Nawiasem Pisząc
Nowa stolica Polski
W debacie politycznej bez zmian. Po tym, jak Kołodziejczak skompromitował się u Mazurka tak bardzo, że wszyscy myśleli, że bardziej się nie da, uaktywniła się Anna Maria Żukowska, krzycząc: „Jak to się nie da?! Potrzymajcie piwo i patrzcie”, po czym poszła do studia cała na biało. A następnie skasowała konto na TT/X. W międzyczasie lewica już chyba pogodziła się z myślą, że nie da się zliberalizować przepisów antyaborcyjnych w najbliższej kadencji, co przyznał nawet Czarzasty, więc zakomunikowali tylko, że spoko, ale ten kredyt 0% i dopłata 600 zł za wynajem, to też nie przejdzie (co akurat popieram). Nie wiem, czy przyszłemu rządowi zostały jeszcze jakieś obietnice, z których nie zdążyli się wycofać, ale i tak zareagowali biciem piany na fakt, że Andrzej Duda powierzył misję sformułowania rządu Mateuszowi Morawieckiemu. Trochę dziwi to zniecierpliwienie, bo wygląda to trochę tak, jakby nie byli do końca pewni, czy na pewno PiS nie utworzy rządu, a jeśli faktycznie nie, to czy im się to uda. A przecież można spokojnie zaczekać, skoro są tacy pewni. W każdym razie Tusk nie zamierzał słuchać orędzia prezydenta, bo fajniej by było podlizać się mieszkańcom Jagodna, w którym pizzeria roznosiła wyborcom pizzę. Na spotkaniu z Donkiem pojawiła się również pewna trzynastolatka, która marzy, aby studiować prawo w Polsce. Ale po kolei…
Najgodniejsze miejsce w Polsce
Mieszkańcy Jagodna mogliby stanowić znakomity obiekt obserwacyjny dla psychiatrów, badających syndrom sztokholmski, bo kiedy tylko zrobiło się o tej dzielnicy głośniej, to zaraz wyszło na jaw, że oni tam wcale tak fajnie nie mają. Pojawiły się wpisy, że to typowe osiedle patodeweloperskie, gdzie bloki buduje się praktycznie jeden obok drugiego, dojazd do centrum miasta ma zapewniać jednopasmowa droga i korki już od ładnych paru lat są tam takie, że ma się ochotę strzelić sobie w łeb. A warto dodać, że Jagodno leży na samych obrzeżach Wrocławia, więc dojazd do centrum miasta byłby fajnym ułatwieniem dla mieszkańców tej dzielnicy. Bo o jakiejś linii tramwajowej też można zapomnieć, na co to komu? Podobno osiedle dysponuje własnymi „Żabkami”, kawiarniami sushi czy pizzeriami właśnie, ale jakieś szkoły czy przychodnie to też nie za specjalnie – tym bardziej mieszkańcom przydałby się jakiś normalny dojazd do centrum, najlepiej, żeby nie zajmował on kilku godzin. Miał być też park, ale nie będzie. Ogólnie ciasnota i duchota straszna. I prawie 50% mieszkańców Jagodna głosowało w ostatnich wyborach na jedyną i słuszną partię. I nawet nie przyszło im do głowy, że być może za warunki życiowe na tym osiedlu, odpowiada prezydent miasta, Jacek Sutryk, który był rekomendowany przez… Koalicję Obywatelską. Sutryk to jest taki śmieszny gość, którego pomysły dość często w programie „Kanał Sportowy” krytykowali Mazurek i Stanowski. Tusk, wdzięczny mieszkańcom, że tak dzielnie walczyli o własną godność obiecał, że załatwi im chociaż ten tramwaj. Ktoś przypomniał, że tym się powinny zająć raczej władze Wrocławia, na co Sutryk poinformował, że on by chciał, ale na razie nie może. W każdym razie prezydent Wrocławia zdążył się już o te tramwaje pożreć z Polą Matusiak z partii Razem, tak więc w tej koalicji jest coraz zabawniej. Nawet nie wiem, czy taki wybór mieszkańców Jagodna to na pewno syndrom sztokholmski, czy może po prostu uznali, że skoro sami mają przesrane, to niech cała Polska też ma.
Młodociana Maja Staśko
Ale skupmy się może na wspomnianej trzynastolatce, bo to jest kolejny przykład na to, w jaki sposób zwolennicy PO uwielbiają wykorzystywać swoje dzieci do agitacji politycznej, lider ich partii też nie ma nic przeciwko temu, a potem cała Polska płacze ze wzruszenia, że taka mądra, rezolutna nastolatka i w końcu się doczekała wolnej Polski. Przypomnę w takim razie, że Joanna Kluzik-Rostkowska apelowała kiedyś „aby nie dopuszczać do sytuacji, w której mogą istnieć podejrzenia, że dzieci są wykorzystywane w kampanii wyborczej, bo to jest absolutnie niedozwolone i niedobre działanie”. Donald Tusk znany jest jednak z tego, że średnio liczy się ze zdaniem swoich koalicjantów, bo wcisnął ich już butem w ziemię tak głęboko, że ma już absolutnie niezagrożoną pozycję w swojej partii. Dlatego niespecjalnie przejął się tym, co według jego koleżanki jest niedozwolone i niedobre, i bez żenady wykorzystuje dzieciaki do budowania sobie poparcia. Jeszcze w trakcie kampanii jacyś obłąkani rodzice wykorzystali swoją dziewięcioletnią córkę do odegrania łzawego teatrzyku, w którym dziewczynka miała się rozpłakać i zapytać łamiącym się głosem, czy w końcu będziemy mogli żyć w wolnej Polsce. Ja w końcu nie wiem, czy to dziecko naprawdę było tak przerażone, czy po prostu znakomicie odegrało rozpisaną wcześniej rolę, natomiast do jej rodziców wypadałoby czuć chyba tylko pogardę. W Jagodnie uaktywniło się z kolei niewiele starsze dziecko, które niestety zostało tak zindoktrynowane, że powtarza lewicowe farmazony niemalże automatycznie: „Moim marzeniem jest studiowanie prawa. Ale prawa w Polsce. By sądzić w Polsce, gdzie ja jako kobieta będę miała takie same prawa jak mężczyzna; ja jako kobieta będę miała telefon, którego nikt mi nie będzie sprawdzał i że ja będę mogła wyedukować siebie oraz swoje dzieci. Ja jestem po prostu tą samą osobą, tak jak każdy inny. I czy teraz ja po tych wyborach będę mogła moją mamę, moich znajomych, w mojej szkole jako marszałkini… Żeby koalicja wygrała, żebyśmy wygrali! Czy jest to do zrobienia, żebym mogła studiować w Polsce?”.
W Polsce nie wolno studiować
Ja naprawdę nie chcę się znęcać nad tą dziewczynką, więc napiszę tylko, że jej rodzice, jeśli już chcieli wykorzystywać córkę do agitacji politycznej, co w dalszym ciągu uważam za obrzydliwe, mogliby ją lepiej przygotować do tej płomiennej przemowy. Bo tutaj naprawdę nic się kupy nie trzymało. Jeżeli chodzi o prawa kobiet to zadano Annie-Marii Żukowskiej i Małgorzacie Kidawie-Błońskiej pytanie: „Jakie prawa mają obecnie mężczyźni, których nie mają kobiety?”. Pierwsza odpowiedziała, że w sumie nie ma żadnego takiego prawa, druga postanowiła skompromitować się bardziej i wyjaśniła, że mężczyźni jak wracają z pracy do domu, to mogą sobie obejrzeć mecz, a kobietom podobno nie wolno. Zabawne, bo ja mogę sobie włączyć mecz, jeśli tylko mam na to czas albo ochotę i słowo Wam daję, jeszcze żadna pisowska policja mi się na chatę nie wtryniła, że jakim prawem ja mecz oglądam i co ja sobie w ogóle myślę. Tak więc proponowałabym – jeśli ta nastolatka faktycznie marzy o studiowaniu prawa – do tego prawa przysiąść i pouczyć się. Z tego, co mi wiadomo, jak na razie to ani TVN, ani Wybiórcza, ani Onet nie są źródłami niezbędnymi na tych kierunkach. Co do sprawdzania telefonów, to podejrzewam, że chodziło o tego osławionego Pegasusa, ale mogę tylko napomknąć, że możnaby posprawdzać jakie zdanie w tym zakresie mają unijni urzędnicy, którym chyba nie przeszkadza śledzenie obywateli UE. Ponadto mamy tutaj praktycznie samowolkę, jeśli chodzi o ochronę danych osobowych i w dalszym ciągu może zadzwonić do nas pan z propozycją fotowoltaiki, ubezpieczeń, kredytów czy nawet golarek elektrycznych, chociaż ani nie dawaliśmy im naszego numeru, ani nie wyrażaliśmy zainteresowania którymś z tych produktów, i tak dalej. Bo to jest ciekawa sprawa. Nie wiem, o co później chodziło nastolatce z jej mamą, przyszłymi dziećmi i marszałkinią w szkole, bo chyba trochę się spięła i nie dokończyła wątku. Wiem tylko, że to rażący brak inkluzywności, jeśli mówi o wszystkich ludziach, że są tacy sami. A gdzie mniejszości? Ostatnie jej pytanie też nie mam pojęcia, skąd jej się w głowie zrodziło, ale jestem niemal pewna, że sama na to nie wpadła. Mogę jednak uspokoić, że PiS rządził ostatnie osiem lat i jakoś zakazu studiowania w Polsce nie było. Przeciwnie, większość polskich uczelni gwałtownie skręciła ostatnio w lewo, a nic nie słyszałam, żeby były jakoś nagminnie zamykane, więc tutaj chyba też problemu nie ma? Znaczy jest, ale chyba nie dla rodziców tej dziewczyny, którzy dali ją radę tak skutecznie zindoktrynować, że biedna nie zdaje sobie nawet sprawy, w jakim państwie żyje i co się w nim dzieje. Przecież to jest straszne. Chyba że chodziło jej o ten brak szkół w Jagodnie…
Rodzicielska duma
Najsmutniejszym widokiem w tym przykrym wystąpieniu jest chyba matka dziewczynki, która podtrzymywała jej mikrofon, żeby córka powtarzała te absolutne bzdury, bo wiedziała, że Tuskowi się spodoba, oraz fakt jak jej gratulowała po wszystkim. Duma rozpierała! To jest dorosła kobieta i powinna zdawać sobie chyba sprawę, że na ten filmik nie zareagują jedynie obłąkańczy zwolennicy PO, którzy w większości popłakali się ze wzruszenia (jak wynika z reakcji na TT/X), ale również osoby z przeciwnego bieguna, którzy w najlepszym wypadku skrytykują i wyśmieją matkę (na co sobie na pewno zasłużyła), ale może się też dostać trzynastolatce (bo widać, że jest już niestety strasznie zindoktrynowana, zmanipulowana i ogłupiała tą proplatformerską propagandą). Zrobiła ze swojego dziecka drugą najmłodszą propagantystkę swojej ukochanej partii. I przez głowę jej nawet nie przeszło, że 13-letnie dziecko nie ma ma jeszcze ukształtowanych poglądów politycznych, ma prawo wyrażać inne poglądy w przyszłości, a to nagranie może się za nią ciągnąć jak smród po gaciach i ogólnie może się zdarzyć tak, że będzie się tego w przyszłości wstydziło. Ale chrzanić dobro córki, ważne, że się Tusk uśmiechnął, wzruszył, pokiwał ze zrozumieniem głową i zostało mu dostarczone kolejne paliwo polityczne dla platformerskich obłąkańców. BO MŁODZI DBAJĄ O PRZYSZŁOŚĆ POLSKI! Nie wiem, być może, ale trzynastoletnie dzieci są na takim poziomie rozwoju emocjonalnego i psychicznego, że najczęściej służą do wyrażania agitacji politycznej swoich rodziców. I do głowy pani mamie nie wpadnie, że dzieci należy raczej wychowywać, a nie programować. Ani tym bardziej nie należy ich uczyć opowiadania kłamstw.
M.
Wesprzeć nas można poprzez Patronite
Na Czerskiej bez zmian. Mogą wręcz udzielać korepetycji z tego, jak dokonywać możliwie najbardziej antypolskich wyborów, a potem je wyjaśnić w sposób wybitnie idiotyczny.
Wszyscy szukamy artystycznej wybitności
Już zostawmy tę ludzką przyzwoitość, bo wszyscy wiemy, jakim człowiekiem jest pani Holland i jaka jest ta jej przyzwoitość, ale gdzie oni widzą artystyczną wybitność? Reżyser po prostu przeniosła na ekran wszystkie antyimigranckie i kłamliwe przekazy z lewicujących mediów, o których dziennikarka GW potem pisała, że nie były prawdziwe. Nie wiem, po co to wyjaśniła, bo każdy średnio ogarnięty człowiek widział to od razu, ale może chciała to wyjaśnić swoim czytelnikom? A może artystyczną wybitnością była scena, w której Agata Kulesza przedstawia litanię ku czci Świętej Platformy? Albo kiedy Maciej Stuhr robił z siebie sfrustrowanego na władzę impotenta? W którym miejscu w tym filmie była ta artystyczna wybitność!?
Znaleźliśmy polityczną propagandę
A o pani Agnieszce można by powiedzieć, że jest przyzwoita, gdyby jej film faktycznie niósł za sobą jakieś zmartwienie sytuacją uchodźców, a nie był elementem cynicznej i kłamliwej kampanii wyborczej. Byłaby, chociaż w głupi, naiwny i typowo emocjonalny sposób. Ale ten film to typowa polityczna propaganda. A pani Holland jest jedną z największych antypolskich propagandystek. I wszyscy wiemy, dlaczego. Bo w działaniach Straży Granicznej nic się nie zmieniło. Dalej pilnują, żeby nikt nielegalnie nie przekraczał granicy. Dalej stosują push-backi. Dalej robią te wszystkie złe i niepoprawne politycznie rzeczy, ale pani Agnieszce i innym jej podobnym wyznawcom polityki multi-kulti już to nie przeszkadza.
Być może teraz pogranicznicy stosują te metody z uśmiechem na ustach. I dzięki temu ci wszyscy wypychani uchodźcy też są jacyś tacy bardziej uśmiechnięci.
M.
Chciałabym napisać, że mamy kolejnego Emila Czeczkę. Że znowu jakiś odklejeniec zwiał na Białoruś, że pewnie Białorusini zrobią z nim porządek, ale w sumie żadnych większych konsekwencji jako państwo nie będziemy mieli. Że w sumie nic wielkiego się nie stało, bo co może się wydarzyć, jeśli komuś się wydaje, że w Polsce reżim jest gorszy, niż na Białorusi, więc pojechał się przekonać. Ale nie mogę. Bo Tomasz Szmydt nie jest Emilem Czeczką. Czeczko był zwykłym żołnierzem, który mało o czym wiedział, mało o czym słyszał i mało o czym miał pojęcie – i nie mówię tu o jego wiedzy jako takiej, ale tej, która w niepowołanych rękach mogłaby mieć dla nas fatalny skutek. Chcę też napisać, że szanuję polskich żołnierzy, obojętnie w jakim stopniu sprawują swoją funkcję – ale akurat nie tych, którym się wydaje, że w Polsce jest dramat, zamordyzm i mordowanie obywateli, a u Łukaszenki to kraj mlekiem i miodem płynący. No, ale panu Emilowi Białorusini bardzo szybko podziękowali.
Sędzia sprawiedliwy i nieustępliwy
Ze Szmydtem sprawa jest już jednak dużo poważniejsza. Bo facet był sędzią. I to nie takim, który rozstrzyga, który sąsiad podszedł do płotu – jako że i tamten podszedł – i drugiemu szybę wybił (znowu – z całym szacunkiem, ale to też po prostu nie są informacje, które mogłyby wyrządzić nam jakąś większą szkodę), ale takim, który miał dostęp do wiadomości najbardziej tajnych i najbardziej wrażliwych. Podobno „ściśle tajnych”. I sobie wziął te wszystkie informacje i zwiał na Białoruś. I tymi danymi zapewne hojnie obdaruje Łukaszenkę (za gościnne przyjęcie, wszak wódkę ponoć nawet dostał), a tym samym i Putina. A co oni raczą z tym zrobić? Bóg jeden wie, ale chyba raczej nic takiego z czego my, jako państwo, moglibyśmy być zadowoleni. Obawiam się, że wręcz przeciwnie. Nikt nie wie, do jakich informacji Szmydt uzyskał dostęp. Nikt nie wie, ile z nich już sprzedał, nikt nie wie, ile ma jeszcze w zanadrzu i nikt nie wie, od kiedy zaczął kapować. Tak naprawdę nikt nie wie nic. Co najgorsze – nikt nie ma bladego pojęcia, jak go ściągnąć z powrotem. Facet zwiał nam sprzed nosa – podobnie jak Roman do Włoch, Gaweł do Norwegii czy Sebastian M. do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. W żadnym z tych przypadków polskie służby nie są w stanie zrobić dosłownie nic, ci ludzie uniknęli odpowiedzialności. Jeden z nich zdążył już wrócić w pełni chwały i zaczął zaprowadzać sprawiedliwość nad złymi ludźmi, którzy chcieli go skazać (i nad paroma innymi przy okazji też), a co my robimy? Dywagujemy nad tym, czy pan Tomasz był bardziej propisowski czy prokoalicyjny. Bo to jest rzeczywiście najważniejsze w tym momencie. Wiszą nad nami Bóg wie, jakie konsekwencje z tego tytułu, ale nasi politycy muszą to wykorzystać, żeby udowodnić, że ta druga strona jest gorsza.
Wypominanie prorosyjskości
Nie jest wiedzą chyba tajemną, że PiS jest antyrosyjski do granic możliwości. Do przesady wręcz. Po katastrofie smoleńskiej od razu wiedzieli, kto za nią stoi i nie omieszkali poinformować o tym wszystkich. I przypominać na każdym kroku. Niestety, kiedy przyszło do okazywania dowodów, to niewiele z tego wyniknęło, ot po prostu słali jakieś „druzgocące” raporty na podstawie zabaw z parówkami i helem. I nie chcę tutaj mówić, że wiem od początku do końca, co się wydarzyło nad Smoleńskiem – po prostu uważam, że ani jedna, ani druga strona nie stanęła na wysokości zadania, żeby tę tragedię wyjaśnić i że obie – tak, jak w tym przypadku – wykorzystały ją, żeby obrzucić się wzajemnie gównem. Bo trzeba znać priorytety. Z kolei Platformę pamiętamy z tzw. „resetu” i znamiennych słów dwóch jej czołowych polityków o Putinie. Tusk, na wieść o tym, że któreś z rosyjskich, proputinowskich mediów nazwało go „naszym człowiekiem w Warszawie”, odparł, że Putina spokojnie można określić jako „naszego człowieka w Moskwie”, a pan Radosław Sikorski stwierdził, że „Rosja nie jest naszym wrogiem, a Putin to nie Stalin – jeśli morduje to detalicznie, a nie hurtowo” – więc jak rozumiem, wszystko spoko. Bo detalicznie można, ale hurtowo już nie. Ale naprawdę w tej konkretnej sytuacji nie jest ważne, która partia była bliżej ze Szmydtem, a która dalej. I na pewno nie to, która lepiej na tym całym incydencie politycznie najlepiej wyjdzie. Chociaż – wielu ludzi to podłapało i radośnie głosi w Internecie, że Szmydt to był bliżej do tamtych, niż do naszych.
Konsekwencje – nie dla wszystkich
Najważniejsze jest dobro państwa i to, czy i w jaki sposób wiedza, którą teraz pan sędzia dzieli się z Łukaszenką (a pewnie dzielił od dawna) jest dla nas zagrożeniem. Bo cholera wie, kogo znał ten facet. Cholera wie, z kim rozmawiał i o czyich słabościach wiedział. Przecież sąd stoi praktycznie ponad prawem – co pokazuje sprawa małego Kamila z Częstochowy, gdzie wszystkie osoby dalej spokojnie sprawują swój urząd, mimo że nie zrobiły nic, by ratować tego chłopca. Nie chciało im się nawet porządnie wykonywać swoich obowiązków. Było dziecko, nie ma dziecka, a kto jest winny? Tylko bezpośredni zabójca, ewentualnie jego matka, ale już nie ci, którzy tego biednego chłopca wrzucili dosłownie w paszczę lwa. Poprawność polityczna? Solidarność jajników? Zostawmy już to, i tak prawdy nie dojdziemy. Niby toczy się w tej sprawie jakieś śledztwo, niby zbierają dowody, ale dobrze wiemy, jak będzie. Wracając do głównego wątku – obawiam się, że pan Szmydt może mieć haki na niektóre wysoko postawione osoby w państwie, które potem Rosja z Białorusią radośnie wykorzystają. Nie mam pojęcia na kogo i na jaką skalę, bo to wiedza ściśle tajna, przynajmniej dla nas. Martwię się, że dla Putina i Łukaszenki już nie za bardzo. I teraz wyobraźmy sobie, że tych dwóch dżentelmenów posiadło wiedzę, że któraś z wysoko postawionych osób w Polsce ma tam coś za uszami (w sumie – kto nie ma?) i zacznie taką osobę szantażować, że powiedzą to i to, jeśli ta nie zrobi tego i tego. Nie wierzę, że wśród tych ludzi wielu będzie takich, którzy twardo powiedzą, że „trudno, róbcie, co chcecie, ja polskiej racji stanu zdradzał nie będę”.
Szwajcarski ser
Im na wyższego konia wskoczysz, tym boleśniej zderzysz się z ziemią. I ci ludzie doskonale o tym wiedzą, ale w tym momencie wolą wrzucać gówno do wentylatora i nadstawiać go w stronę przeciwników. A jak dalekie ci ludzie mają kompetencje i co są w stanie zrobić, żeby ich własne szambo nie wybiło – wolę sobie nie wyobrażać. Polskie służby są jak szwajcarski ser – tą dziurą im jeden czmychnie, tamtą drugi, a potem można tylko rozłożyć ręce i powiedzieć, że kurde, w sumie to szkoda. I że do kolejnych takich sytuacji na pewno dochodzić nie będzie. Na mur beton. A nam pozostaje wzruszyć ramionami i uwierzyć, że jak mówią, że nie będzie to nie będzie. Bo co nas złego może spotkać, jesteśmy w NATO, więc jesteśmy mocarni. A to, że jakieś super tajne sprawy państwowe prawdopodobnie są teraz omawiane przy wódce z Łukaszenką, to już pal sześć. To oni są winni, a nie my, a jeśli będzie groźba, że to nam może coś zaszkodzić, to się będziemy martwić. Najwyżej zrobi się drugi reset. A interesy państwa czy dobro naszych obywateli są nieważne. Umówmy się, większość tych wysoko postawionych ludzi ma je w głębokim poważaniu. Jeżeli będzie ryzyko, że spadną z konika – bez skrupułów zrzucą kogoś innego, ale na razie jest najlepszy czas na to, żeby nawalać w przeciwnika politycznego. Bo jakoś to będzie. Dla nich, być może dla nas nie?
Ogłupiony polski naród
A my radośnie tańczymy, jak oni nam grają. Bo to PiS, a nie PO (albo na odwrót). I z miłą chęcią przystępujemy do tej politycznej wojenki, bo tak się już daliśmy spolaryzować przez te dwie partie, że wszystko inne mamy w pompie. Przyznaję, nie jestem bez winy, tez się w to dałam wciągnąć (chociaż bardziej pod względem postępowości vs konserwatywności, niż w tę wojenkę polityczną). Pan Szmydt zrobił sobie zdjęcie z człowiekiem z PiS-u – oho, mamy powiązanie! Podał rękę człowiekowi z PO – no to ich ugotujemy. A jakie poniesiemy konsekwencje – jako państwo – tego, że zdrajca i szpieg pije sobie teraz gdzieś na Białorusi wódeczkę z ludźmi, którzy mają możliwości nam ten nasz spolaryzowany grajdołek zburzyć? Oj tam, oj tam. I najgorsze jest to, że to jest racja. Jesteśmy w tym momencie kompletnie bezradni. Bo jak my mamy tego człowieka odbić?! Chyba tylko najeżdżając na Białoruś, ale wszyscy wiemy, jakie byłyby tego konsekwencje. Możemy więc tylko siedzieć z założonymi rękami i czekać, co wyskoczy. Ale do tej pory jakoś to było. Zwiał Roman Giertych – ale w sumie nic mu nie udowodniono, więc luz. Pani Magdalena Adamowicz nie stawia się na kolejne wezwania prokuratury – no przecież jest chora! Rafał Gaweł robi w Norwegii za wielce rodzinnego geja, który uciekł przed polskim reżimem – trudno, może tylko pluć na Polskę, ale do tej pory nam to nie przeszkadzało, prawda? Sebastian M. spalił całą rodzinę żywcem – szkoda, że nic mu już nie zrobimy, ale prawo to prawo. Co prawda, Romek wrócił i może robić, co mu się żywnie podoba (bo ma immunitet), a pan Szmydt pije sobie wódeczkę z prezydentem Białorusi (pewnie po to, żeby się zrobił bardziej wylewny), ale… jakoś to będzie, prawda?
Zawsze jakoś było.
M.
Ja naprawdę wiele jestem w stanie zrozumieć. Naprawdę – wiele. Że majówka, że dożynki, że imieniny i Bóg jeden wie, co jeszcze. Czasem się człowiek przecież zabawić musi. Józefa było. Albo Stefana. Grzegorza, Moniki czy innej Krystyny. Może nawet Marcina – chociaż to akurat w listopadzie chyba. W każdym razie człowiek ma naprawdę dużo okazji, żeby się towarzysko poudzielać. Może nawet codziennie – ale czy wypada, jeśli wraz z zabawą idą napoje wysokoprocentowe? I nie chodzi mi tu akurat o mleko.
Słaba głowa, słaby sprzęt…?
Pan Kierwiński postanowił świętować Dzień Strażaka wyjątkowo hucznie. Do tego stopnia, że przyszedł wygłosić oświadczenie z tej okazji w stanie nie do końca trzeźwym, co nie umknęło uwadze innych ludzi. Ale stanowisko jest jasne – to wcale, pod żadnym względem i absolutnie nie było tak, że on tam wszedł na scenę na****ny jak meserszmit, nigdy w życiu. No fucking way! To w ogóle są niedorzeczne podejrzenia, po prostu mieliśmy awarię sprzętu nagłaśniającego. I tylko przez to facet nie potrafił się wysłowić. Nic to, że słychać było wyraźnie, że pan Marcin zwyczajnie bełkocze. Że niektóre słowa przeciąga nie wiadomo jak długo, a innych nie jest w stanie skończyć. To była tylko i wyłącznie awaria, a nie, że szefowi MSWiA się za bardzo chlupnęło poprzedniego dnia – albo nawet tego samego. Nam pozostaje w to tylko uwierzyć. Nieszczęścia chodzą po ludziach. Już kiedyś Aleksandra Kwaśniewskiego dotknęła choroba filipińska. I kim my jesteśmy, żeby wątpić w jego słowa? Jak powiedział, tak było. Wtedy była choroba filipińska, a nie alkohol, a teraz jest awaria sprzętu nagłaśniającego. I nawet z tym, szary człowieczku, nie dyskutuj, bo pozwy pójdą. Awaria to awaria, a jeśli Ci po głowie chodzą inne myśli, to my to spokojnie, pokojowo i sądownie załatwimy – tak, żebyś myślał prawidłowo.
Niegodne działania pisowskiej Targowicy
Pan Marcin wspomniał również, że nie będzie się poddawać badaniom pod kątem stanu przeduradarowego, ponieważ część jego wyborców – nie mogąc uwierzyć, w to co słyszą – martwiło się, że może to kwestie zdrowotne, bo wiadomo przecież, że tak światły człowiek jak pan Kierwiński do kieliszka nie zagląda, a już na pewno nie wtedy, kiedy następnego dnia ma wygłosić przemówienie. Nie, nie zamierzam, bo wszystko jest w jak najlepszym porządku. Proszę mi wierzyć. Tak jak powiedziałem, był straszny pogłos z głośnika, który był niedaleko. Więc bardzo słabo słyszałem, nie wiem, czy to była też kwestia jakiegoś sprzęgnięcia mikrofonów. Zdarza się. Nie ma to nic wspólnego ze stanem zdrowia, aczkolwiek dziękuję za troskę, wszystko jest w porządku – tłumaczył – Różne komentarze były, także polityków z polskiego życia publicznego, którzy chluby mu raczej nie przynoszą. Raczej nadinterpretują tutaj fakty lub starają się uprawiać taką brudną walkę polityczną. Jak rozumiem mają coś, do czego mogą się przyczepić, ale te insynuacje są naprawdę niegodne. Jeżeli ktoś chce wykorzystywać to święto do swojej brudnej polityki, to sam sobie wystawia świadectwo. No i spoko, jasna sprawa. Tylko czy takie samo świadectwo wystawił sobie Roman Giertych, który od razu znalazł winnego całego zajścia?
To nie my, to PiS!
Tak tylko pytam, bo Romek pisał coś o pisowskiej targowicy i chciałabym wiedzieć czy tekst: Nazwisko dźwiękowca, który obsługiwał dzisiaj najbardziej chciałbym poznać. #PiStoTargowica nie jest przykładem wykorzystywania tego smutnego incydentu do uprawiania brudnej polityki? Mam wątpliwości, bo skoro pytania zwykłych ludzi, czy poseł Kierwiński na pewno był w pełni sił podczas swojego przemówienia, są przejawem brudnej polityki, to czym innym jest sugestia, że ktoś z PiS-u (a być może sam Kaczyński!) przełączał po kryjomu różne kabelki, żeby pan Marcin brzmiał tak jak brzmiał? W każdym razie, pan Giertych otrzymał odpowiedzi, że odpowiedzialnymi za całą tą sytuację mogą być Jack Daniels albo Johnny Walker. Śledztwo trwa! Poszukiwani się nie wywiną, nie ma bata. Niech no tylko pan Roman pozna miejsce przebywania obu żartownisiów, to im da do wiwatu. Podpowiadam, że poszukiwania można by było zacząć od jakichś sklepów monopolowych.
Choroba przenoszona drogą kropelkową
Pan Kierwiński postanowił jednak opublikować na swoim Twitterze dowody na to, że podczas swojego przemówienia był trzeźwy jak świnia i przedstawił wyniki badania alkomatem. Trochę wyglądają, jakby czternastolatek usiłował na szybko przepisać pracę domową, bo mogliśmy w nich przeczytać:
Policja: Kierwiński
Nazwisko badanego: Marcin
Imię badanego: 22.08.1976 r.
No, spoko, bardzo wiarygodne. Nie pozostawia już żadnych wątpliwości. Ja podejrzewam, że jak pan Kierwiński chuchnął, to od razu wzięło też policjanta, który miał wykonywać te badania i stąd te nieprawidłowości, ale na 100% jest tak, że pod hasłem „Policja” należy wpisać nazwisko, pod hasłem „Nazwisko” swoje imię, a pod imieniem datę urodzenia.
Albo to, albo poseł Kierwiński faktycznie przez kilka godzin przed wystąpieniem nie wylewał za kołnierz. I przypadkowo policjant, który wykonywał badania również. Ale w to żaden z nas nigdy nie uwierzy, prawda?
M.