Awantura o… aksolotla

Na taki ciekawy artykuł trafiłam ostatnio, przeglądając Internet. Bardzo absurdalna sytuacja i można by powiedzieć, że zabawna, gdyby nie to, że prawdziwa – mimo że to ASZ Dziennik.

Do pewnego przedszkola został zaproszony tzw. „ekspert” od aksolotlów, który przyniósł te zwierzęta w pudełkach śniadaniowych. Pięcioletni chłopiec, który pasjonuje się takimi dziwnymi stworzeniami i ogląda na kanale YT kanał „Smocza mama”, opowiadający właśnie jak się nimi opiekować, zwrócił mu uwagę, że tych zwierząt nie należy przetrzymywać w ten sposób, podawanie ich z rąk do rąk też jest dla nich mocno stresujące. Co zrobił ekspert? Zwrócił się do dyrekcji przedszkola, a ta usunęła dziecko z zajęć i wezwała rodziców. Chłopczyk był zapłakany, bo wiadomo – takie zajęcia to dla niego super sprawa, nawet jeśli nie do końca podobał mu się sposób prezentacji jego ulubionego zwierzątka. Rodzice zgłosili się do dyrekcji na skargę. W efekcie otrzymali wypowiedzenie umowy. Sprawa trafiła do sądu.

Parę uwag o YouTubie

I teraz kilka uwag. Pierwsza – mam nadzieję, że rodzice wiedzą, że w Internecie roi się od różnego rodzaju patologii czy erotyzmu i pilnują, co ich syn ogląda na YT, który jest dosłownie wylęgarnią tego typu treści. Często można znaleźć coś interesującego i znalazłam tam sporo treści, które mi odpowiadają, ale są też olbrzymie ilości filmów szkodliwych, głupich, a często nawet zwyczajnie brutalnych. Kiedyś jakiś youtuber sprawdził, co może się wyświetlić kilkulatkowi, jeśli wrzucimy mu film pozornie dostosowany do jego wieku i przestaniemy go pilnować, żeby np. zrobić obiad. YouTube od razu proponuje niby podobne treści, ale po jakimś czasie zaczyna wpadać coś na chybił trafił – nie wiem, do końca jak działa youtubowy system, ale po kilku filmikach pojawiają się filmy zupełnie niedostosowane dla najmłodszych – na przykład brutalne, krwawe, ociekające erotyzmem anime albo jakieś materiały o lalkach Momo, czy innym syfie. Nawet oglądając tę całą „Smoczą mamę” chłopiec mógłby trafić na film, gdzie jego ulubiony aksolotlek jest wcinany na śniadanie, co dla pięciolatka na pewno byłoby przykrym widokiem. Nie zamierzam jednak tutaj krytykować rodziców – być może sami mają podobną pasję i oglądają ten kanał razem z synem, wiedząc, że nie ma tam widoków, które mogłyby go przestraszyć.

Dojrzała reakcja eksperta

Druga sprawa – mam olbrzymie wątpliwości co do reakcji „eksperta”. Przecież należy uczyć dzieci dyskusji, wymiany myśli, umiejętności obrony własnego zdania. Chyba że zależy nam, żeby wychować ciapę, która będzie bała się cokolwiek powiedzieć. Pojęcia nie mam, jak należy zajmować się aksolotlem, wiem tylko mniej więcej, co to jest za zwierzę, więc nie będę się wypowiadała, czy rację miał chłopiec czy ekspert. Intuicja podpowiada mi, że raczej pięciolatek, ale zostawmy to. Czy nie można było wyjaśnić dziecku, że zwierzęta będą w tych pojemnikach na krótką chwilę, a potem trafią do odpowiednio przygotowanego dla siebie akwarium? Jakoś rozwiać jego niepokój? Poza tym, jak to wygląda? Dorosły facet biegnie ze skargą do dyrekcji, bo pięciolatek mu coś powiedział? Serio? Reakcji dyrekcji w ogóle nie skomentuje – ogólnie wydawało mi się, że przedszkole powinno być od tego, żeby opiekować się dziećmi i czegoś ich uczyć, a nie doprowadzać do płaczu, bo ośmieliły się otworzyć usta. Pewnie, nie wiemy, w jaki sposób malec zwrócił uwagę temu panu, być może był niegrzeczny, ale za moich czasów to były chyba czarne albo niebieskie/czerwone kropki. Nie wydaje mi się, żeby chłopczyk puścił jakąś wiązankę wulgaryzmów.

Kiedy absurd przestaje być absurdem…

Smutne jest to, że takie absurdy pojawiają się już w Polsce, chociaż artykuł nie zawiera informacji, które to było przedszkole – a szkoda. Ciekawe jest to, że o całej sprawie poinformowała ASZ Dziennik Anna Tess Gołębiowska, znana feministka i aktywistka LGBT. Już kiedyś o niej pisałam, to ta, która wypisywała recenzje „Winnetou”, bo to straszne, rasistowskie i najgorsze zło. W podobnym tonie wypowiadała się o Henryku Sienkiewiczu czy „Murzynku Bambo” (chociaż o Julianie Tuwimie łaskawie powiedziała, że nie był rasistą, tylko ten utwór jest – nie wiem, być może ze względu na jego żydowskie pochodzenie – ale Sienkiewicz był i to jak najgorszy!). I teraz do brzegu – nie jest tajemnicą, że do podobnych kretynizmów dochodzi na Zachodzie, chociaż powodem bynajmniej nie jest troska o aksolotle. Ile było sytuacji, że uczeń był karany, bo bezczelnie i transfobicznie twierdził, że są tylko dwie płcie? Nie zauważyłam nigdzie, żeby pani Gołębiowska się temu sprzeciwiała. Znamy też sprawy, w których rodzice toczyli prawne boje z państwem albo szkołą, bo nie zgadzali się na zmianę płci swojego dziecka albo wyrażali sprzeciw, że chłopacy mogą wchodzić do toalet damskich, bo „tak się czują”. Czasami kończyło się to bardzo przykro dla nastolatki.

Sześcioletni zboczeniec?

I wreszcie – w swojej książce Razprozak napisał o najmłodszym, zdaje się, sześcioletnim, „przestępcy seksualnym”. Kurczę, dorosły mężczyzna boi się usłyszeć takich zarzutów, a co dopiero taki malec? Wiele z tych oskarżeń pewnie nie rozumiał, ale podświadomie wiedział, że nic dobrego z tego nie wyniknie. A jak dokonał tego haniebnego czynu? Dzieci bawiły się w berka i chłopczyk niechcący, w szale zabawy, dotknął przez chwilę pupy swojej koleżanki. Dziewczynka nawet nie poczuła, że została zmolestowana, ale nikt jej nie pytał o zdanie – bardzo feministycznie. I teraz wyobraźcie sobie przerażenie tego dziecka, które nagle jest wyrywany ze środka zabawy, zabierany do dyrektora, któremu musi się tłumaczyć z czegoś, czego nawet nie rozumiał. A jaki morał z tego dla najmłodszych? Dziewczynka dowiedziała się, że powinna się bać facetów. Chłopczyk, chcąc – nie chcąc, w wieku sześciu lat dowiedział się, że jest takie słowo, jak molestowanie. I że to na pewno coś bardzo złego. Na pewno była to dla niego olbrzymia trauma, ale kto by się tym przejmował w czasach poprawności politycznej?

Co my robimy tym dzieciom w dzisiejszych czasach… Jeżeli nie są poddawane wszechobecnej seksualizacji, bo w imię tolerancji do przedszkoli są zapraszani dziwnie poprzebierani panowie i tłumaczą, że jeśli dzieci się ich boją, to są obrzydliwymi transfobami (kolejne ważny termin do słownika przeciętnego kilkulatka), to są karane tylko za to, że ośmieliły się odezwać. Tak trzymać, postępowy Zachodzie!

M.