”. Pierwsza odpowiedziała, że w sumie nie ma żadnego takiego prawa, druga postanowiła skompromitować się bardziej i wyjaśniła, że mężczyźni jak wracają z pracy do domu, to mogą sobie obejrzeć mecz, a kobietom podobno nie wolno. Zabawne, bo ja mogę sobie włączyć mecz, jeśli tylko mam na to czas albo ochotę i słowo Wam daję, jeszcze żadna pisowska policja mi się na chatę nie wtryniła, że jakim prawem ja mecz oglądam i co ja sobie w ogóle myślę. Tak więc proponowałabym – jeśli ta nastolatka faktycznie marzy o studiowaniu prawa – do tego prawa przysiąść i pouczyć się. Z tego, co mi wiadomo, jak na razie to ani TVN, ani Wybiórcza, ani Onet nie są źródłami niezbędnymi na tych kierunkach. Co do sprawdzania telefonów, to podejrzewam, że chodziło o tego osławionego Pegasusa, ale mogę tylko napomknąć, że możnaby posprawdzać jakie zdanie w tym zakresie mają unijni urzędnicy, którym chyba nie przeszkadza śledzenie obywateli UE. Ponadto mamy tutaj praktycznie samowolkę, jeśli chodzi o ochronę danych osobowych i w dalszym ciągu może zadzwonić do nas pan z propozycją fotowoltaiki, ubezpieczeń, kredytów czy nawet golarek elektrycznych, chociaż ani nie dawaliśmy im naszego numeru, ani nie wyrażaliśmy zainteresowania którymś z tych produktów, i tak dalej. Bo to jest ciekawa sprawa. Nie wiem, o co później chodziło nastolatce z jej mamą, przyszłymi dziećmi i marszałkinią w szkole, bo chyba trochę się spięła i nie dokończyła wątku. Wiem tylko, że to rażący brak inkluzywności, jeśli mówi o wszystkich ludziach, że są tacy sami. A gdzie mniejszości? Ostatnie jej pytanie też nie mam pojęcia, skąd jej się w głowie zrodziło, ale jestem niemal pewna, że sama na to nie wpadła. Mogę jednak uspokoić, że PiS rządził ostatnie osiem lat i jakoś zakazu studiowania w Polsce nie było. Przeciwnie, większość polskich uczelni gwałtownie skręciła ostatnio w lewo, a nic nie słyszałam, żeby były jakoś nagminnie zamykane, więc tutaj chyba też problemu nie ma? Znaczy jest, ale chyba nie dla rodziców tej dziewczyny, którzy dali ją radę tak skutecznie zindoktrynować, że biedna nie zdaje sobie nawet sprawy, w jakim państwie żyje i co się w nim dzieje. Przecież to jest straszne. Chyba że chodziło jej o ten brak szkół w Jagodnie…
Rodzicielska duma
Najsmutniejszym widokiem w tym przykrym wystąpieniu jest chyba matka dziewczynki, która podtrzymywała jej mikrofon, żeby córka powtarzała te absolutne bzdury, bo wiedziała, że Tuskowi się spodoba, oraz fakt jak jej gratulowała po wszystkim. Duma rozpierała! To jest dorosła kobieta i powinna zdawać sobie chyba sprawę, że na ten filmik nie zareagują jedynie obłąkańczy zwolennicy PO, którzy w większości popłakali się ze wzruszenia (jak wynika z reakcji na TT/X), ale również osoby z przeciwnego bieguna, którzy w najlepszym wypadku skrytykują i wyśmieją matkę (na co sobie na pewno zasłużyła), ale może się też dostać trzynastolatce (bo widać, że jest już niestety strasznie zindoktrynowana, zmanipulowana i ogłupiała tą proplatformerską propagandą). Zrobiła ze swojego dziecka drugą najmłodszą propagantystkę swojej ukochanej partii. I przez głowę jej nawet nie przeszło, że 13-letnie dziecko nie ma ma jeszcze ukształtowanych poglądów politycznych, ma prawo wyrażać inne poglądy w przyszłości, a to nagranie może się za nią ciągnąć jak smród po gaciach i ogólnie może się zdarzyć tak, że będzie się tego w przyszłości wstydziło. Ale chrzanić dobro córki, ważne, że się Tusk uśmiechnął, wzruszył, pokiwał ze zrozumieniem głową i zostało mu dostarczone kolejne paliwo polityczne dla platformerskich obłąkańców. BO MŁODZI DBAJĄ O PRZYSZŁOŚĆ POLSKI! Nie wiem, być może, ale trzynastoletnie dzieci są na takim poziomie rozwoju emocjonalnego i psychicznego, że najczęściej służą do wyrażania agitacji politycznej swoich rodziców. I do głowy pani mamie nie wpadnie, że dzieci należy raczej wychowywać, a nie programować. Ani tym bardziej nie należy ich uczyć opowiadania kłamstw.
M.
Wesprzeć nas można poprzez Patronite
Nawiasem Pisząc
Polityczna elita głosi

Dzisiaj trochę lżejszy tekst przygotowałam, bo pomyślałam sobie, że warto byłoby się trochę pośmiać, póki jeszcze możemy. Zanim, wiecie, demokracja nam wbije na chatę i założy kajdanki za jakieś posty sprzed paru lat. Tak w ogóle, patrząc pod tym względem, to trochę igram z ogniem, nie publikując tylko tego o Donaldzie Tusku, co on sam chciałby przeczytać. Gdyby chodziły tylko o posty sprzed paru lat, to jeszcze mogłabym się wyłgać, że zmieniłam poglądy i od dwóch lat krzewię demokrację i j***ę PiS. Ewentualnie, że wcale nie chciałam dać lajka, tylko emotkę „Wrrrr”, bo tak bardzo mnie poprzednia władza denerwowała, że zębami szurałam jak sędzia Waldemar Żurek. Dni więc moje są policzone, w wolnej Polsce będę siedzieć, a w więzieniu, jak tylko się roześmieję, to mogę dostać w papę, więc lepiej nie próbować. Chyba że zbudują jakieś osobne więzienie dla apologetów mowy nienawiści? Wtedy by było nawet fajnie, miałabym całkiem niezłe towarzystwo. Korzystając jednak z ostatnich chwil wolności, zanim mój sądny dzień nadejdzie, postanowiłam pośmiać się z Wami z kilku najgłupszych wypowiedzi ostatnich dni.
Eliza jest nieplagiatowalna!
Najbardziej odkleiło się chyba pani Elizie Michalik, która zasłynęła tym, że umie w plagiaty. I mogłaby na tym poprzestać, bo kiedy stara się przekazać swoje własne myśli, to wychodzi wyjątkowo głupio. Robienie z siebie idiotki chyba weszło jej w nawyk. Zresztą sami poczytajcie:
Ludzie potrzebują upamiętniania dobrych momentów, ale potrzebują też pomocy chociażby w postaci symboli w przeżywaniu złych momentów. I o tym nie można zapomnieć. Na początek zniosłabym Święto Niepodległości, czy wykasowałabym tę datę 11 listopada…
Ale tak w ogóle, z kalendarza?
…bo ona kojarzy się już tylko i wyłącznie faszystowsko, przemocowo i z płonącą Warszawą…
Pisałam Wam, że na tegorocznym Marszu byłam z Raz prozą, raz rymem – walczymy z propagandowym reżimem i Inny Wymiar? No i rozmawiając między sobą, doszliśmy do wniosku, że gdyby któreś z nas napisało do innego, że jego ostatni tekst był faszystowski (ale wiecie – bez cienia ironii), to – ja osobiście – pomyślałabym, że – kurczę – może faktycznie trochę za ostro, może mnie poniosło, może lepiej odetchnąć kilka razy, odpocząć i wrócić do Internetu dopiero, kiedy nie będę już swoją brunatnością razić nawet znajomych o podobnych poglądach. Ale kiedy mówi mi to jakiś kompletnie radykalny lewicowiec albo Eliza Michalik (która Święto Niepodległości zastąpiłaby… bez spoilerów, zaraz doczytacie! ), to dla mnie jest to tylko i wyłącznie komplement. Bo zdaję sobie sprawę, że dla nich faszyzm jest tożsamy z patriotyzmem. Zresztą Szymek Hołownia chce biało-czerwone paski na świadectwach szkolnych zastępować tęczowymi, więc sami rozumiecie – nie łączą mnie z nimi absolutnie żadne wartości. Tak więc, dzięki za komplement, Elizka, i wracamy dalej do Twoich mądrości.
A naprawdę ten piętnasty października, te wybory, po niemal dziesięciu latach pójścia drogą dyktatury, przywrócenie nam wolności… To byłaby taka świetna data! I taki fajny, ciepły październik. To byłoby świetne Święto Niepodległości.
Tak, dobrze czytacie. Babeczka stawia na równi odzyskanie przez Polski Niepodległości po 123 latach nieobecności na mapach politycznych i wybory, po których partia, której nie lubi prawdopodobnie nie będzie sprawowała władzy. A nawet więcej – ona uważa, że te wybory są ważniejsze, niż jakaś tam Niepodległość. Na tyle ważniejsze, że symboliczną datę jej odzyskania należy wywalić do kosza i wyznaczyć nowe święto. Jeśli z podobnego założenia wychodzi to całe platformerskie środowisko, to wcale się nie dziwię, że dla nich wizja federalizacji Unii, słuchanie poleceń Niemców i „wspólna armia” to zupełnie niegroźna, a wręcz korzystna wizja. Do tej pory myślałam, że oni są po prostu kompletnymi, politycznymi „niemotami”, ale po tym wywodzie pani Michalik zmieniłam zdanie. Oni po prostu Polskę mają za nic. Wszak już ładnych parę lat temu Donald Tusk im powiedział, że polskość to nienormalność, więc teraz już się jej zwyczajnie wstydzą. Jeżeli nie zaczęli wstydzić się wcześniej, kiedy Michnik sączył im do głów swoja truciznę. Ale jeszcze trochę poznęcam się nad tekstem „dziennikarki”, bo podejrzewam, że o niczym głupszym długo nie usłyszymy – chociaż faktycznie poziom żenady wyjątkowo wysoki. Nie idzie za nimi nadążyć. W każdym razie – o jakiej dyktaturze, Elizka, Ty pierdzielisz? Sprawdziłam sobie i ta kobieta urodziła się w 1976 roku (może datę jej urodzin też będziemy jakoś upamiętniać, na przykład jako dzień upadku polskiego dziennikarstwa – chociaż musiałabym sprawdzić, kiedy urodził się Lis, on się bardziej nadaje), więc powinna coś niecoś pamiętać z czasów PRL-u. Bo o czasach stalinowskich nie ma prawa nic wiedzieć, musiałaby poczytać. I ona bez zażenowania podpisuje się pod okrzykami kodziarzy, że rządy PiS to dokładnie to samo, co PRL. A nawet gorzej, bo wtedy to przynajmniej kultura była, kiedy ludzi pałowali w więzieniach. Przecież jakby tych idiotyzmów słuchał jakiś dzieciak, który nie liznął jeszcze historii, to byłby święcie przekonany, że za komuny to można było marsze organizować i na całą ulicę drzeć ryja, jaka ta władza jest zła. Nawet używając wulgaryzmów. Serio, jeżeli słyszę, że ktoś wygaduje takie głupoty, to poważnie się zastanawiam, czy nie mam do czynienia z kimś ciężko upośledzonym. I czy wypada się z niego śmiać, czy może jednak zadzwonić po karetkę. Czy ta baba wie, kim był Jerzy Popiełuszko? Emil Barchański? Grzegorz Przemyk? Stanisław Pyjas? Ona wie w ogóle cokolwiek? Bo takimi wypowiedziami obraża jedynie pamięć ofiar prawdziwego reżimu. A z tym ciepłym październikiem to też bym uważała. W październiku ma być zimno! Jak przez jakiś czas we wrześniu było ciepło, to był dramat i koniec świata, a tej się zachciało ciepłego października.
Kołodziejczak znów atakuje
Nie ma chyba sensu się dłużej nad tą kobietą znęcać. Nie ona jedna na lewicy głupoty wygaduje. Przypomnieć o sobie postanowił Michał Kołodziejczak. Ostatnio było mu trochę smutno, bo wydawało się, że po wywiadzie u Mazurka nagrodę politycznego dzbana ma już w kieszeni, ale potem u dziennikarza zjawiła się Anna Maria Żukowska i wygrana może nie być taka pewna. Dlatego wpadł na genialny pomysł zwiększenia swoich szans i poszedł do Bogdana Rymanowskiego. A ten postanowił odczytać mu pytanie od słuchacza – nawet nie to, że sam redaktor taki wredny.
– Czy pan wie, jakie organy władzy w Polsce wybieramy w wyborach większościowych?
– No proszę pana, wie pan (a może nie wie? – przyp. M), idziemy w taką narrację redaktora Mazurka i zadajemy takie pytania. Proszę pana, ja proszę o poważny zestaw pytań (nie ma przypadkiem jakiejś emotki rżącego konia?), który będzie mówił o tym, co robimy (ten zestaw znaczy?). Bo z taką narracją to za chwilę, tak jak widziałem na Twitterze pytania, które mówią o tym, czy to premier czy Prezes Rady Ministrów coś powołuje”
Ty się, Michałek, tak nie oburzaj o „nieodpowiednią” narrację. Obywatele mają prawo się martwić, jeśli do Sejmu idzie facet, który nie wie, czym jest Zgromadzenie Narodowe, ani że premier i prezes Rady Ministrów jest tym samym. To po pierwsze. Po drugie, możesz sobie psioczyć na dziennikarzy, jakby to była ich wina, że nie posiadasz wiedzy na poziomie czwartej albo piątej klasy szkoły podstawowej, ale to było pytanie od słuchacza. Od obywatela, za którego podatki możesz sobie teraz przez najbliższe lata w Sejmie waletować, a nie wyprowadzać pasać kury. Połączenie głupoty i bezczelności nie za dobrze świadczy o człowieku. A kiedy taka osoba dostaje się do Parlamentu, to może być wręcz niebezpieczne. Nie wiem, czemu Polacy to sobie robią.
Donald Tusk i polityczny cynizm
Na koniec wypowiedź, która może nie jest głupia, ale doskonale pokazuje polityczny cynizm i bezczelność Donalda Tuska. Znakomicie się z Michałem dobrali. Prezes Platformy Obywatelskiej był łaskaw wspomnieć na X/TT: „Tusk nie będzie moim premierem” – powiedział prezydent Duda. Potwierdzam. Nie będę. Tym wpisem spuścił psy ze smyczy i dał sygnał do ataku. Na prezydenta rzucili się lewicowi dziennikarze z Tomaszem Lisem na czele i posłowie PO. Że może nie będzie twoim premierem, ale będzie naszym i całej Polski! Tjaaaa. Zaskakuje głupota tych ludzi, bo teraz zareagowali oburzeniem, że jaki to ten Duda wredny, a przecież od kiedy objął urząd prezydenta, to oni nawalali bez przerwy, że to nie jest ich prezydent. Ale powiedz o świętym Donaldzie, że nie będzie Twoim premierem, to są gotowi Cię na stosie spalić. Albo ukamienować. Żeby tak bardziej multi-kulti było. Na tym przykładzie możemy też zaobserwować w jakiej kondycji są nasi politycy i media. Że posłowie PO rzucili się z jazgotem, bo ich pan i władca tak im kazał, to jestem w stanie zrozumieć. W tej partii nie ma demokracji, czego sam Tusk nigdy nie ukrywał. Tam wszyscy mają mówić tak, jak on sobie życzy, bo inaczej wyrzuci z partii. To jest naprawdę skończona kanalia. Ale od dziennikarzy wypadałoby, żeby chociaż zweryfikowali informacje. Że Tomasz Lis jest dziennikarską prostytutką, to już wiem od dawna, ale nie on jeden wyskoczył z tą retoryką (der Onet i TVN oczywiście od razu zmanipulowali wypowiedź Dudy). A co tak naprawdę powiedział Andrzej Duda? W pierwszym kroku mówimy o wyborze prezydenckiego kandydata na premiera. Ja jestem prezydentem, ale Donald Tusk nie jest moim kandydatem na premiera. Kandydatem. Nie premierem. Donek oczywiście doskonale zdaje sobie sprawę, jaka jest różnica, ale nie po to od wielu lat hodował sobie stado idiotów, żeby z nich nie skorzystać, jeśli będzie taka konieczność. Dlatego napisałam, że wypowiedź naszego słońca narodu (niemieckiego) nie była idiotyczna, ale idealnie odzwierciedlała jego charakter jako polityka. Obłudnik, kłamca, manipulant i bezczelny cynik. Taki obraz widzi każdy przeciętnie inteligentny Polak, jeżeli zadał sobie trochę trudu i skonfrontował wpis byłego (i niestety pewnie przyszłego) premiera z autentyczną wypowiedzią Andrzeja Dudy. Ale wyhodowane przez niego stado idiotów widzi Tuska z aureolą nad głową i z dumną, mężną twarzą jaśniejącą od promieni Słońca, które znowu sprowadził do Polski. I nie ma w tym chyba ani trochę przesady.
M.
Nawiasem Pisząc
Rozpędzona koalicja

Co tam nowego słychać u naszych nowo rządzących? Oglądałam niedawno wywiad z Czarzastym, który cieszył się, że wspólnie tworzą formację wieloprogramową, więc jak to tak można mówić, że oni programu nie mają, a jedyne co ich łączy, to niechęć do PiSu. No niby OK, ale to są programy zupełnie niespójne. Jesteśmy za aborcją i jesteśmy przeciw aborcji. To już mamy dwa pomysły. Jesteśmy za związkami partnerskimi, ale jesteśmy też przeciw. To już cztery. Damy kredyt 0%, dopłatę 600 zł do wynajmu mieszkania i 800 plus, ale tak w ogóle to nie dla rozdawnictwa i nic nie będziemy dawać – to już sześć. Jesteśmy za poprawą warunków pracy rolników, ale też będziemy walczyć o klimat, nawet jeśli ta walka w konsekwencji miałaby oznaczać olbrzymi wrzód na rolniczych tyłkach – czyli już osiem. A ile razy Tusk i jego partia zmieniała zdanie w sprawie nielegalnych imigrantów! To już chyba trzy kolejne. Tak można bez końca wymieniać. Ale ze wszystkich pomysłów nowej koalicji, które mi się nie spinają, jeden nie spina mi się najbardziej. Wpisano do tych całych tuskowych konkretów (co wczoraj posłanki KO i Lewicy radośnie świętowały na TT/X, kompletnie zapominając, że trzeba je jeszcze przegłosować, bo konkret jeszcze nie jest konkretem, tylko dlatego że Tusk tak powiedział) karę za mowę nienawiści wobec społeczności LGBT. Ja chciałabym się jeszcze dowiedzieć, jak zamierzają zdefiniować tę mowe nienawiści – czy będzie się ograniczała tylko do słów powszechnie uznawane za obelżywe, jak np. nazwa pewnej części od roweru, czy może w pasiak będzie już można pójść za stwierdzenie, że sposób walki o swoje prawa przez to środowisko jest nieakceptowalny albo że na przykład nie zgadzamy się na adopcję dzieci przez takie pary. Bo coś mam wrażenie, że mało konkretny ten konkret Platformy. Jednocześnie, jak wczoraj pisałam, utworzono ten zespół ds. polityki migracyjnej, na którym będzie się debatować o tym, jak pomóc naszym niedoszłym gościom i utrudnić pracę Straży Granicznej. To są dla mnie takie pierwsze przesłanki, świadczące o tym, żeby Polska ostatecznie się zgodzi na przyjmowanie uchodźców, wszystkich jak leci. Donald już się przyzwyczaił, że po swoich wyborcach może się spodziewać wszystkiego, ale nie tego, że kiedykolwiek zwątpią w jego potęgę, albo że będą pamiętali jego kłams… przepraszam, przenośnie. Nikt im jeszcze nie powiedział, że to się nie dodaje? Że im więcej ich tu wpuszczą, tym głębiej homoseksualiści się schowają do swoich szaf i nie będą chcieli ich opuścić nie w obawie nie przed wstrętnymi, polskimi homofobami, którzy na nich nienawistnie łypią okiem na ulicy, ale przed całą masą nowych przybyszów, którzy radośnie zabiorą się za ubogacanie kulturowe. Ubogacanie kulturowe homoseksualistów po islamsku wygląda tak, że zrzuca się ich z dużych wysokości, ale myślę, że islamiści są bardzo otwartymi ludźmi i mogą ostatecznie ubogacać w inny sposób. Całkiem niedawno widziałam krótkie nagranie z propalestyńskiej manifestacji, na której jakiś lewak próbował przekonać jej uczestniczki, pochodzące z krajów Bliskiego Wschodu, że ok, Palestynę już załatwiliśmy, ale możemy jeszcze poprotestować o prawa osób transseksualnych, bo niektórzy bardzo nietolerancyjni ludzie mówią, że dziewczynka nie może być chłopcem, ani na odwrót. Jak zareagowały, nie muszę Wam chyba tłumaczyć, i niepocieszony aktywista musiał szukać zrozumienia gdzie indziej. Przy okazji pogubiłam się trochę, kogo ci najbardziej radykalni lewacy wspierają w izraelsko-palestyńskim konflikcie, bo mam wrażenie, że chcieliby wesprzeć oba kraje, najlepiej zaprosić ich tutaj na wspólne świętowanie tolerancji, a potem zobaczyć, co z tego wyjdzie.
Wolne media
Ale są oczywiście sprawy, które koalicjantów z naszego przyszłego rządu łączą. Na przykład, żeby TVP przestało kochać Kaczyńskiego, a znowu zaczęło kochać Tuska. Oczywiście, zasłaniali się pięknymi hasłami, żeby TVP znowu była publiczna, a nie rządowa, ale mam przykrą informację. TV publiczna zawsze będzie rządowa i naprawdę nie chce mi się wierzyć, żeby Tusk nie wykorzystał swoich wpływów i nie zmontował TVP, żeby mu to grało i buczało, jak w TVN. Żeby mu tam wszyscy spijali z dzióbka i żeby głosili dokładnie ten sam przekaz, jaki sobie życzy. To jest akurat człowiek, który brzydzi się jakąkolwiek krytyką swojej świętej osoby w mediach, ma wręcz na nią alergię, dlatego np. nie wpuścił przedstawicieli TVP ani TV Republiki na jego wieczór wyborczy, bo co tu nam będą pisowcy bruździć. Dlatego taka była reakcja władz na publikacje nagrań z restauracji „Sowa i przyjaciele” w magazynie WPROST czy na stronę internetową „Antykomor”. Kibicom też usiłował gęby pozamykać. Dla przykładu – wczoraj na salę sejmową przyszła Aleksandra Gajewska ze swoim synem. I spoko, mnie to ani nie chłodzi, ani nie grzeje. Domyślam się, że to była przede wszystkim promocja siebie jako dobrej matki, bo nie chce mi się wierzyć, żeby posłanka nie dała rady załatwić opiekunki na kilka godzin. I trochę zapomniało jej się, że są tak bardzo za równością, bo jednak większość Polaków nie może sobie z dzieckiem przyjść do pracy, obojętnie jakiej awaryjnej sytuacji by nie mieli. Ale może równość nie wyklucza równiejszości. W każdym razie nie oburzyło mnie to jakoś szczególnie, jedyne moje obawy, dotyczyły tego, jakie wartości będzie dziecko czerpać z tej krótkiej wizyty u ludzi, którzy od dawna robią z tego sejmu cyrk. Kłótliwość? Chamstwo? Brak umiejętności poważnej dyskusji? Głupotę? To miało akurat jak w banku. Ja bym wolała takiego berbecia do ZOO zabrać, tam jest jednak większa kultura. W każdym razie jedna z pań posłanek rzuciła się – znowu na WPROST – za szkalowanie i nękanie biednej Gajewskiej, domagając się publikacji imienia i nazwiska autora tego tekstu. Pewnie po to, żeby też rozliczać. Tyle że sam artykuł nie wyglądał mi, ani na złośliwy, ani tym bardziej szkalujący. Ot, napisano, że pani taka i taka przyszła do Sejmu z kilkuletnim chłopcem i że internauci są podzieleni, bo niektórzy chwalili za to młodą mamę, a inni ją ganili, że to jednak nie miejsce dla takich małych dzieci. Tyle szkalowania. Ale że politycy PO są przeczuleni na złośliwe, pisowskie media i głupie pytanie o Zgromadzenie Narodowe uważają za tendencyjne i mające za zadanie ośmieszyć rozmówce, tylko dlatego, że był z PO, to już pisałam. Nic nowego, to po prostu kolejny taki przykład.
Wolne sądy
I rzecz jasna, łączy ich jeszcze kolejna sprawa. PRAWORZĄDNOŚĆ. Oni wszyscy ją kochają, wspierają i walczą o nią. Dlatego na przykład do KRS wcisnęli tylko swoich kandydatów – w tym między innymi Annę Marię Żukowską, co nie wiem, czy jest bardziej śmieszne, czy tragiczne. I uwalili im wicemarszałka. To oczywiście, zgodne z literą prawa było. Dodatkowo już sobie wykombinowali, jak to uwalić ten nielubiany przez nich wyrok Trybunału Konstytucyjnego. Nie damy rady ustawą? To spróbujmy uchwałą. Najlepiej uznajmy, że wszyscy członkowie TK byli tam przez pomyłkę i unieważnijmy ich wyroki. A że to samo w sobie nie brzmi jako przestrzeganie prawa konstytucyjnego, tylko szukanie możliwości, żeby je uwalić, to już spoko. Niedługo wszystkie główne media w Polsce będą w naszych rękach, więc Polacy się nie dowiedzą. Nie będziemy im przecież humorów psuć, i tak są niezadowoleni, że tych obietnic, co tam kiedyś mówiliśmy, nie da rady spełnić przez PiS. Zamiast tego będą mieli aborcję. Na NFZ. Gdzie termin oczekiwania to od roku do dwóch lat, ale wciśniemy im tam jeszcze aborcję jak kolanem do walizki, na **uj będziemy kombinować, żeby to sprawniej działało. Zgodnie zresztą z ideą praworządności wcisnęli do Sejmu Romana Giertycha, który przed polskim prawem spierdzielił do Włoch, bo prawdopodobnie jest umoczony, ale teraz dostanie immunitet, więc co za problem? Ma immunitet, więc jest niewinny. I który w trakcie kampanii bawił się w swoistą turystykę wyborczą. I ja wiem, że samo w sobie nie jest to nielegalne. Sama skorzystałam z tej możliwości na wybory prezydenckie w 2015 roku, bo akurat jechałam do Gdańska. Ale jak polski kandydat do Sejmu namawia wyborców, żeby jechali specjalnie do Radomia i tam oddali na niego głos, to chyba coś jest jednak nie w porządku? W imię praworządności postawili zarzuty profesorowi Roszkowskiemu, autorowi podręcznika „Historia i Teraźniejszość”, że szkaluje dzieci z in vitro. I to nieważne, że w tym bulwersującym fragmencie zarzut nie padał w stronę dzieci z in vitro, ale wobec handlu dziećmi. Zgadzam się z opiniami, że ten podręcznik był opiniotwórczy, a niektórzy powiedzą, że indoktrynujący. Zgadzam się również z tymi, że przedmiot HiT był bardzo potrzebny w polskiej edukacji, co wnioskuję po swoim przykładzie, dlatego ten podręcznik należało napisać tak, żeby nikt nie mógł mieć do niego jakichkolwiek zastrzeżeń. Ale jednocześnie słyszę, że sędzią w procesie Roszkowskiego ma być Waldemar Żurek, chociaż nie wiem, na ile ta informacja jest potwierdzona, co od razu zastrzegam. A pan Żurek to ten, który domagał się odszkodowania od państwa polskiego, bo PiS tak go wpieniał, że sobie zęby uszkodził, kiedy je zaciskał w bezmyślnej złości. Sami widzicie, że z poważnymi ludźmi raczej do czynienia nie mamy. Zresztą rządy PO to dalsze dowolne traktowanie prawa przez tzw. sędziów Iusticii. Będzie pewnie gorzej niż było. Wreszcie dalsze działanie w imię praworządności to zwolnienie z aresztu Włodzimierza Karpińskiego, który od paru miesięcy tam przebywał w sprawie zarzutów o korupcję. I który z tego aresztu nie mógł wyjść ze względu na wysokie ryzyko matactwa. Ale Szymek już mu to załatwił i teraz Karpiński będzie mógł się chować za immunitetem europarlamentarzysty. Doktryna Neumanna jeszcze działa, Tusk jej uroczyście nie unieważniał przecież. Zresztą – również w imię praworządności – KO już załatwiło, żeby nikt mu tam specjalnie nie patrzył na ręce i go nie stresował, dlatego odebrano – z pomocą UE – immunitety czterem posłom Zjednoczonej Prawicy, bo pięć lat temu polubili LEGALNY spot wyborczy własnej partii. Zgodnie z literą prawa sprawę zaklepała jedna z sędziów – a jakże! – Iusticii, a że donosy pisał człowiek, który przed prawomocnym wyrokiem spierdzielił do Norwegii to przecież w ogóle nie ma znaczenia. Praworządność, złotko.
Wolna SB-ecja
I jest jeszcze jedna sprawa, która ich łączy. Marzą o przywróceniu wysokiej emerytury byłym agentom SB, bo przecież pamiętamy ich lamenty, kiedy je odebrano, prawda? Trzeba wynagrodzić takie komunistyczne szuje za to, że odpowiednio głośno krzyczały wulgaryzmy w stronę PiSu i zapowiadały, że teraz to dopiero komuna będzie. I że te ścieżki zdrowia to może i tam były, ale to kulturalnie wszystko załatwione, a nie jak chce teraz PiS. Zresztą trudno się dziwić takiemu podejściu, wszak do Sejmu z KO startował inny nieosądzony sługus SB-ecji, Bogusław Wołoszański, a jemu też się przecież coś należy za to, że będzie głosował z duchem praworządności. I tylko jedną nadzieję można mieć na przyszłość. Portal Brussels Signal ćwierka na TT/X, że Tusk już zapowiedział swoim sojusznikom, że popremieruje jeszcze w sumie rok, bo potem spada do Europy, bo mu tam stanowisko obiecywali. Wcale bym się nie zdziwiła. Pozostaje mieć nadzieję, że znowu zostawi tę swoją Platformę w takich rękach, że im ją na kolejne lata od środka rozmontują. Inaczej mamy przerąbane.
Platforma Obywatelska. Żeby żyło się lepiej. Naszym.
M.
Nawiasem Pisząc
Proszę Państwa – oto miś

To jest miś. Misie to takie fajne, duże zwierzątka, które wyglądają na sympatyczne, ale potrafią się zrobić mniej sympatyczne, jeśli się je odpowiednio rozsierdzi. W sensie same raczej ludzi nie atakują, chyba że podejdą za blisko albo zaczną robić inne rzeczy, które misie uznają za niefajne. Wiecie, jak to z dzikimi zwierzętami jest. Można poobserwować z daleka, jak się ma odpowiedni aparat to cyknąć dobrą fotkę, żeby się znajomym pochwalić, ale raczej nie podchodzić bliżej i nie próbować nauczyć wilka aportowania na przykład. I wiecie, co te zwierzątka najbardziej wpienia? Jak im się człowiek na chama wpierdziela na chatę. Nic zresztą dziwnego, chyba nikt nie lubi, jak mu po mieszkaniu zaczyna urzędować nieproszony gość. A kiedy na dodatek przerywa Wam zasłużoną drzemkę, to już w ogóle można się mocno zniecierpliwić. I tak to się właśnie stało, a w roli głównej, poza niedźwiadkiem, który przeobraził się z rozkosznej maskotki w groźnego drapieżnika, wystąpili… eko-aktywiści.
Miś jest niezbyt grzeczny dziś
Bo są tacy ludzie, którzy działają w inicjatywie „Dzikich Karpat” i „Fundacji Siła Lasu” i którzy bardzo nie zgadzali się z leśnikami. Uważali bowiem, że ci robią coś bardzo złego, co prowadzi do tego, że w gawrach nie ma miśków, a powinny być. Na cel wybrali sobie jedną z takich leśnych jam, bo od bardzo dawna nikt tam nie widział żadnego dźwiedzia. I poszli udowodnić, że nie ma. Cóż, dźwiedzia może nie było, ale był niedźwiedź. Bardzo zły niedźwiedź. Wiecie, to już jest ta pora roku, w której te ssaki przygotowują się do zimowego snu (trochę im tego nawet zazdroszczę). Tak więc misiek wrócił sobie do swojej własnej, osobistej gawry i zamierzał uderzyć w kimono, gdy nagle usłyszał, że mu ktoś do jego ciasnego, ale własnego mieszkanka włazi z buciorami. No i wyszedł sprawdzić co to, a jego zdumionym oczom ukazali się eko-aktywiści, którzy przyszli udowodnić, że w gawrze nie ma niedźwiedzia i to wszystko wina leśników, więc postanowił im pokazać, że on tam jednak jest. I że nie spodziewał się gości. I że to bardzo nieładnie wchodzić bez pukania. I że on grzecznie zaprasza wyp***dalać. To był widocznie miś o bardzo małym rozumku, bo średnio przekonywały go tłumaczenia, że oni mu się na hacjendę wpierdzielili dla jego własnego dobra, uznał, że jego dom – jego twierdza i nikt mu tu nie będzie robił dla jego dobra niczego, kiedy on chce spać. Myślę, że wszyscy jesteśmy w stanie zrozumieć tego miśka. No więc wyszedł dosyć dosadnie pokazać nieproszonemu gościowi, że on w tej jamie jednak jest. Na dodatek pokazał mu, że – poza milutkim futerkiem i małymi, słodkimi uszkami – ma jeszcze wielkie pazury i na domiar złego potrafi ich używać. A tego się fan przyrody i wszelkich zwierzaczków nie spodziewał. Jakimś cudem przeżył, bo pomogli mu… leśnicy. Ci sami, którym on usiłował udowodnić, że przez nich nie ma małych, słodkich niedźwiadków, jak to tak może być i co mają na swoje usprawiedliwienie. Pomoc wezwał inny mężczyzna, który prawdopodobnie podróżował razem z poszkodowanym, ale na swoje szczęście nie wlazł tak głęboko do miśkowej jamy, więc niedźwiedź postanowił szlachetnie go olać i dać nauczkę temu, który nie uszanował jego prywatności. Michał Gzowski, rzecznik prasowy Lasów Państwowych, zastanawiał się, czy to się nie kwalifikuje do Nagrody Darwina. Obawiam się, że nie, bo trzeba tam spełnić jedno z dwóch kryteriów: albo zginąć, albo stracić bezpowrotnie możliwość posiadania potomstwa. Z tego, co wiem, niedźwiedź zadał mu bardzo poważne rany na ramionach i plecach, więc te wymagania raczej nie zostały spełnione. Niemniej uważam, że należy docenić jego starania. Może jakieś wyróżnienie? Był już tak blisko!
Kto spotyka w lesie misia?
Na TT/X pojawiły się głosy, że ten ranny entuzjasta przyrody jest Niemcem, który – jak to Niemcy – usiłował pokazać, że Polacy źle sobie radzą, wszystko robią nie tak na swoim terytorium, więc poczuł się w obowiązku pokazać nam, jak należy robić dobrze. Rzecz jasna, jako przedstawiciel lepszego narodu. Sami widzicie, że sympatia do tego miśka rośnie z każdym kolejnym zdaniem. Czekam na publikacje „Die Zeita”, że zły nacjonalistyczny, polski miś zaatakował przypadkowego, niemieckiego turystę.
M.