Nawiasem Pisząc
Nowa stolica Polski
W debacie politycznej bez zmian. Po tym, jak Kołodziejczak skompromitował się u Mazurka tak bardzo, że wszyscy myśleli, że bardziej się nie da, uaktywniła się Anna Maria Żukowska, krzycząc: „Jak to się nie da?! Potrzymajcie piwo i patrzcie”, po czym poszła do studia cała na biało. A następnie skasowała konto na TT/X. W międzyczasie lewica już chyba pogodziła się z myślą, że nie da się zliberalizować przepisów antyaborcyjnych w najbliższej kadencji, co przyznał nawet Czarzasty, więc zakomunikowali tylko, że spoko, ale ten kredyt 0% i dopłata 600 zł za wynajem, to też nie przejdzie (co akurat popieram). Nie wiem, czy przyszłemu rządowi zostały jeszcze jakieś obietnice, z których nie zdążyli się wycofać, ale i tak zareagowali biciem piany na fakt, że Andrzej Duda powierzył misję sformułowania rządu Mateuszowi Morawieckiemu. Trochę dziwi to zniecierpliwienie, bo wygląda to trochę tak, jakby nie byli do końca pewni, czy na pewno PiS nie utworzy rządu, a jeśli faktycznie nie, to czy im się to uda. A przecież można spokojnie zaczekać, skoro są tacy pewni. W każdym razie Tusk nie zamierzał słuchać orędzia prezydenta, bo fajniej by było podlizać się mieszkańcom Jagodna, w którym pizzeria roznosiła wyborcom pizzę. Na spotkaniu z Donkiem pojawiła się również pewna trzynastolatka, która marzy, aby studiować prawo w Polsce. Ale po kolei…
Najgodniejsze miejsce w Polsce
Mieszkańcy Jagodna mogliby stanowić znakomity obiekt obserwacyjny dla psychiatrów, badających syndrom sztokholmski, bo kiedy tylko zrobiło się o tej dzielnicy głośniej, to zaraz wyszło na jaw, że oni tam wcale tak fajnie nie mają. Pojawiły się wpisy, że to typowe osiedle patodeweloperskie, gdzie bloki buduje się praktycznie jeden obok drugiego, dojazd do centrum miasta ma zapewniać jednopasmowa droga i korki już od ładnych paru lat są tam takie, że ma się ochotę strzelić sobie w łeb. A warto dodać, że Jagodno leży na samych obrzeżach Wrocławia, więc dojazd do centrum miasta byłby fajnym ułatwieniem dla mieszkańców tej dzielnicy. Bo o jakiejś linii tramwajowej też można zapomnieć, na co to komu? Podobno osiedle dysponuje własnymi „Żabkami”, kawiarniami sushi czy pizzeriami właśnie, ale jakieś szkoły czy przychodnie to też nie za specjalnie – tym bardziej mieszkańcom przydałby się jakiś normalny dojazd do centrum, najlepiej, żeby nie zajmował on kilku godzin. Miał być też park, ale nie będzie. Ogólnie ciasnota i duchota straszna. I prawie 50% mieszkańców Jagodna głosowało w ostatnich wyborach na jedyną i słuszną partię. I nawet nie przyszło im do głowy, że być może za warunki życiowe na tym osiedlu, odpowiada prezydent miasta, Jacek Sutryk, który był rekomendowany przez… Koalicję Obywatelską. Sutryk to jest taki śmieszny gość, którego pomysły dość często w programie „Kanał Sportowy” krytykowali Mazurek i Stanowski. Tusk, wdzięczny mieszkańcom, że tak dzielnie walczyli o własną godność obiecał, że załatwi im chociaż ten tramwaj. Ktoś przypomniał, że tym się powinny zająć raczej władze Wrocławia, na co Sutryk poinformował, że on by chciał, ale na razie nie może. W każdym razie prezydent Wrocławia zdążył się już o te tramwaje pożreć z Polą Matusiak z partii Razem, tak więc w tej koalicji jest coraz zabawniej. Nawet nie wiem, czy taki wybór mieszkańców Jagodna to na pewno syndrom sztokholmski, czy może po prostu uznali, że skoro sami mają przesrane, to niech cała Polska też ma.
Młodociana Maja Staśko
Ale skupmy się może na wspomnianej trzynastolatce, bo to jest kolejny przykład na to, w jaki sposób zwolennicy PO uwielbiają wykorzystywać swoje dzieci do agitacji politycznej, lider ich partii też nie ma nic przeciwko temu, a potem cała Polska płacze ze wzruszenia, że taka mądra, rezolutna nastolatka i w końcu się doczekała wolnej Polski. Przypomnę w takim razie, że Joanna Kluzik-Rostkowska apelowała kiedyś „aby nie dopuszczać do sytuacji, w której mogą istnieć podejrzenia, że dzieci są wykorzystywane w kampanii wyborczej, bo to jest absolutnie niedozwolone i niedobre działanie”. Donald Tusk znany jest jednak z tego, że średnio liczy się ze zdaniem swoich koalicjantów, bo wcisnął ich już butem w ziemię tak głęboko, że ma już absolutnie niezagrożoną pozycję w swojej partii. Dlatego niespecjalnie przejął się tym, co według jego koleżanki jest niedozwolone i niedobre, i bez żenady wykorzystuje dzieciaki do budowania sobie poparcia. Jeszcze w trakcie kampanii jacyś obłąkani rodzice wykorzystali swoją dziewięcioletnią córkę do odegrania łzawego teatrzyku, w którym dziewczynka miała się rozpłakać i zapytać łamiącym się głosem, czy w końcu będziemy mogli żyć w wolnej Polsce. Ja w końcu nie wiem, czy to dziecko naprawdę było tak przerażone, czy po prostu znakomicie odegrało rozpisaną wcześniej rolę, natomiast do jej rodziców wypadałoby czuć chyba tylko pogardę. W Jagodnie uaktywniło się z kolei niewiele starsze dziecko, które niestety zostało tak zindoktrynowane, że powtarza lewicowe farmazony niemalże automatycznie: „Moim marzeniem jest studiowanie prawa. Ale prawa w Polsce. By sądzić w Polsce, gdzie ja jako kobieta będę miała takie same prawa jak mężczyzna; ja jako kobieta będę miała telefon, którego nikt mi nie będzie sprawdzał i że ja będę mogła wyedukować siebie oraz swoje dzieci. Ja jestem po prostu tą samą osobą, tak jak każdy inny. I czy teraz ja po tych wyborach będę mogła moją mamę, moich znajomych, w mojej szkole jako marszałkini… Żeby koalicja wygrała, żebyśmy wygrali! Czy jest to do zrobienia, żebym mogła studiować w Polsce?”.
W Polsce nie wolno studiować
Ja naprawdę nie chcę się znęcać nad tą dziewczynką, więc napiszę tylko, że jej rodzice, jeśli już chcieli wykorzystywać córkę do agitacji politycznej, co w dalszym ciągu uważam za obrzydliwe, mogliby ją lepiej przygotować do tej płomiennej przemowy. Bo tutaj naprawdę nic się kupy nie trzymało. Jeżeli chodzi o prawa kobiet to zadano Annie-Marii Żukowskiej i Małgorzacie Kidawie-Błońskiej pytanie: „Jakie prawa mają obecnie mężczyźni, których nie mają kobiety?”. Pierwsza odpowiedziała, że w sumie nie ma żadnego takiego prawa, druga postanowiła skompromitować się bardziej i wyjaśniła, że mężczyźni jak wracają z pracy do domu, to mogą sobie obejrzeć mecz, a kobietom podobno nie wolno. Zabawne, bo ja mogę sobie włączyć mecz, jeśli tylko mam na to czas albo ochotę i słowo Wam daję, jeszcze żadna pisowska policja mi się na chatę nie wtryniła, że jakim prawem ja mecz oglądam i co ja sobie w ogóle myślę. Tak więc proponowałabym – jeśli ta nastolatka faktycznie marzy o studiowaniu prawa – do tego prawa przysiąść i pouczyć się. Z tego, co mi wiadomo, jak na razie to ani TVN, ani Wybiórcza, ani Onet nie są źródłami niezbędnymi na tych kierunkach. Co do sprawdzania telefonów, to podejrzewam, że chodziło o tego osławionego Pegasusa, ale mogę tylko napomknąć, że możnaby posprawdzać jakie zdanie w tym zakresie mają unijni urzędnicy, którym chyba nie przeszkadza śledzenie obywateli UE. Ponadto mamy tutaj praktycznie samowolkę, jeśli chodzi o ochronę danych osobowych i w dalszym ciągu może zadzwonić do nas pan z propozycją fotowoltaiki, ubezpieczeń, kredytów czy nawet golarek elektrycznych, chociaż ani nie dawaliśmy im naszego numeru, ani nie wyrażaliśmy zainteresowania którymś z tych produktów, i tak dalej. Bo to jest ciekawa sprawa. Nie wiem, o co później chodziło nastolatce z jej mamą, przyszłymi dziećmi i marszałkinią w szkole, bo chyba trochę się spięła i nie dokończyła wątku. Wiem tylko, że to rażący brak inkluzywności, jeśli mówi o wszystkich ludziach, że są tacy sami. A gdzie mniejszości? Ostatnie jej pytanie też nie mam pojęcia, skąd jej się w głowie zrodziło, ale jestem niemal pewna, że sama na to nie wpadła. Mogę jednak uspokoić, że PiS rządził ostatnie osiem lat i jakoś zakazu studiowania w Polsce nie było. Przeciwnie, większość polskich uczelni gwałtownie skręciła ostatnio w lewo, a nic nie słyszałam, żeby były jakoś nagminnie zamykane, więc tutaj chyba też problemu nie ma? Znaczy jest, ale chyba nie dla rodziców tej dziewczyny, którzy dali ją radę tak skutecznie zindoktrynować, że biedna nie zdaje sobie nawet sprawy, w jakim państwie żyje i co się w nim dzieje. Przecież to jest straszne. Chyba że chodziło jej o ten brak szkół w Jagodnie…
Rodzicielska duma
Najsmutniejszym widokiem w tym przykrym wystąpieniu jest chyba matka dziewczynki, która podtrzymywała jej mikrofon, żeby córka powtarzała te absolutne bzdury, bo wiedziała, że Tuskowi się spodoba, oraz fakt jak jej gratulowała po wszystkim. Duma rozpierała! To jest dorosła kobieta i powinna zdawać sobie chyba sprawę, że na ten filmik nie zareagują jedynie obłąkańczy zwolennicy PO, którzy w większości popłakali się ze wzruszenia (jak wynika z reakcji na TT/X), ale również osoby z przeciwnego bieguna, którzy w najlepszym wypadku skrytykują i wyśmieją matkę (na co sobie na pewno zasłużyła), ale może się też dostać trzynastolatce (bo widać, że jest już niestety strasznie zindoktrynowana, zmanipulowana i ogłupiała tą proplatformerską propagandą). Zrobiła ze swojego dziecka drugą najmłodszą propagantystkę swojej ukochanej partii. I przez głowę jej nawet nie przeszło, że 13-letnie dziecko nie ma ma jeszcze ukształtowanych poglądów politycznych, ma prawo wyrażać inne poglądy w przyszłości, a to nagranie może się za nią ciągnąć jak smród po gaciach i ogólnie może się zdarzyć tak, że będzie się tego w przyszłości wstydziło. Ale chrzanić dobro córki, ważne, że się Tusk uśmiechnął, wzruszył, pokiwał ze zrozumieniem głową i zostało mu dostarczone kolejne paliwo polityczne dla platformerskich obłąkańców. BO MŁODZI DBAJĄ O PRZYSZŁOŚĆ POLSKI! Nie wiem, być może, ale trzynastoletnie dzieci są na takim poziomie rozwoju emocjonalnego i psychicznego, że najczęściej służą do wyrażania agitacji politycznej swoich rodziców. I do głowy pani mamie nie wpadnie, że dzieci należy raczej wychowywać, a nie programować. Ani tym bardziej nie należy ich uczyć opowiadania kłamstw.
M.
Wesprzeć nas można poprzez Patronite
Ostatnio głośno było o Franciszku Sterczewskim, który został porwany przez państwo, którego nie wolno krytykować, a być może opisywać w niezbyt entuzjastycznym tonie. Będę szczera, wolałabym żyć w kraju, w którym państwo pomaga swoim obywatelom w takiej sytuacji, nawet jeśli są posłami Platformy. Co w żadnym wypadku nie zmienia mojego zdania o samym zainteresowanym, który w moim odczuciu zrobił to tylko dla poklasku. A ten najłatwiej uzyskać, robiąc z siebie męczennika, bo nawet część polskiej prawicy wypisywała w mediach społecznościowych: „Oddajcie nam Franka”. Mnie do tego daleko, bo jestem przekonana, że właściwie odczytałam jego intencje. Doskonale wiedział, że tak się stanie, chociażby na przykładzie Grety Thunberg. I musiał zdawać sobie sprawę, że wywoła to tylko szum medialny, na którym mu zależało, bo Palestyńczykom akurat ten ich wypad za bardzo nie pomógł.
Zakończenie konfliktu – ale na jak długo?
Ale zostawmy Franka, bo Donald Trump uroczyście ogłosił, że konflikt w Strefie Bazy się skończył. Najlepsze państwo świata wycofało na razie swoje wojska pod granicę, a Hamas wypuścił wszystkich zakładników. Warto podkreślić, że ci uwolnieni ludzie nie byli w jakimś opłakanym stanie – wiadomo, że nie byli w najwyższej formie życia, bo niewola to zawsze niewola, ale nie byli też głodzeni ani bici (co ciekawe, i Sterczewski i Thunberg opowiadali potem, że byli torturowani, ale oni niekoniecznie są znani ze swojej prawdomówności, więc nie będę opierała się na ich zwierzeniach). Wątpię jednak, żeby to był spokój długotrwały. Najbardziej pokojowy naród na świecie już zapowiada, że zakładnicy zostaną przesłuchani, aby pomóc w zlokalizowaniu miejsca, w którym byli przetrzymywani, zapowiada również wysadzenie tunelów zbudowanych przez Hamas. I szczerze pisząc, wątpię, żeby dbali wtedy przesadnie o życie cywili. Zresztą, co się złego stało, już się nie odstanie. Żymiańscy pacyfiści dołożyli wszelkich starań, żeby ich działania w Strefie Gazy były jak najskuteczniejsze. Blokowali możliwość dostarczania tam humanitarnej pomocy (jak trzeba było to nawet bombardowali konwoje dostarczające pożywienie – w ten sposób zresztą zginął nasz rodak, Damian Soból), strzelali do ludzi, którzy próbowali tę pomoc w coraz rzadszych punktach pomocy uzyskać (tak zginął Suleiman al-Obeid, były piłkarz nazywany „palestyńskim Pele”) oraz plądrowali pola uprawne i to w taki sposób, żeby nic tam jeszcze długo nie wyrosło. Jeden z żołnierzy przyznawał, że otrzymywali rozkazy, aby w pewnych regionach strzelać do każdego, obojętnie czy był to cywil, kobieta czy dziecko. Nikt tam nie miał prawa wejść, bo nie. Szkoda, że zapomnieli o tym informować Palestyńczyków, żeby wiedzieli, aby się w te tereny nie zapuszczać.
Lubimy się z powrotem
Mając to wszystko na uwadze, dziwię się, że nastroje wśród polskich polityków z powrotem stają się raczej prożymiańskie. W mediach społecznościowych pojawiło się mnóstwo wpisów, że ulubieńcy świata tylko się bronią, a cała odpowiedzialność za śmierć mieszkańców Strefy Gazy ponosi Hamas. Bo przecież jasno zostało powiedziane, że pokojowi wycofają się, jak tylko terroryści wypuszczą zakładników. Czyli w wolnym tłumaczeniu – skoro członkowie organizacji terrorystycznej nie chcą wypuścić porwanych przez siebie ludzi, my będziemy mordować cywilów, kobiety i dzieci. Rzeczywiście, bardziej humanitarnie się nie dało. Dziwię się, że można tak lekką ręką odsunąć to, co tam wyprawiano – zwłaszcza jeśli się przypomni, co działo się później w sprawie śmierci Damiana Sobola. Odpowiem Wam tylko, że nie działo się nic – pisałam o tej sprawie jakoś pod koniec września. Ale kto by się przejmował polskim obywatelem, kiedy trzeba bronić najlepsze państwo świata, prawda? Nawet Sterczewski został przez swoją partię ukarany – oficjalnie za brak obecności na zebraniach, ale patrząc na to, że wcale posłowie tak ochoczo się w tym Sejmie nie pojawiają, podejrzewam, że był to tylko pretekst. Jeszcze większą wyrozumiałością wobec Benjamina Natenjahu wykazał się Donald Trump, który wprost apelował, aby został on ułaskawiony. Za wszystko. I za zarzuty korupcyjne, i za ludobójstwo w Strefie Gazy. Oczywiście, prezydent USA nie może wpływać na decyzje podejmowane przez głowę innego państwa, nie ma również mocy prawnej anulowania nakazu aresztowania wydanego przez Międzynarodowy Trybunał Karny, ale mam niemiłe wrażenie, że faktycznie się zbrodniarzowi wojennemu z pokojowego państwa upiecze. Zresztą, kiedy pojawiła się informacja, że Natenjahu przyleci do Polski, prezydent Duda mówił jednym głosem z KO, żeby go nie wydawać, więc tyle sobie ten Międzynarodowy Trybunał Karny może.
Amnestia dla zbrodniarza
Patrząc, jak to się wszystko korzystnie dla pana Benjamina układa, odnoszę niemiłe wrażenie, że faktycznie cała sprawa została ukartowana. Oczywiście, to co zrobił Hamas 7 października 2023 roku było haniebną i nieludzką zbrodnią (wolę to podkreślić, bo niektórym się wydaje, że sprzeciw wobec ludobójstwa, które się tam dokonywało, oznacza z automatu poparcie dla działań Hamasu), ale zaraz po tym, jak to się stało wyraziłam swoje wątpliwości na ten temat. Podobno najlepsze państwa świata ma przy okazji najlepszy wywiad świata, co już udowadniali wielokrotnie. I oni naprawdę nie potrafili wykryć, co szykuje Hamas? Strona palestyńska utrzymuje, że doskonale wiedziano, jakie są ich zamiary, ale nie zrobiono absolutnie nic, żeby to powstrzymać. W trakcie ataku zresztą też specjalnie się nie spieszono, żeby ratować własnych obywateli, którzy byli w tym czasie w bardzo brutalny sposób mordowani. Myślałam, że tylko po to, żeby otrzymać pretekst do kolejnego najazdu na Strefę Gazy, ale teraz zastanawiam się, czy sam Natenjahu sobie tego w ten sposób nie wykombinował, wiedząc doskonale, że po zakończeniu kadencji ciężko mu się będzie z tych zarzutów wyłgać i zdając sobie sprawę, że USA jest mu bardzo przychylne. Sugestia Trumpa o amnestii dla niego tylko to potwierdza. Isaac Herzog, prezydent ulubieńców świata ma rzeczywiście prawną możliwości ułaskawienia pana Benjamina, ale na razie podkreśla, że nie jest ona brana pod uwagę. Wiemy jednak, że z kolei przywódca USA potrafi być uparty – o amnestii dla Natenjahu wspominał w czerwcu 2025 roku, później w październiku podczas przemówienia w Knesecie i podczas szczytu pokojowego w Sharm el-Sheikh nieśmiało o takiej możliwości przypomniał. Ułaskawienie krajowe nie negowałoby również presji międzynarodowej w tym temacie, ale tu już mieliśmy przykład, jak to działa, a raczej nie działa. W najgorszym wypadku Natenjahu nie będzie opuszczał terytorium najlepszego państwa świata, ale po co miałby to robić, skoro jest najlepsze?
P.S.: Celowo nie używałam nazwy tego kraju, bo kiedy ostatnio to zrobiłam, właśnie przy wpisie na temat Damiana Sobola z końca września, FB uciął mi zasięgi. On ma chyba jakąś alergię, kiedy zobaczy tę nazwę ze słowami „ludobójstwo” i „zbrodnie wojenne” w jednym wpisie.
M.
KO w mediach społecznościowych chwali się, że odebrano immunitety Kamińskiemu i Wąsikowi. I, rzecz jasna, powtarza się stara, sprawdzona narracja o rozliczeniach. Jak na razie idą KO te rozliczenia – wszyscy wiemy. Zazwyczaj kończą się właśnie na odebraniu immunitetu. Zresztą, co tu pisać o rozliczeniach, skoro rządząca koalicja obstawia komisje śledcze takimi tłukami, że dowodu by nie znaleźli, nawet gdyby ich kopnął w tyłek albo usiadł na twarzy. A już zwłaszcza ta ds. Pegasusa, bo ja mam naprawdę problemy, żeby wskazać, kto tam jest najmniej kompetentny i najmniej powinien się tam znaleźć. Przestało mnie to tak naprawdę ruszać, bo KO znana jest z tego, że lubi się chwalić, że coś zrobi, a potem tego nie robi. Jeszcze nie udało im się wiarygodnie pochwalić, czymś co dla odmiany zrobili – i nie mam tu na myśli zadłużenia państwa czy rujnowanie gospodarki. Z reguły właśnie dlatego, że jak zaczynają się chwalić, to znaczy, że jeszcze nawet nie zaczęli pracować nad tym, czym się chwalą. Nieważne zresztą, bo to bardziej tytułem wstępu, chciałam skupić się na innym immunitecie, który dla odmiany nie został odebrany. I warto się zastanowić, czy słusznie.
Kim jest Ilaria Salis?
Ilaria Salis to skrajnie lewicowa, należąca do Antify europosłanka i przestępca w jednym, ale w Parlamencie Europejskim to akurat nic nowego. Tam wielu jest takich, którzy powinni oglądać świat przez kratki. Jest członkinią grupy, którą śmiało można nazwać gangiem, o nazwie Antifa Hammer. Brała udział w kontrmanifestacji z okazji węgierskiego „Dnia Honoru” na Węgrzech, gdzie w grupie kilku osób miała atakować fizycznie uczestników tego marszu, ale często były to zupełnie przypadkowi ludzie, a – Bogiem, a prawdą – jeszcze nie słyszałam, żeby członkowie Antify przejmowali się jakąkolwiek weryfikacją. W aktach oskarżenia użyto stwierdzenia, że ranni doznali obrażeń, które mogły okazać się śmiertelne. Tyle wiadomo, przynajmniej z publicznych artykułów i sądowych interpretacji. Samo to, według mnie, wystarczy, żeby takiej osoby nie dopuszczać do rządzenia, ale co ja tam wiem. Próbowałam dokopać się do kolejnych informacji, ale wizerunek Salis jest w mediach bardzo ugrzeczniony – w większości publikacji jedynie wspomniano, że „brała udział w zamieszkach”, a w niektórych całkowicie to pominięto, więc tak naprawdę cholera wie, o co kobieta została oskarżona. Próbowałam więc szukać w węgierskich mediach, posiłkując się translatorem, ale to niewiele zmienia, więc dalej będę się już opierała na wypowiedziach polityków. Do informacji, dotyczących śledztwa, zebranych dowodów czy akt, dostępu praktycznie nie ma. Oficjalnie wiadomo więc, że włoska aktywistka miała z grupą innych osób atakować uczestników marszu, ale czasem nie wiedziała, czy człowiek którego atakuje jest faktycznie uczestnikiem „neonazistowskiego” wydarzenia, czy przypadkowym przechodniem.
Interpretacje polityków
Teraz przejdźmy do opisów polityków – przeszperałam wypowiedzi polityków polskich (tu najczęściej z Konfederacji), ale też węgierskich i amerykańskich. Od razu zaznaczę, że politycy, jak to politycy, lubią swoje wypowiedzi odpowiednio ubarwiać i koloryzować, dlatego warto to zawsze podkreślać i o tym pamiętać. Być może to, co piszą jest prawdą, być może nie, a być może znajduje się tam tylko część prawdy (co wydaje mi się najbardziej prawdopodobne). Otóż główny ich zarzut dotyczy tego, że Salis używała ciężkich narzędzi do ataku – dużo mówi się o młotku, ale tutaj nie jestem pewna, czy to nie manipulacja związana z tym, jak nazywała się grupa do której należała (Antifa Hammer). Ona sama się do tego nie przyznała, jednak do sieci wypłynęło zdjęcie brutalnie pobitego mężczyzny, który rzekomo miał być ofiarą włoskiej anarchistki i jej kumpli. Obrażenia jasno wskazują na to, że ten człowiek został bardzo brutalnie zaatakowany jakimś ciężkim przedmiotem, ale znowu – nie znalazłam żadnego OFICJALNEGO potwierdzenia, że został on faktycznie zaatakowany przez tę grupę Antify. Zaczęłam więc kopać głębiej w nadziei, że dokopie się na jakieś wiarygodne zdementowanie, ale na nic takiego nie trafiłam. Oczywiście, ludzie w komentarzach, często powtarzają, że nie są to oficjalne informacje, ale długo nie mogłam znaleźć informacji, kim był ten człowiek i czy faktycznie miał nieprzyjemność trafić na grupę Salis i zaprzyjaźnionych antyfiarzy, czy uległ jakiemuś wypadkowi zupełnie niezwiązanym ze sprawą. Wszystkie źródła, do których dotarłam, wskazują jednoznacznie, że zdarzyło się to właśnie tego dnia i w tym miejscu. Pojawiło się też nagranie z samego ataku, w którym widać, że mężczyzna został zaatakowany od tyłu, a sprawcy faktycznie atakowali go narzędziami, które trzymali w rękach.
Gdzie leży prawda?
Ciężko mi potwierdzić, że te wpisy polityków faktycznie są zgodne z faktami, ale (to tez moja osobista i pewnie subiektywna opinia) jeżeli podobny opis umieściło iluś tam polityków z różnych krajów, a nie znalazło się żadnych prawdopodobnych dementi, poza tym, że to „nieoficjalne” informacje, odnoszę wrażenie, że całe zdarzenie mogło wyglądać bardzo podobnie. Jednak według innych informacji do których dotarłam (również z węgierskich mediów), zaatakowany facet nazywał się Dudog László, miało to miejsce w Budapeszcie, ale artykuł, w którym padło jego imię i nazwisko, co prawda, odnosi się do ataku Antify, tyle że tym razem niemieckiej, więc naprawdę nie wiem, czy politycy nie pomieszali ze sobą dwóch różnych zdarzeń. Bardzo możliwe, bo w ataku na tego mężczyznę używano również noży, co nie zostało stwierdzone podczas „wyczynu” Salis i jej grupy. Bardzo wiele wskazuje więc na to, że jest to dezinformacja, żeby oczernić Salis, ale czy naprawdę trzeba ją dodatkowo oczerniać? Z samych oficjalnych źródeł wynika jasno, że ta kobieta nigdy nie powinna dostać mandatu europosła. I jeden wniosek – Antifa zawsze działa podobnie. Nie ma różnicy, czy to na Węgrzech, w Niemczech, we Włoszech czy w Polsce. Tak czy inaczej – głosowanie za odebraniem jej immunitetu było, nie wiedzieć czemu, tajne. Ale można się domyślać. Nie wiemy, kto jak głosował, ale znamy oficjalne wyniki. Salis wygrała minimalnie – 306 europosłów głosowało za pozostawieniem jej immunitetu, 305 było przeciwko. Co ważne, w sprawie „aktywistki” toczył się już proces, zanim część włoskich wyborców postanowiła umieścić ją w PE. Ponad rok spędziła w areszcie, a następnie została przeniesiona do aresztu domowego (elektronicznego). Do Europarlamentu powędrowała zatem tuż z aresztu domowego. Takie to elity. Włoszka prawdopodobnie uniknie odpowiedzialności, ale wcale się nie zdziwię, jeśli do sprawy będzie się jeszcze wracało.
Przynajmniej powinno się, bo naprawdę człowieka krew zalewa, kiedy słyszy, ile afer europosłów zostało unieważnionych, bo tak. Tam jest naprawdę długa lista.
M.
To jest naprawdę niesamowite, co niektórym silniczkom się w głowach roi. Sfałszowane wybory, prorosyjski Nawrocki i ogólne przeświadczenie, że jeśli się z nimi w czymś nie zgadzasz, jesteś ruską onucą. Denerwuje mnie to określenie, bo zużyło się już mocno, zupełnie tak jak „faszysta”. Teraz każdy może zostać faszystą albo ruską onucą i coraz ciężej jest odróżnić, kto faktycznie współpracuje z Rosjanami na szkodę Polski, a kto po prostu ośmielił się gdzieś tam z kimś tam nie zgodzić. Wymyto już to określenie z prawdziwego znaczenia. Według mnie nie jest dobrze, że tak się dzieje, ale prawdopodobnie nie mam racji, bo nasi politycy i dziennikarze robią to każdego dnia, a to przecież elita narodu.
Krótki opis przypadku
Ale w porządku, bez kpienia i jaj robienia. Autorka profilu „WaszaKaśkowatość”, czyli, jak mniemam, Kaśka, jest silniczkiem pełną gębą. Powtarza dokładnie te same, nawet najbardziej idiotyczne bzdury, kiedy tylko ktoś z Silnych Razem wrzuci jakiś pomysł, jakby tu zohydzić Nawrockiego Polakom. Była pierwsza do wysyłania PiSowców do więzienia, nawet jeśli nic nie zostało udowodnione, bo ona wie lepiej, czy winni czy niewinni. Sugerowała odebranie ludziom ze wsi prawa do głosowania, bo oni powinni się martwić co najwyżej o sołtysa, a nie o prezydenta całego kraju! Krzyczała o sfałszowanych wyborach. Nawrockiego nazywa „domniemanym”, „uzurpatorem” albo „(p)rezydentem”. Kolesia, który wrzucił ten wpis nie kojarzyłam, ale sprawdziłam go sobie. Taka sama para kaloszy. Wypisuje o ludobójstwie dokonanym przez PiS, powiela wszystkie nagrania czy wpisy chwalące KO i, oczywiście, szydzące z PiS-u, Kaczyńskiego, Nawrockiego czy w ogóle kogokolwiek, kto stał w ich pobliżu i nie zwymiotował z obrzydzenia.
O co naprawdę chodziło?
I teraz słuchajcie – link, który wrzucili pochodzi z… tak, z rosyjskiej telewizji. Przez cały ten reportaż naparzano w prezydenta RP, że „rozmawia z Piłsudskim” (Nawrocki rzeczywiście użył takiego sformułowania, ale w formie żartów – mówił, że rozmawia z duchem Józefa Piłsudskiego w Belwederze o wojnie polsko-bolszewickiej z 1920 roku). Było również wspomniane, rzecz jasna, o zażywaniu snusu. Napiszę szczerze – mnie też nie do końca się podoba, że głowa naszego państwa musi to zażywać na wizji, podczas ważnych spotkań, debat i tak dalej. Ale w dalszym ciągu – snus to tylko snus. Specem od narkotyków nie jestem, więc to tylko i wyłącznie moje podejrzenia, ale myślę, że gdyby Karol Nawrocki zażywał narkotyki w zawiniątku wielkości tego snusa pod dziąsło, to zorientowalibyśmy się wszyscy, że jest naćpany. Ja ogólnie boję się narkotyków (więc ekspertką tym bardziej nie jestem), poza klasyczną „marysią” nie brałam nic, ale naprawdę mam wrażenie, że gdybym wzięła sobie pod dziąsło taką ilość mefedronu/kokainy/amfetaminy to latałabym pod sufitem. Albo zeszła z powodu przedawkowania. Po Karolu Nawrockim, poza tym nieszczęsnym zażywaniem snusu na wizji, nie widać, aby był pod wpływem jakichś środków psychoaktywnych. A ogólnie wolę prezydenta, który raz na jakiś czas zażyje snusa, niż takiego, który potrzebuje rozmowy z psychologiem przed każdą debatą.
Powrót do pytania tytułowego
Ale wróćmy do tematu – część silniczków radośnie udostępnia fragmenty z rosyjskiej telewizji, która atakuje Karola Nawrockiego. I przez głowę im nawet nie przejdzie, że skoro ONI go atakują, to widocznie nie jest tak bardzo prorosyjski, jak im usiłują wmówić politycy KO i media, bo po samym tym reportażu widać, że mocno ich on uwiera. Udostępniają rosyjską propagandę, żeby atakować polskiego prezydenta – dosłownie. To kto tu naprawdę jest ruską onucą i kto sieje rosyjską dezinformację? Bo ja mam jedną, nieśmiałą sugestię w związku z tym, myślę, że domyślacie się jaką. Ale na profilu tej pani dowiecie się, że ruskimi onucami są wszyscy, tylko nie ona. Na profilu pana Piotra zresztą podobnie. Przypomnijmy, że „Kanał Pierwszy” to największa rosyjska telewizja. Po upadku ZSRR została odrobinę przekształcona, ale cały czas pozostaje pod całkowitą kontrolą państwa, a jej udziałowcami są głównie rosyjskie instytucje rządowe i struktury związane bezpośrednio z Kremlem. Tak się bawią. Ale napisz im coś o Wołyniu, to Cię zarżną jak indyka na Święto Dziękczynienia za wspieranie rosyjskiej propagandy.
Halo, silniczki! Wytrzyjcie może po sobie podłogę, bo trochę hipokryzji się Wam się ulało. Podejrzewam, że wypłynęła uszami.
M.
Link do fragmentu reportażu z rosyjskiej telewizji: https://x.com/LeskiPiotr/status/1973496793800515971