Nawiasem Pisząc
Homofobia po muzułmańsku
W popularnym gejowskim klubie London Pub w Norwegii doszło w nocy do strzelaniny. Zginęły dwie osoby, około dwudziestu zostało rannych. Przekaz był jasny: zabójstwo z nienawiści! Galopująca homofobia! Faszyzm, rasizm, kołtuństwo! Chociaż podejrzewano również choroby psychiczne, w tym depresję – czy to dlatego, że sprawca był pochodzenia irańskiego? To już jest klasyk, jeśli chodzi o tego typu wydarzenia – albo depresja, albo mowa nienawiści. Słowem nie można się zająknąć o islamkiej religii pokoju.
Niewygodny sprawca zamachu
Pamiętacie może strzelaninę w klubie nocnym w Orlando, w USA? W czerwcu 2016 roku Omar Mateen wtargnął do jednego klubu dla społeczności LGBT i otworzył ogień, zabijając 49 osób i raniąc 53 kolejne. Media były w swojej ocenie jednomyślne: homofobia. Ta paskudna homofobia, trawiąca duszę każdego heteroseksualisty. A to, że sprawca pochodził z Afganistanu, to już nieważne. W żadnym wypadku nie można łączyć tych zamachów z niechęcią muzułmanów do homoseksualistów, bo jeszcze wyjdzie, że nienawidzą ich bardziej niż chrześcijanie, a do tego nie można dopuścić. Potwierdzi Wam to Bart Staszewski, który na polską homofobię poszedł żalić się do arabskiej telewizji – bo tam go w pełni zrozumieją, a w Polsce to wiadomo, jak tym homofobicznym okiem na niego łypią.
Absurdalne oskarżenia, podwójne standardy
W każdym razie te dwa zamachy łączy jeszcze jedna rzecz. Nie tylko fakt, że sprawca był muzułmaninem, i nie tylko to, że jego ofiarą padli ludzie o innej orientacji. Irańczyk, który strzelał do ludzi w Norwegii był już wcześniej znany policji – miał na koncie grożenie nożem oraz przestępstwo narkotykowe, ale mimo to radośnie hasał sobie po ulicy. Morderca odpowiedzialny za masakrę w Orlando również zapadł w pamięć amerykańskim służbom: FBI dwukrotnie prowadziło przeciwko niemu śledztwo w związku z podejrzeniami o przynależność do organizacji terrorystycznych. Żyjemy w tak śmiesznych czasach, że nie możemy praktycznie nic zrobić, bo jeśli nie będziemy oskarżeni o homofobię, to o rasizm, a jeśli nie o rasizm, to o islamofobię. I dlatego sąd boi się odpowiednio ukarać faceta za rozboje, przestępstwa narkotykowe czy nawet kontakty z grupami terrorystycznymi; ale za to dajcie mu białego policjanta, któremu podczas zatrzymania wykituje czarnoskóry bandyta, mający w organizmie całą tablicę Mendelejewa i ze dwie apteki – o, to wtedy pokaże, że z prawem nie ma żartów.
Nowy, wspaniały świat?
Zwolennicy bezgranicznej tolerancji i miłości nie chcą dostrzec jednak jednej, najważniejszej rzeczy w tym wszystkim. Mianowicie tego, że bezgraniczna tolerancja i zdrowe, nieprzesiąknięte wzajemną przemocą i agresją społeczeństwo multi-kulti nie istnieje i nie jest możliwe do zrealizowania. Nawet, jeśli zdepczemy własną religię, kulturę i tradycję (do czego lewica ewidentnie chce doprowadzić), to nie możemy oczekiwać, że społeczności wobec których chcemy się otworzyć postąpią tak samo. I dlatego na przykład muzułmanie nie zaakceptują nigdy społeczności LGBT, bo dla nich ich parady są zwyczajnie obraźliwe, natomiast mniejszość seksualna nigdy nie będzie wśród muzułmanów bezpieczna. Doprowadzi to, do niczego innego, jak po prostu do powstawania stref, – po to, żeby przedstawiciele obu tych grup nie mijali się na ulicy. A kiedy dana społeczność będzie miała swoje terytorium i nie będzie przez nikogo niepokojona, to może spokojnie się radykalizować – co powoduje tylko to, że nawet muzułmanie mieszkający od kilku pokoleń w danym kraju mogą dokonywać zamachów. A tutaj wspomnieliśmy tylko o dwóch grupach społecznych. Trzeba dodać jeszcze czarnoskórych, żydów, a na dobrą sprawę nie wiadomo, czy bezpiecznie jest trzymać lesbijki z transseksualistami w jednej dzielnicy, bo na tej linii też dochodzi do coraz większej liczby konfliktów.
Szwedzka lewica strollowana
Fajną prowokację zaproponowała kiedyś prawica w Szwecji (Szwedzcy Demokraci), którzy chcieli zorganizować… paradę gejowską. Tyle że trasa, którą mieli przejść demonstrujący swoje prawa przebiegała przez dzielnice głównie zamieszkałe przez muzułmanów. Na lewicy zawrzało – tylko nie mogli oni się zdecydować, co ich bardziej zbulwersowało. Argumentowano, że to demonstracja antymuzułmańska, która może obrażać ich uczucia religijne. Ale jak to? Przecież te parady nie mają prawa obrażać niczyich uczuć, oni walczą tylko o to, żeby móc się kochać, jak miłość może obrażać? Chrześcijan nie może obrazić, to jakim cudem obrazić ma muzułmanów? Podniesiono więc argument, że to podsycanie nienawiści i narażanie homoseksualitów na niebezpieczeństwo. Niemożliwe! Z czyjej strony? Bo przecież islam to religia pokoju, tolerancji i miłości, nie ma prawa, żeby im coś zrobili, prawda?
Kto mieczem wojuje
Lewica jednak jest znana z tego, że nie rozumie, kiedy ginie od własnej broni. Szwedzcy demokraci osiągnęli prawie wszystko, co chcieli – udało im się pokazać obywatelom Szwecji, jak nielogiczne, nierozsądne i skrajnie niebezpieczne jest rozumowanie lewicy; do czego takie postępowanie może doprowadzić i jakie mogą być konsekwencje. Nie udało im się tylko przemówić do rozsądku samej lewicy, która… zapowiedziała wtedy kontrmanifestację, ponieważ określili imprezę jako rasistowską i świadczącą o… uprzywilejowaniu białych (sic!). Mogliśmy być świadkami obrazka, na którym lewica wspólnie z muzułmanami blokują paradę równości; ewentualnie w którym lewica blokuje paradę równości, a bardziej wyrywni muzułmanie atakują demonstrantów obu manifestacji, bo w końcu ani z ateistami, ani z homoseksualistami nie jest im po drodze. W sumie nie wiem, ktora opcja jest zabawniejsza.
M.
źródło 2: https://pl.wikipedia.org/wiki/Strzelanina_w_klubie_nocnym_w_Orlando
Wpis FB: https://www.facebook.com/photo/?fbid=414975127310585&set=a.362082925933139
fot: dziennik.pl, abc news
Wesprzeć nas można poprzez Patronite
