Polska scena polityczna, taka piękna

Tyle się działo przez ostatni weekend w polityce, że nawet nie wiem, od czego zacząć. Mieliśmy spektakularne kompromitacje, wspaniałe ozdrowienie i drobiazgowe śledztwo. Oczywiście, wszystko to w naszej wspaniałej, demokratycznej, uśmiechniętej Polsce. No OK, może nie wszystko rzeczywiście spełniało wymogi demokratycznych standardów, ale za to człowiekowi w wielu przypadkach faktycznie ciężko było powstrzymać się od uśmiechu.

Spektakularne kompromitacje

Najpierw weźmy komisję śledczą ds. Pegasusa. Temat bardzo ważny, bo mówimy tu o rzekomej inwigilacji posłów na Sejm, więc sprawę jak najbardziej powinno się zbadać, ale umówmy się – powołani do tego ludzie kompletnie się do tego nie nadają. Postanowiono na przesłuchanie wezwać Jarosława Kaczyńskiego. Podejrzewam, że członkowie (hehe) Koalicji 13 Grudnia dali się nabrać na ten obraz prezesa PiS, który sami starali się wykreować w mediach – jako niedołężnego, zagubionego starszego pana, który nic nie jest w stanie ogarnąć bez pomocy. I pewnie mieli nadzieję to wykorzystać, żeby móc sobie zapisać w pamiętniczkach, że zaorali człowieka, którego szczerze nienawidzą, co zresztą było widać – zwłaszcza po panu Zembaczyńskim. Niestety dla nich, okazało się, że Kaczyński wciąż jest wystarczająco sprawny intelektualnie, żeby ich tam wszystkich rozjechać bez znieczulenia. Niektórzy znieśli to bardzo słabo – na przykład wspomniany poseł KO, który już chyba do końca życia będzie nazywany członkiem. Dość powiedzieć, że jedna z naleśnikarni postanowiła zmienić nazwę na „Naleśnikarnia u członka”, ale nie wiem czy to ta sama, którą pan Witold kiedyś sprzedał. Starając się na wszelka cenę w jakiś sposób zrobić na złość przywódcy partii opozycyjnej, komisja postanowiła skierować do sądu wniosek o ukaranie go za nie złożenie przysięgi w całości. I nawet do głów im nie przyszło, że po pierwsze tłumaczenie Kaczyńskiego było więcej niż logiczne – nie ma zgody na zdradę tajemnicy państwowej, więc nie może powiedzieć wszystkiego. Tym bardziej, że przesłuchanie było otwarte dla mediów. Widocznie w nowej koalicji traktuje się tajemnicę państwową w bardzo dowolny sposób. Niby nie można, chyba że my chcemy. Albo nam się wymsknie. Po drugie, że tak naprawdę sami tutaj sprawę kompletnie zawalili. Od tego momentu przesłuchanie nie szło już po ich myśli, co najbardziej było widać po pośle Zembaczyńskim, który robił się coraz bardziej czerwony i w pewnym momencie uciekał się tylko do żartów na poziomie gimbazy w stylu: „Jaśnie panie Kaczyński” czy „Ja nie wiem, co pan ma z tymi członkami”. Jarosław pewnie nic, to Ty sam mu, Witek, wlazłeś pod walec. Przewodnicząca Magdalena Sroka kompletnie nie potrafiła nad nią zapanować i widać było, że tak sobie ogarnia zasady, jakimi powinno się kierować podczas pracy takiej komisji. Nie radziła sobie wybitnie. Inna sprawa, że dwóch posłów PiS-u, Mariusz Gosek i Jacek Ozdoba, postawili sobie za punkt honoru bronienie prezesa przed złem wszelakim i reagowali oburzeniem za każdym razem, kiedy wydawało im się, że krzywda mu się dzieje. Zupełnie niepotrzebnie, bo faktycznie mocno przeszkadzali, a Kaczyński żadnej pomocy nie potrzebował – sam rozwalał ich wszystkich spokojem i merytoryką. Zobaczymy, jak pójdzie na kolejnym przesłuchaniu, to może być prawdziwa uczta.

Cudowne ozdrowienie

Pamiętacie, jak uzdrawiał Łukasz Mejza? Nie dość, że to było zwyczajnie obrzydliwe, to jeszcze mało skuteczne, bo facet, który przyszedł z nim na pamiętną konferencję niedawno zmarł. Ale wiemy, jakie wtedy gromy na niego ciskali. „Największy atak polityczny od 1989 roku” – zapewniał polityk Prawa i Sprawiedliwości, uznając, że sobie samemu nie ma nic do zarzucenia. I jak to zwykle bywa między KO, a PiS – tym razem partia rządząca pokazała byłej władzy, jak to się robi. Marcin Kierwiński okazał się prawdziwym cudotwórcą. Powołał na stanowisko nowego komendanta głównego policji Michała Domaradzkiego. Każdy powie, że w sumie słusznie, bo pewnie ten nowy nie będzie odpalał granatników w komendzie, ale jest pewien mały problem. Domaradzki przeszedł na emeryturę w 2016 roku, miał również otrzymywać dodatek inwalidzki, bo stwierdzono u niego trwały uszczerbek na zdrowiu. Łącznie otrzymywał 18 000 zł, ale nie to jest najważniejsze. Wydawało mi się, że trwały uszczerbek na zdrowiu jest… jakby to napisać?… nieprzemijalny. A tutaj nagle, w lutym komisja uznała, że jednak jest zdrowy. Inwalidztwo minęło jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki – być może to ta, na którą powoływała się Izabela Leszczyna, kiedy w trakcie kampanii obiecywała, że będzie lepiej niemalże od razu, a po wyborach uznała, że nie, jednak nie. Widocznie ową różdżkę pożyczył od niej nowy minister spraw wewnętrznych i administracji, żeby dokonać cudu uzdrowienia. No i jednak był skuteczniejszy od Mejzy, bo Domaradzki nie dość, że ozdrowiał, to jeszcze jest w stanie wrócić do służby. Z policji odszedł w 2016 roku. Trzy miesiące temu Kierwiński zażyczył sobie, żeby wrócił, ale wtedy nie dość, że był inwalidą, to jeszcze miał zarzuty prokuratorskie. Coś co było wtedy przeszkodą, dzisiaj nie ma już znaczenia. Podobnie chyba z prokuraturą na głowie (były policjant miał nakłaniać prokurator Ewę Wrzosek do przekazania mu informacji ze śledztwa dotyczącego dwóch wypadków autobusów miejskich w Warszawie). Co się stało z zarzutami w sumie nie wiadomo, bo MSWiA odmawia komentarza w tej sprawie, ale widocznie moc Kierwińskiego nie zna granic.

Drobiazgowe śledztwo

Na koniec nie mogło zabraknąć Adama Bodnara. Trzeba przyznać, że jako minister sprawiedliwości i prokurator generalny ma dość osobliwe podejście do prawa. Najpierw zadowolił Polaków stwierdzeniem, że zamierza wypuścić z więzień 20 tysięcy osadzonych, bo podobno są przeludnione, a szkoda, żeby się przestępcy męczyli, prawda? W uśmiechniętej Polsce nikt się nie będzie męczył. Zabawne, że tak się cała KO niedawno upierała, żeby do tych przeludnionych więzień wsadzić jeszcze Kamińskiego i Wąsika, ale w sumie dwóch chłopa za 20 tysięcy innych? Nie da się ukryć, że się trochę przerzedzi. Zastanawiam się, czy powodem takiej decyzji nie jest przypadkiem fakt, że największe poparcie Platforma uzyskuje w więzieniach właśnie? Może to taka forma wdzięczności? W każdym razie Bodnar uznał także, że nie tylko więźniowie nie będą się męczyć, ale też prokuratura, która wszczęła śledztwo w sprawie przekroczenia uprawnień przez funkcjonariuszy publicznych, w tym właśnie pana ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego, poprzez podjęcie bezprawnych działań zmierzających do odwołania Dariusza Barskiego z funkcji prokuratora krajowego. Jak widać śledztwo dotyczyło również pana Adama, można wręcz nawet powiedzieć, że należał on do tych funkcjonariuszy publicznych, którzy przekroczyli swoje kompetencje najbardziej. Ale po cóż się organy ścigania mają babrać w takiej mało znaczącej sprawie, prawda? W ogóle nie ma sensu, jest tyle istotniejszych kwestii (na przykład ściganie Kamińskiego i Wąsika za… przekroczenie swoich kompetencji, prawda?), więc najlepiej niech sobie z tym dadzą spokój. Jak odpuszczą będą mieli więcej czasu na uśmiechanie się, a to jest celem numer jeden obecnego rządu. Dlatego minister sprawiedliwości zabrał akta sprawy o możliwości popełnienia przez siebie przestępstwa. Po prostu je sobie wziął. Bo czemu nie, wolno mu przecież. Nikomu to do szczęścia potrzebne nie jest, a on doskonale wie, co z tym zrobić. Może odnajdą się za kilka lat w szafie jakiegoś prominentnego polityka Platformy. A może nie odnajdą się nigdy.

M.

https://www.facebook.com/nawiasempiszacoswiecie